Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie, działając na podstawie art. 14b § 5 pkt 2 ustawy z dnia 29.08.1997 r. – Ordynacja podatkowa (jednolity tekst z 2005 r. Dz. U. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) w związku z art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 16.11.2006 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1590) oraz art. 22 ust. 4 i ust. 6b ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), zmienia z urzędu postanowienie Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie z dnia 06.06.2007 r. znak: II US.I/415-31/07 w sprawie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ten sposób, że uznaje stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 06.04.2007 r. za nieprawidłowe.

Pismem z dnia 06.04.2007 r. Pan M. wystąpił do Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie z wnioskiem o wydanie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że spółka jawna P. Sp. j., której Pan M. jest wspólnikiem, prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Tytułem ubezpieczenia majątku firmy spółka zawiera z ubezpieczycielem umowy – polisy, na których ubezpieczyciel wskazuje kwotę składki ubezpieczeniowej do zapłaty. Często kwota ta jest podana w wartości ogółem oraz w rozbiciu na raty. Podatnik wyjaśnił, iż do końca roku 2006 spółka księgowała takie ubezpieczenia na podstawie dowodów wpłaty poszczególnych rat. Ze względu na wejście w życie z dniem 01.01.2007 r. ust. 6b art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Podatnik pyta – czy dowodem, na podstawie którego zostanie zaksięgowany koszt ubezpieczenia majątku będzie:

1. polisa ubezpieczeniowa - w dacie jej wystawienia, obejmująca kwotę całej składki ubezpieczeniowej, czy
2. dowód zapłaty raty składki ubezpieczeniowej - w dacie jej zapłaty.

Wg Pana M. dowodem stanowiącym podstawę do zaksięgowania będzie polisa, którą do podatkowej księgi przychodów i rozchodów Spółka wpisze w dacie jej wystawienia, na całą kwotę składki ubezpieczeniowej.

Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie postanowieniem z dnia 06.06.2007 r. znak: II US.I/415-31/07 uznał, iż opisane powyżej stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe. W uzasadnieniu postanowienia organ podatkowy stwierdził, że dokumentem do zaksięgowania kosztów ubezpieczenia majątku firmy będzie polisa. Kwotę wynikającą z polisy należy w całości zaksięgować w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w dacie jej wystawienia.

Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie, po dokonaniu analizy wniosku Podatnika z dnia 06.04.2007 r. oraz treści postanowienia Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie z dnia 06.06.2007 r. znak: II US.I/415-31/07, stwierdził co następuje:

Zgodnie z art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6 tej ustawy, są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione. W myśl art. 22 ust. 6b ww. ustawy za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów w przypadku podatników, o których mowa w ust. 6 tej ustawy (prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów), uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

Z kolei § 12 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26.08.2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 z późn. zm.) stanowi, iż podstawą zapisów w księdze są dowody księgowe, którymi są:

1. faktury VAT, w szczególności faktury VAT marża, faktury VAT RR, faktury VAT MP, dokumenty celne, rachunki oraz faktury korygujące i noty korygujące, zwane dalej „fakturami”, odpowiadające warunkom określonym w odrębnych przepisach, lub
2. inne dowody, wymienione w § 13 i 14, stwierdzające fakt dokonania operacji gospodarczej zgodnie z jej rzeczywistym przebiegiem i zawierające co najmniej:
   a) wiarygodne określenie wystawcy lub wskazanie stron (nazwę i adresy) uczestniczących w operacji gospodarczej, której dowód dotyczy,
   b) datę wystawienia dowodu oraz datę lub okres dokonania operacji gospodarczej, której dowód dotyczy, z tym, że jeżeli data dokonania operacji gospodarczej odpowiada dacie wystawienia dowodu, wystarcza podanie jednej daty,
   c) przedmiot operacji gospodarczej i jego wartość oraz ilościowe określenie, jeżeli przedmiot operacji jest wymierny w jednostkach naturalnych,
   d) podpisy osób uprawnionych do prawidłowego udokumentowania operacji gospodarczych

- oznaczone numerem lub w inny sposób umożliwiający powiązanie dowodu z zapisami księgowymi dokonanymi na jego podstawie.

Natomiast w myśl § 13 ww. rozporządzenia za dowody księgowe uważa się również:

1. dzienne zestawienia dowodów (faktur dotyczących sprzedaży) sporządzone do zaksięgowania ich zbiorczym zapisem;
2. noty księgowe, sporządzone w celu skorygowania zapisu dotyczącego operacji gospodarczej, wynikającej z dowodu obcego lub własnego, otrzymane od kontrahenta podatnika lub przekazane kontrahentowi;
3. dowody przesunięć;
4. dowody opłat pocztowych i bankowych;
5. inne dowody opłat, w tym dokonywanych na podstawie książeczek opłat, oraz dokumenty zawierające dane, o których mowa w § 12 ust. 3 pkt 2.

Z powyższych przepisów wynika, iż dowodem księgowym mogą być m. in. dowody opłat – przepisy te nie wymieniają polisy jako dowodu księgowego. Polisa jest dokumentem potwierdzającym zawarcie umowy ubezpieczeniowej, w przedstawionym stanie faktycznym nie jest natomiast fakturą ani żadnym z dowodów wymienionych w § 13 ww. rozporządzenia.

W związku z powyższym stwierdzić należy, iż w przedstawionym stanie faktycznym podstawą zaksięgowania kosztu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów będą dowody wpłat poszczególnych rat ubezpieczenia, a co za tym idzie do kosztów uzyskania przychodów będą zaliczane poszczególne raty ubezpieczeniowe, w datach wystawiania dowodów wpłat.

Zgodnie z treścią art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 16.11.2006 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. nr 217, poz. 1590) w sprawach zmiany lub uchylenia pisemnych interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnych sprawach, wydanych przed dniem wejścia w życie ustawy zmieniającej, tj. przed 01.07.2007 r., stosuje się przepisy Ordynacji podatkowej w brzmieniu obowiązującym przed tym dniem.

Wobec powyższego, skoro postanowieniem z dnia 06.06.2007 r. znak: II US.I/415-31/07 Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie uznał stanowisko Podatnika, przedstawione we wniosku z dnia 06.04.2007 r. za prawidłowe, skutkuje to koniecznością zmiany ww. postanowienia w trybie art. 14b § 5 pkt 2 Ordynacji podatkowej w brzmieniu obowiązującym przed dniem 01.07.2007 r., zgodnie z którym organ odwoławczy w drodze decyzji zmienia albo uchyla postanowienie, o którym mowa w art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej we wskazanym wyżej brzmieniu, z urzędu, jeżeli m.in. postanowienie rażąco narusza prawo.