INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 30 października 2007 r. (data wpływu 05 listopada 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie czy czynność sprzedaży nieruchomości dłużnika na licytacji przez Komornika powinna być opodatkowana podatek VAT - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 listopada 2007 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie czy czynność sprzedaży nieruchomości dłużnika na licytacji przez Komornika powinna być opodatkowana podatek VAT.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Komornik Sądowy Rewiru I przy Sądzie Rejonowym w X dokonał sprzedaży na licytacji publicznej nieruchomości Dłużnika W. O., zamieszkałego na W. stanowiącej nieruchomość niezabudowaną, położoną w SB, dla której Sąd Rejonowy w P. prowadzi księgę nr ….

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy od dokonanej sprzedaży na licytacji publicznej w/w nieruchomości winien zostać obliczony i odprowadzony podatek od towarów i usług i w jakiej wysokości...

Zdaniem wnioskodawcy z dotychczasowego orzecznictwa Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego oraz przedstawionej przez Sędziego wizytatora nie jest możliwe w obowiązującym stanie prawnym ustalenie i odprowadzenie przez Komornika podatku VAT, od sprzedaży w drodze egzekucji nieruchomości. Ponadto, Komornik zawiadamia, że W. O. nie złożył oświadczenia dotyczącego rozliczenia nieruchomości w podatku VAT. Także z dokonanego przez biegłego sądowego oszacowania nie można wyprowadzić wniosków o fakcie należności w/w podatku.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, o której mowa w cyt. wyżej art. 5 ust. 1 pkt 1, zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Ilekroć zaś w dalszych przepisach jest mowa o towarach rozumie się przez to rzeczy ruchome, jak również wszystkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6 ww. ustawy o VAT). Nie każda dostawa nieruchomości podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług – warunkiem koniecznym, aby dostawa nieruchomości podlegała opodatkowaniu tym podatkiem jest, w świetle obowiązujących przepisów, dokonanie dostawy przez podatnika podatku od towarów i usług, wykonującego samodzielnie działalność gospodarczą.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Natomiast ust. 2 tego przepisu definiuje pojęcie działalności gospodarczej, która obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym również podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo, w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje także czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 18 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, wykonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów. W przedmiotowej sprawie bez wpływu na opodatkowanie transakcji podatkiem od towarów i usług jest fakt, że dostawa ww. nieruchomości dokonana zostanie w drodze postępowania egzekucyjnego prowadzonego przez komornika sądowego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że przedmiotem sprzedaży egzekucyjnej jest będąca własnością dłużnika nieruchomość niezabudowana.

Komornik sądowy dla ustalenia czy przy sprzedaży przedmiotowej nieruchomości wystąpi podatek od towarów i usług powinien ustalić:

• czy dłużnik posiada status czynnego podatnika VAT...
• jaki charakter ma sprzedawany grunt,
• związek nieruchomości z ewentualną działalnością gospodarczą w tym rolniczą dłużnika.
  
  

Ustalenie powyższych okoliczności jest niezbędne do prawidłowego ustalenia przez płatnika czy w przypadku przedmiotowej transakcji w cenie sprzedaży wystąpi podatek VAT oraz czy płatnik ma obowiązek jego naliczania i pobrania.

Odnośnie wątpliwości dotyczących obowiązku naliczania podatku VAT w przypadku braku kontaktu z dłużnikiem uniemożliwiającym ustalenie, czy nieruchomość podlega podatkowi VAT, organ podatkowy zauważa, że zgodnie z art. 30 § 5 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów dotyczących odpowiedzialności płatnika nie stosuje się, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej albo jeżeli podatek nie został pobrany z winy podatnika. Zgodnie z art. 2 ust. 5 ww. ustawy o komornikach sądowych i egzekucji, organy administracji publicznej, urzędy skarbowe, organy rentowe, o których mowa w art. 476 § 4 Kodeksu postępowania cywilnego, banki, spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe i podmioty prowadzące działalność maklerską na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz.U. Nr 183, poz. 1538) zobowiązane są na pisemne żądanie komornika udzielić mu na piśmie informacji niezbędnych do prawidłowego prowadzenia postępowania egzekucyjnego.

Ponieważ czynność egzekucyjna komornika sądowego składa się z szeregu czynności egzekucyjnych, poprzez które jest możliwość ustalenia w/w przesłanek odnośnie dłużnika tutejszy organ podatkowy uznał stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Mając na uwadze powyższe postanowiono jak w sentencji.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.