INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 03 września 2007r. (data wpływu do tut. Biura – 06 września 2007r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych dla pracownika świadczeń przyznanych mu przez pracodawcę na podnoszenie jego kwalifikacji zawodowych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 06 września 2007r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych dla pracownika świadczeń przyznanych mu przez pracodawcę na podnoszenie jego kwalifikacji zawodowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka posiada kilka oddziałów na terenie całego kraju. Jest właścicielem statku powietrznego w postaci helikoptera, który wykorzystywany jest jako środek do szybkiego przemieszczania się osób w związku z realizacją zadań Spółki. Osobą pilotującą jest osoba najemna. Celem ograniczenia kosztów, rozważana jest decyzja o skierowaniu, zatrudnionego na podstawie umowy o pracę, jednego z członków Zarządu Spółki na kurs pilotażu, który kończy się uzyskaniem licencji turystycznej uprawniającej do niezawodowego pilotowania przedmiotowego helikoptera.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wartość świadczeń przyznanych przez Spółkę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych pracownika (członka zarządu) w postaci uzyskanej licencji turystycznej uprawniającej do niezawodowego pilotowania helikoptera jest wolna od podatku dochodowego od osób fizycznych i czy w związku z tym Spółka jest zobowiązana do pobrania zaliczki na podatek dochodowy...

Zdaniem wnioskodawcy zgodnie z przepisami prawa pracy (art. 17 k.p.) pracodawca obowiązany jest ułatwić pracownikom podnoszenie kwalifikacji zawodowych. Jednocześnie zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są wartości świadczeń przyznanych przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika. Zatem koszty uzyskania licencji na pilotaż helikoptera przez pracownika nie stanowią dla niego przychodu do opodatkowania, a w związku z tym Spółka nie jest zobowiązana do pobrania zaliczki na podatek dochodowy.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (jedn. tekst Dz. U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 11 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Równocześnie zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 90 ww. ustawy wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za czas urlopu szkoleniowego oraz za czas zwolnień z części dnia pracy, przysługujących pracownikom podejmującym naukę w szkołach lub podnoszącym kwalifikacje zawodowe w formach pozaszkolnych.

Odrębnymi przepisami, o których mowa powyżej, są: ustawa z dnia 26 czerwca 1974r. Kodeks pracy (tekst jednolity z 1998r. Dz. U. Nr 21, poz. 94 ze zm.) i przepisy wykonawcze do tej ustawy, którym jest rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 października 1993r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz. U. Nr 103 poz. 472 ze zm.) oraz z nim związane Rozporządzenie Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. Nr 31, poz. 216).

Przepisy rozporządzenia z dnia 12 października 1993r. stosuje się do osób podnoszących kwalifikacje zawodowe i wykształcenie ogólne, zakładów pracy oraz organizatorów oświaty dorosłych prowadzących działalność w formach szkolnych i pozaszkolnych (§ 1 ust. 1 tego rozporządzenia).

Przepis § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia z dnia 3 lutego 2006r. stanowi, iż uzyskiwanie i uzupełnianie przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych odbywa się w pozaszkolnych formach kształcenia, którym jest m.in. kurs. Kurs jest pozaszkolną formą kształcenia o czasie trwania nie krótszym niż 30 godzin zajęć edukacyjnych, której ukończenie umożliwia uzyskanie lub uzupełnienie wiedzy ogólnej, umiejętności lub kwalifikacji zawodowych, realizowaną zgodnie z programem nauczania przyjętym przez organizatora kształcenia (§ 2 ust. 2 tego rozporządzenia).

W treści art. 21 ust. 1 pkt 90 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest mowa między innymi o podnoszeniu kwalifikacji zawodowych. Według Słownika Języka Polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN SA (Warszawa 1997-2006):

• zawód jest to umiejętność wykonywania pracy w danej dziedzinie; fachowe, stałe wykonywanie jakiejś pracy w celach zarobkowych,
• kwalifikacja jest to przygotowanie potrzebne do wykonywania zawodu.
  
  

Aby więc mówić o podnoszeniu kwalifikacji zawodowych, kurs pilotażu musiałby być ściśle związany z zajęciem, które pracownik wykonuje w ramach swoich obowiązków pracowniczych.

W przedmiotowej sprawie osobą, którą Spółka zamierza wysłać na kurs pilotażu jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę członek Zarządu.Przepis art. 208 ustawy z dnia 15 września 2000r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.) reguluje prawa i obowiązki członków zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością; z jego § 2 wynika, iż każdy członek zarządu ma prawo i obowiązek prowadzenia spraw spółki, natomiast z § 3 - każdy członek zarządu może prowadzić bez uprzedniej uchwały zarządu sprawy nieprzekraczające zakresu zwykłych czynności spółki.

Z powyższego należy wysnuć wniosek, iż powołanie do pełnienia funkcji członka zarządu powoduje nawiązanie stosunku organizacyjnego, który kształtuje prawa i obowiązki, m.in. przy prowadzeniu spraw spółki. Są to czynności faktyczne, organizacyjne, które są samoistne lub przygotowują albo stanowią wykonanie czynności reprezentacyjnych. Członek Zarządu Spółki nie wykonuje zatem obowiązków związanych z pilotowaniem helikoptera. Nie można zatem przyjąć, że poprzez zdobycie uprawnień do niezawodowego pilotowania helikoptera nastąpiło podwyższenie posiadanych kwalifikacji w zakresie reprezentowania i prowadzenia spraw Spółki.

Wobec powyższego poniesiony przez Spółkę koszt kursu na uzyskanie przez członka Zarządu licencji pilota helikoptera nie jest wartością świadczenia przyznaną przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych pracownika, które jest zwolnione z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jest natomiast przychodem pracownika (członka Zarządu) ze stosunku pracy.

Zgodnie bowiem z art. 12 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Cytowany powyżej art. 12 ust. 1 zawiera przykładowe wyliczenie świadczeń stanowiących przychody ze stosunku pracy co oznacza, iż nie należy traktować go jako wyczerpującego katalogu rodzajów świadczeń zaliczanych do przychodów z tych tytułów. Świadczą o tym zwroty użyte w tym przepisie przez ustawodawcę: „...a w szczególności...” oraz „...i wszelkie inne kwoty...”.

Dlatego, do przychodów określonych w tym przepisie należy zaliczyć również inne nie wymienione wprost w nim świadczenia, jeżeli uzyskiwane są przez pracownika w związku z wykonywaną przez niego pracą. Zatem właściwym jest stwierdzenie, że do przychodów ze stosunku pracy należy również zaliczyć koszt poniesionego przez Spółkę na rzecz pracownika kursu pilotażu. Tym samym Spółka jako płatnik zobowiązana będzie do pobrania i odprowadzenia od poniesionego świadczenia zaliczki na podatek na zasadach określonych w art. 32 i art. 38 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.