I N T E R P R E T A C J A I N D Y W I D U A L N A

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112 poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko N., przedstawione we wniosku z dnia 24 lipca 2007r. (data wpływu do tut. Biura – 31 lipca 2007r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych od nieruchomości wniesionej do spółki cywilnej przez jej współwłaścicieli w formie pisemnej bez dochowania formy aktu notarialnego - jest nieprawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

W dniu 31 lipca 2007r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych od nieruchomości wniesionej do spółki cywilnej przez jej współwłaścicieli w formie pisemnej bez dochowania formy aktu notarialnego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Podatnik prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w ramach dwuosobowej Spółki cywilnej. Zgodnie z zawartą umową Spółki stosunek udziałów wspólników w zyskach i stratach Spółki wynosi po 50%.Na potrzeby Spółki wspólnicy chcieliby wykorzystywać (a tym samym dokonywać odpisów amortyzacyjnych) nieruchomość, która jest ich wspólną własnością. Wzajemny stosunek udziału każdego ze wspólników w spółce jest taki sam jak stosunek współwłaścicieli w nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy aby ww. Spółka cywilna mogła dokonywać odpisów amortyzacyjnych od nieruchomości będącej współwłasnością wspólników w takim samym stosunku jak udziały w spółce cywilnej – wystarczy stwierdzić pismem czynność prawną polegającą na wniesieniu tej nieruchomości do spółki bez konieczności sporządzenia aneksu do umowy spółki w formie aktu notarialnego...

Zdaniem wnioskodawcy, we wskazanej powyżej sytuacji, możliwym jest dokonywanie odpisów amortyzacyjnych, zgodnie z art. 22a ust.1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, bez konieczności wniesienia nieruchomości jako aportu do spółki w formie akt notarialnego. Ze względu jednak na wartość nieruchomości należy stwierdzić pismem czynność prawną polegającą na wniesieniu jej do spółki cywilnej. Stanowisko takie potwierdza zdaniem wnioskodawcy wyrok NSA sygn. III SA 118/97 z dnia 14 stycznia 1998r.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (jednolity tekst: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), amortyzacji podlegają , z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

W przypadku spółki cywilnej warunki wynikające z przepisu art. 22a ust. 1 ww. ustawy dotyczą wszystkich wspólników. Oznacza to, że przepisy dotyczące amortyzacji stosuje się w odniesieniu do spółki cywilnej, a nie do wspólników tejże spółki. W myśl bowiem § 4 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U Nr 152, poz. 1475 ze zm.), ewidencję środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n ust. 2-6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązane są prowadzić osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, o których mowa w § 2 ust. 1 tego rozporządzenia. W związku z powyższym, aby środek trwały mógł podlegać amortyzacji w spółce cywilnej musi wchodzić w skład majątku tejże spółki (wspólnego majątku wspólników tej spółki).

Zasady działania spółek cywilnych regulują przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Zgodnie z art. 860 § 1 Kodeksu cywilnego., przez umowę spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładów. Zgodnie z treścią art. 861 § 1 Kodeksu cywilnego – wkład wspólnika może polegać na wniesieniu do spółki własności lub innych praw albo na świadczeniu usług. W myśl art. 862 Kodeksu cywilnego – regulującego kwestię tworzenia wspólnego majątku wspólników poprzez wniesienie rzeczy – w przypadku gdy wspólnik zobowiązał się wnieść do spółki własność rzeczy, do wykonania tego zobowiązania jak również do odpowiedzialności z tytułu rękojmi oraz do niebezpieczeństwa utraty lub uszkodzenia rzeczy stosuje się odpowiednio przepisy o sprzedaży. Przytoczony przepis oznacza zobowiązanie się wspólnika do przeniesienia własności rzeczy na współwłasność łączną wspólników (w tym i jego) oraz wydanie wspólnikom (spółce) tej rzeczy bez zapłaty ceny. Współwłasność łączna ma więc charakter bezudziałowy, a każdemu ze wspólników przysługują równe prawa do całego majątku. Aby uznać, że nieruchomość stanowi własność spółki cywilnej dla celów amortyzacji, konieczny jest dowód potwierdzający tę okoliczność. W związku z powyższym wspólnicy spółki cywilnej chcąc aby składnik majątku stanowiący ich własność prywatną stał się własnością tej spółki winni go wnieść do spółki w formie aportu. Wniesienie do spółki cywilnej wkładu w postaci ruchomości lub nieruchomości polega na przeniesieniu własności rzeczy na wszystkich wspólników. Nawet zatem w sytuacji, gdy wspólnicy są współwłaścicielami rzeczy będącej przedmiotem aportu, to i tak należy go wnieść do spółki, gdyż przed jego wniesieniem będzie to współwłasność w częściach ułamkowych poszczególnych wspólników a po wniesieniu będzie to współwłasność łączna wszystkich wspólników spółki. Może to nastąpić w samej umowie spółki, z tym zastrzeżeniem, że do skutecznego przeniesienia własności nieruchomości, ruchomości lub innych praw rzeczowych lub obligacyjnych albo ich ustanowienia konieczna jest forma właściwa dla danej czynności prawnej. Dla ważności umowy zobowiązującej do przeniesienia własności nieruchomości wymagana jest forma aktu notarialnego (umowy spółki lub aneksu do umowy) – stosownie do przepisu art. 158 w związku z art. 73 § 2 Kodeksu cywilnego. Niezachowanie tej formy pociąga za sobą bezwzględną nieważność dokonanej czynności (art. 73 § 2 Kodeksu cywilnego), co w konsekwencji wywoła również określone skutki prawne. Bowiem tylko skuteczne przeniesienie własności nieruchomości na spółkę cywilną daje prawo do uznania tej nieruchomości za środek trwały tej spółki podlegający amortyzacji. Dlatego też przeniesienie na spółkę cywilną nieruchomości na podstawie aneksu do umowy spółki bez zachowania formy aktu notarialnego – nie rodzi skutków prawnych w postaci faktycznego przeniesienia prawa własności nieruchomości na spółkę. Przeto aby spółka cywilna mogła wprowadzić do ewidencji ww. nieruchomość i dokonywać od jej wartości początkowej odpisów amortyzacyjnych, musiałoby uprzednio nastąpić przeniesienie jej własności na spółkę w formie aktu notarialnego, z którego by jasno wynikało, że nieruchomość ta stanowi współwłasność łączną wspólników spółki. Wówczas, przy spełnieniu pozostałych warunków wymienionych w cytowanym wcześniej art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, spółka cywilna miałaby prawo uznać tę nieruchomość za środek trwały i amortyzować ją zgodnie z przepisami art. 22h – 22m cytowanej ustawy.

Odnosząc się do powołanego we wniosku wyroku NSA w Warszawie z dnia 14 stycznia 1998r. sygn. akt III SA 118/97 stwierdzić należy, iż wyrok ten wydany został w indywidualnej sprawie. Dlatego też zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) – ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w ww. orzeczeniu wiążę w sprawie tylko Sąd oraz organ którego działanie lub bezczynność była przedmiotem zaskarżenia.

W świetle przedstawionych przepisów, stanowisko wnioskodawcy w sprawie możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych od nieruchomości będącej współwłasnością wspólników w takim samym stosunku jak udziały w spółce cywilnej, bez konieczności sporządzania aneksu do umowy spółki w formie aktu notarialnego, jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.