INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani P. przedstawione we wniosku z dnia 25 października 2007r. (data wpływu do tut. Biura – 29 października 2007r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie prawidłowości dokumentowania poniesionych wydatków z tytułu zakupu towarów handlowych w krajach Unii Europejskiej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 października 2007r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie prawidłowości dokumentowania poniesionych wydatków z tytułu zakupu towarów handlowych w krajach Unii Europejskiej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Podatniczka z dniem 1 sierpnia 2007r. zgłosiła rozpoczęcie prowadzenia działalności gospodarczej, w zakresie:
• detalicznego handlu obwoźnego,
• sprzedaży wysyłkowej (przez internet) artykułów chemicznych, opodatkowanej na zasadach ogólnych przy prowadzeniu podatkowej księgi przychodów i rozchodów.
  Zamierza dokonywać zakupu towarów handlowych na rynku wewnątrzunijnym. W związku z tym, że np. w Niemczech – sklepy i sieci handlowe nie wystawiają faktur, a jedynie wydruki z kas fiskalnych (nazywane: rachunkami, paragonami lub kwitami fiskalnymi) z uzasadnieniem, że wydruki te respektowane są w całej Unii Europejskiej, podatniczka zwróciła się do właściwego miejscowo Naczelnika Urzędu Skarbowego z zapytaniem, czy może stosować wydruki z kas fiskalnych jako podstawę zapisów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Jednakże faktycznie nie rozpoczęła jeszcze działalności, gdyż uzyskała odpowiedź, że podstawą zapisu w księdze przychodów i rozchodów są faktury VAT, VAT marża, faktury VAT RR, VAT MP, dokumenty celne itp. Wnioskodawczyni zauważa, iż chce prowadzić handel detaliczny, nie będzie płaciła podatku VAT i będzie dokonywać zakupów w małych ilościach, których wartość liczona będzie maksymalnie w setkach Euro.
  
  W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
  
  Czy na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej wnioskodawczyni może stosować wydruki z kas fiskalnych jako podstawę do dokonania zapisów w książce przychodów i rozchodów...
  
  

Zdaniem podatniczki wydatek poniesiony na zakup towaru handlowego udokumentowany wystawionym paragonem z kasy fiskalnej stanowi podstawę do dokonania zapisu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, po jego przeliczeniu z Euro na złote – wg kursu Narodowego Banku Polskiego z danego dnia.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam co następuje:

Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.) podstawą zapisów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów mogą być wyłącznie dowody księgowe spełniające warunki określone w ww. rozporządzeniu.Stosownie do treści § 12 ust. 3 powołanego rozporządzenia, dowodami księgowymi są:

1. faktury VAT, w szczególności faktury VAT marża, faktury VAT RR, faktury VAT MP, dokumenty celne, rachunki oraz faktury korygujące i noty korygujące, zwane dalej "fakturami", odpowiadające warunkom określonym w odrębnych przepisach, lub
2. inne dowody, wymienione w § 13 i § 14, stwierdzające fakt dokonania operacji gospodarczej zgodnie z jej rzeczywistym przebiegiem i zawierające co najmniej:
   a) wiarygodne określenie wystawcy lub wskazanie stron (nazwę i adresy) uczestniczących w operacji gospodarczej, której dowód dotyczy,
   b) datę wystawienia dowodu oraz datę lub okres dokonania operacji gospodarczej, której dowód dotyczy, z tym że jeżeli data dokonania operacji gospodarczej odpowiada dacie wystawienia dowodu, wystarcza podanie jednej daty,
   c) przedmiot operacji gospodarczej i jego wartość oraz ilościowe określenie, jeżeli przedmiot operacji jest wymierny w jednostkach naturalnych,
   d) podpisy osób uprawnionych do prawidłowego udokumentowania operacji gospodarczych
   - oznaczone numerem lub w inny sposób umożliwiający powiązanie dowodu z zapisami księgowymi dokonanymi na jego podstawie.
   
   

W myśl § 13 ww. rozporządzenia, za dowody księgowe uważa się również:
1. dzienne zestawienia dowodów (faktur dotyczących sprzedaży) sporządzone do zaksięgowania ich zbiorczym zapisem;
2. noty księgowe, sporządzone w celu skorygowania zapisu dotyczącego operacji gospodarczej, wynikającej z dowodu obcego lub własnego, otrzymane od kontrahenta podatnika lub przekazane kontrahentowi;
3. dowody przesunięć;
4. dowody opłat pocztowych i bankowych;
5. inne dowody opłat, w tym dokonywanych na podstawie książeczek opłat, oraz dokumenty zawierające dane, o których mowa w § 12 ust. 3 pkt 2.

Ponadto, zgodnie z § 14 ww. rozporządzenia na udokumentowanie zapisów w księdze, dotyczących niektórych kosztów (wydatków) mogą być sporządzone dokumenty zaopatrzone w datę i podpisy osób, które bezpośrednio dokonały wydatków (dowody wewnętrzne), określające przy zakupie: nazwę towaru oraz ilość, cenę jednostkową i wartość, a w innych przypadkach - przedmiot operacji gospodarczych i wysokość kosztu (wydatku) ograniczając jednak tę możliwość do enumeratywnie wskazanych wydatków, wśród których brak jest wydatku związanego z zakupem towarów handlowych w placówkach handlowych wymienionych we wniosku, tj. sklepach i sieciach handlowych. Paragon może być, na mocy § 14 ust. 2 pkt 4 i ust. 4 ww. rozporządzenia, dowodem księgowym dokumentującym zakup w jednostkach handlu detalicznego wyłącznie materiałów pomocniczych, środków czystości i bhp oraz materiałów biurowych, a także zakup paliwa i olejów za granicą.

Oznacza to, że w sytuacji przedstawionej w pytaniu, zakup towarów handlowych dokonany za granicą powinien być udokumentowany jednym z dowodów księgowych, o którym mowa w powołanym przepisie § 12 ust. 3 ww. rozporządzenia.Bez znaczenia pozostaje fakt, iż podatniczka jako kupujący nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług.Jednocześnie zauważyć należy iż, zasady przeliczania walut obcych na złote zostały określone w art. 22 ust. 1 zdanie drugie ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.). Zgodnie z ww. przepisem koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Wobec powyższego przedstawione we wniosku stanowisko wnioskodawcy uznać należy za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.