POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków-Krowodrza działając , na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. /Dz. U. z 2005 r. nr 8 poz. 60 ze zm./ po rozpatrzeniu Pana wniosku z dnia 13.06.2007 r. w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Stan faktyczny opisany w złożonym wniosku jest następujący:
- od 1992 r. na potrzeby działalności gospodarczej wynajmował Pan lokal użytkowy w Krakowie­Nowej Hucie na oś. Zgody 7 od Zarządu Budynków Komunalnych w Krakowie, który to Zarząd użytkował i amortyzował w/w lokal od roku 1961 r. /46 lat/
- w dniu 16.04.2007 r. nabył Pan na własność w/w lokal użytkowy wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu przypadającego na wyodrębniony lokal, który to lokal zamierza Pan amortyzować w/g indywidualnej stawki amortyzacyjnej.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz. U. z 2000 r. nr 14 poz. 176 ze zm./ amortyzacji podlegają z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania min. in. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

W myśl art. 22h ust. 1 pkt. 1 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji /wykazu/ z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub, w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór.

Stosowanie indywidualnych stawek amortyzacyjnych w odniesieniu do budynków /lokali/ i budowli normuje przepis art. 22j ust. 1 pkt. 4 cytowanej ustawy , zgodnie z którym podatnicy, z zastrzeżeniem art. 221, mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika, z tym że okres amortyzacji nie może być krótszy dla budynków /lokali/ i budowli niż l O lat oraz dla budynków /lokali/ niemieszkalnych, dla których stawka amortyzacyjna z Wykazu stawek amortyzacyjnych wynosi 2,5% - 401at pomniejszone o pełną liczbę lat, które upłynęły od dnia ich oddania po raz pierwszy do używania do dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez podatnika, z tym że okres amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat.

Zgodnie z art. 22j ust. 3 pkt 1 środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 3 uznaje się za używane, jeżeli podatnik wykaże, że przed ich nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez okres 60 miesięcy.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny w świetle powołanych wyżej przepisów został spełniony warunek do zastosowania przez Pana indywidualnej stawki amortyzacyjnejw wysokości 10% przez 10 lat dla nabytego lokalu użytkowego, a tym samym tut. organ podatkowy uznaje przedstawione przez Pana stanowisko za prawidłowe.

W dacie wydania postanowienia w sprawie będącej przedmiotem niniejszej interpretacji, nie toczyło się wobec Wnioskodawcy postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed Sądem Administracyjnym.

Zgodnie z art. 14b § 2 Ordynacji podatkowej interpretacja nie jest wiążąca dla Wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla Wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.

Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie, ul. Wiślna 7 za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków-Krowodrza w terminie 7 dni od daty jego doręczenia.

Zgodnie z art. 236 i art. 222 w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej zażalenie na postanowienie organu podatkowego winno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.