INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. 2005, Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 roku w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 16 sierpnia 2007 roku (data wpływu 23 sierpnia 2007 roku) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazania nagród rzeczowych wydanych w ramach akcji promocyjnej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 sierpnia 2007 roku został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazania nagród rzeczowych wydanych w ramach akcji promocyjnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Z przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi akcje promocyjne skierowane wyłącznie do dystrybutorów towarów Spółki, polegające na tym, że przy zakupie pewnej ilości towarów klient otrzymuje dodatkowo określony towar jako nagrodę rzeczową. Akcje promocyjne są prowadzone wyłącznie, aby zwiększyć obroty Spółki.

Do akcji promocyjnych Spółka stosuje jednolity regulamin „Programu Wsparcia Sprzedaży dla Dystrybutorów Produktu”.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W tak zaistniałym stanie faktycznym Spółka wnosi o odpowiedź na pytanie czy wydane w ramach akcji promocyjnej nagrody rzeczowe podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Spółki zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie do treści art. 7 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Art. 7 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne, niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia w szczególności darowizny - jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności w całości lub w części.

Zatem w kontekście art. 7 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług nieodpłatne przekazanie towarów na „cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem” nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ustosunkowując się do stanowiska Strony Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wyjaśnia, co następuje:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności: wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny - jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Natomiast dyspozycja art. 7 ust. 3 ww. ustawy o podatku od towarów i usług stwierdza, że przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek. Wyłączenie zakresu stosowania przepisu ust. 2 dotyczy, więc towarów, które co do zasady przekazywane są w związku z działalnością przedsiębiorstwa (przekazanie druków reklamowych lub próbek towarów zawsze ma taki związek, zazwyczaj także przekazanie prezentów). Z powyższego wynika, że przepis art. 7 ust. 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług znajduje zastosowanie również do przekazania związanego z działalnością przedsiębiorstwa. Przeciwne twierdzenie oznaczałoby, że ustawodawca wyłączył spod opodatkowania czynności, które i tak nie podlegają opodatkowaniu. Mając na uwadze racjonalność i celowość działania ustawodawcy, nie można uznać, że przepis art. 7 ust. 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług dotyczy wyłącznie przekazań nie związanych z przedsiębiorstwem. Przez odpłatną dostawę towarów należy więc rozumieć także przekazanie towarów bez wynagrodzenia, jeżeli przekazania dokonano na cele związane z przedsiębiorstwem a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu tych towarów - oczywiście za wyjątkiem druków reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości oraz próbek.

Obowiązek opodatkowania przekazania towarów na cele związane z przedsiębiorstwem wynika również z zakresu przysługującego podatnikowi prawa do odliczenia podatku naliczonego. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Jedną z bezspornych zasad podatku od towarów i usług jest istnienie bezpośredniego związku podatku naliczonego podlegającego odliczeniu z wykonywaniem czynności opodatkowanych. W sytuacjach, gdy towary i usługi nie są bezpośrednio wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, prawo do odliczenia podatku naliczonego wymaga odrębnej dyspozycji ustawowej (np. art. 86 ust. 8 pkt 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jeżeli nabyte towary lub usługi dotyczą czynności, o których mowa w art. 7 ust. 3-7). Żaden przepis ww. ustawy o podatku od towarów i usług - poza art. 86 ust. 1 - nie przewiduje natomiast prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów wykorzystanych do nieodpłatnego przekazania, a niewymienionych w art. 7 ust. 3-7. W związku z powyższym nieodpłatne przekazanie - gdyby nie podlegało opodatkowaniu - nie dawałoby prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu przekazywanych towarów. Należy przy tym zaznaczyć, że przekazanie, czyli fizyczne wydanie towaru wraz z przeniesieniem na inną osobę prawa do rozporządzania nim, nie może być utożsamiane z niepodlegającym opodatkowaniu zużyciem towarów wewnątrz przedsiębiorstwa, które uprawnia do odliczenia podatku naliczonego w zakresie, w jakim ma bezpośredni związek z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Mając na uwadze treść przytoczonych przepisów, należy stwierdzić, iż nieodpłatne przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług niezależnie od celu przekazania, o ile nie znajdują zastosowania przepisy art. 7 ust. 3-7 ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy przedstawionego przez wnioskodawcę zaistniałego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.