INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 czerwca 2012r. (data wpływu do tut. organu 24 lipca 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 października 2012r. (data wpływu 25 października 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku do sprzedaży usług cateringowych i gastronomicznych oraz dostawy towarów wymienionych w poz. 7 załącznika nr 1 do rozporządzenia Ministra Finansów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 lipca 2012r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku do sprzedaży usług cateringowych i gastronomicznych oraz dostawy towarów wymienionych w poz. 7 załącznika nr 1 do rozporządzenia Ministra Finansów.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 22 października 2012r. (data wpływu 25 października 2012r., przesłanym w związku z wezwaniem tut. organu z dnia 12 października 2012r. znak: BPP2/443-764/12/RSz.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Spółka) jest czynnym podatnikiem podatku VAT świadczącym usługi cateringowe i gastronomiczne (PKWiU 56). Zgodnie z załącznikiem nr 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zastosowanie ma tutaj stawka preferencyjna w wysokości 8% z wyłączeniem sprzedaży wymienionych w tym akcie towarów dla których stosuje się stawkę podstawową w wysokości 23%.

Usługi te Wnioskodawca będzie nadal świadczyć w przyszłości i w części będą one związane ze wspomnianymi towarami.

Uzupełniając, w ww. piśmie z dnia 22 października 2012r., opis sprawy przedstawiony w poz. 68 wniosku ORD-IN, Wnioskodawca wyjaśnił, iż :

Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT świadczącym usługi cateringowe i gastronomiczne (PKWiU 56). W szczególności Spółka świadczy usługi przygotowywania i podawania posiłków i napojów gościom siedzących przy stołach lub przy bufecie zapewniając obsługę kelnerską, połączone lub nie z działalnością rozrywkową oraz usługi przygotowywania i dostarczania żywności dla gospodarstw domowych oraz pozostałych odbiorców zewnętrznych, świadczone w oparciu o zawartą z klientem umowę, na określone uroczystości do miejsc przez niego wyznaczonych, niejednokrotnie z pełną obsługą kelnerską.

Spółka nie wystąpiła o opinię do Urzędu Statystycznego w Łodzi celem sklasyfikowania świadczonych przez nią usług. Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, wymienione we wniosku, usługi świadczone przez Spółkę sklasyfikowane są pod numerami:

• 56.10.11.0 Usługi przygotowywania i podawania posiłków w restauracjach,
• 56.21.11.0 Usługi przygotowywania i dostarczania żywności dla gospodarstw domowych,
• 56.21.19.0 Usługi przygotowywania i dostarczania żywności dla pozostałych odbiorców zewnętrznych (katering),
• 56.29.19.0 Pozostałe usługi gastronomiczne świadczone w oparciu o zawartą z klientem umowę,
• 56.30.10.0 Usługi przygotowywania i podawania napojów.
  
  

Zgodnie z załącznikiem nr 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zastosowanie ma tutaj stawka preferencyjna w wysokości 8% z wyłączeniem sprzedaży wymienionych w tym akcie towarów dla których stosuje się stawkę podstawową w wysokości 23%. Usługi te Wnioskodawca będzie nadal świadczyć w przyszłości i w części będą one związane ze wspomnianymi towarami.

W piśmie tym Wnioskodawca złożył także wyjaśnienia w kwestii sposobu reprezentacji, jak również błędnie wskazanego na wniosku ORD-IN numeru NIP Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jak ustalać podstawę opodatkowania dla poszczególnych stawek VAT w przypadku świadczenia usług związanych z wyżywieniem, dotyczących towarów wymienionych w poz. 7 załącznika nr 1 do rozporządzenia Ministra Finansów...

Stanowisko Wnioskodawcy:

Świadczone przez Wnioskodawcę usługi restauracyjne i cateringowe charakteryzują się tym, że dostarczana jest żywność lub napoje wraz z odpowiednimi usługami wspomagającymi pozwalającymi na ich natychmiastowe spożycie. Dostarczanie żywności przy tym stanowi element składowy większej całości. Jak zauważył w swym wyroku Trybunał Sprawiedliwości UE w sprawie C-231/94 Faalborg-Gelting Linien A/S przeciwko Finanzamt Flensburg, usługa restauracyjna jest rezultatem szeregu czynności, począwszy od gotowania potrawy do jej serwowania, przy czym jednocześnie do dyspozycji klienta pozostaje infrastruktura, w tym jadalnia z pomieszczeniami sąsiadującymi (np. szatnia), umeblowanie i zastawa stołowa. Osoby, które w ramach wykonywania swojego zawodu pracują w restauracjach, wykonują na rzecz nabywcy posiłków wiele czynności, takich jak nakrywanie do stołu, doradzanie klientowi i objaśnianie szczegółów dotyczących posiłków w menu, podawanie do stołu i sprzątanie po zakończeniu konsumpcji. Usługi restauracyjne charakteryzuje zatem cały zespół cech i czynności, przy czym dostawa posiłku jest jedynie częścią usługi, choć stanowi dominujący element. Zatem, należy je klasyfikować dla celów VAT jako świadczenie usług. Stosownie do zapisu § 7 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia. W załączniku tym w pozycji 7 jako opodatkowane stawką podatku 8%, zostały wymienione:

Usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56), z wyłączeniem sprzedaży:

1. napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%,
2. napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%,
3. kawy i herbaty (wraz z dodatkami),
4. napojów bezalkoholowych gazowanych,
5. wód mineralnych.
   
   

Stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia.

Spółka świadcząc usługę związaną z wyżywieniem polegającą na podaniu do spożycia wymienionych w załączniku towarów jest zobowiązana wyodrębnić czynności restauracyjne oraz wartość tych towarów. W takim przypadku należy każdorazowo podzielić podstawę opodatkowania na część "usługową" opodatkowaną stawką 8% oraz wartość samego towaru zużytego do świadczonej usługi, tj. część "towarową", która podlega opodatkowaniu stawką podstawową 23%. Podział taki musi być dokonany w przypadku usługi dotyczącej każdego ze wspomnianych towarów, a biorąc pod uwagę brak szczegółowych regulacji oraz fakt, że działalność Wnioskodawcy przynosi dochód właśnie dzięki profesjonalnym czynnościom restauracyjnym, należy z całego obrotu najpierw wyodrębnić wartość wspomnianych towarów (surowca, materiału do wykonania usługi) wg cen rynkowych i zastosować dla niej stawkę podstawową 23% a pozostałą część obrotu opodatkować stawką 8%.

Na poparcie stanowiska Wnioskodawcy przedstawił poniżej fragment interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 17 maja 2011r., nr ILPP2/443-560/11-2/MR: „(...) Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca świadczy usługi gastronomiczne i cateringowe, dokonując wraz z tymi usługami sprzedaży kawy, herbaty (wraz z dodatkami), napojów bezalkoholowych gazowanych oraz wody mineralnej. Podatnik dokumentuje wykonywane czynności fakturami VAT, w których wyodrębnia dla usług cateringowych i gastronomicznych stawkę 8%, zaś stawkę 23% stosuje do wymienionych powyżej napojów.

Zaznaczyć należy, iż w przedmiotowej sprawie nie jest możliwe połączenie poszczególnych usług czy towarów w celu traktowania takiego świadczenia jako jednolitej transakcji, opodatkowanej preferencyjną 8% stawką podatku VAT.

Na gruncie obowiązujących przepisów ustawy o podatku od towarów i usług mamy bowiem do czynienia z dwoma odrębnymi przedmiotami transakcji: usługą cateringową, gastronomiczną opodatkowaną 8% stawką podatku oraz dostawą towaru - kawy, herbaty (wraz z dodatkami), napojów bezalkoholowych gazowanych oraz wody mineralnej, która podlega opodatkowaniu stawką 23%."

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ww. ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel /…/.

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 6 ww. ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez pojęcie sprzedaży – zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT – rozumie zarówno odpłatną dostawę towarów, jak i odpłatne świadczenie usług.

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011r. przepisu art. 5a ustawy o VAT towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Powyższy przepis wprost stanowi, że oznaczenia PKWiU stosuje się jedynie w określonych w ustawie lub rozporządzeniach sytuacjach, tzn. gdy przepis wprost odnosi się do symbolu PKWiU.

Należy podkreślić, klasyfikacją statystyczną dotyczącą towarów i usług, która ma zastosowanie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, od dnia 1 stycznia 2011r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) – (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

Klasyfikacja Wyrobów i Usług zawiera Sekcję I – usługi związane z zakwaterowaniem i usługi gastronomiczne, która obejmuje m.in.:

• usługi gastronomiczne,
• usługi przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (katering),
• usługi stołówkowe,
• usługi przygotowywania i podawania napojów
  
  

Przy czym, w klasyfikacji tej ustawodawca w dziale 56 sklasyfikował „Usługi związane z wyżywieniem”, w grupowaniu:

• 56.10.11.0 Usługi przygotowywania i podawania posiłków w restauracjach,
• 56.21.11.0 Usługi przygotowywania i dostarczania żywności dla gospodarstw domowych,
• 56.21.19.0 Usługi przygotowywania i dostarczania żywności dla pozostałych odbiorców zewnętrznych (katering),
• 56.29.19.0 Pozostałe usługi gastronomiczne świadczone w oparciu o zawartą z klientem umowę,

­ 56.30.10.0 Usługi przygotowywania i podawania napojów.

Z powyższego wynika, iż usługi cateringowe stanowią usługi odrębne w stosunku do usług gastronomicznych.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

Stosownie do art. 41 ust. 2 wskazanej ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast, że stosownie do art. 146a pkt 1 i 2 ww. ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f:

• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.
  
  

W myśl natomiast § 7 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.) zwanego dalej rozporządzeniem, obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011r., stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia.

W poz. 7 załącznika nr 1 do ww. rozporządzenia, zawierającego listę towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku do wysokości 8%, wymienione zostały usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56), z wyłączeniem sprzedaży:

• napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%,
• napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%,
• kawy i herbaty (wraz z dodatkami),
• napojów bezalkoholowych gazowanych,
• wód mineralnych,
• innych towarów w stanie nieprzetworzonym opodatkowanych stawką, o której mowa

w art. 41 ust. 1 ustawy.

Należy również wskazać, iż zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011r., art. 2 pkt 30 ustawy, przez „PKWiU ex” – rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Zatem umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania obniżonej stawki podatku VAT tylko do towarów lub usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniającego określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce „nazwa towaru/usługi”.

Tak więc, wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT dotyczy wyłącznie danego towaru lub usługi z danego grupowania.

Stwierdzić należy, iż ustawa o VAT nie definiuje ani usług gastronomicznych, ani usług cateringowych.

Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN, pod pojęciem gastronomii rozumie się „działalność produkcyjno - usługową obejmującą prowadzenie restauracji, barów, itp.” oraz „sztukę przyrządzania potraw”.

Usługa gastronomiczna polega na przygotowaniu i podaniu posiłku w miejscu, w którym jest on przyrządzany, tj. w restauracji czy innym lokalu.

Natomiast catering jest definiowany w Słowniku Poprawnej Polszczyzny PWN jako „usługa polegająca na przygotowywaniu i dostarczaniu na zamówienie potraw lub organizowaniu na zlecenie przyjęć w miejscach wskazanych przez klienta”.

W świetle powyższego uznać należy, że catering różni się od usług gastronomicznych.

Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT świadczącym usługi cateringowe i gastronomiczne (PKWiU 56). Usługi te Wnioskodawca będzie nadal świadczyć w przyszłości i w części będą one związane z towarami określonymi zgodnie z załącznikiem nr 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług

W szczególności Spółka świadczy usługi przygotowywania i podawania posiłków i napojów gościom siedzących przy stołach lub przy bufecie zapewniając obsługę kelnerską, połączone lub nie z działalnością rozrywkową oraz usługi przygotowywania i dostarczania żywności dla gospodarstw domowych oraz pozostałych odbiorców zewnętrznych, świadczone w oparciu o zawartą z klientem umowę, na określone uroczystości do miejsc przez niego wyznaczonych, niejednokrotnie z pełną obsługą kelnerską.

Wnioskodawca wskazał, iż zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, wymienione we wniosku, usługi świadczone przez niego sklasyfikowane są pod numerami:

• 56.10.11.0 Usługi przygotowywania i podawania posiłków w restauracjach,
• 56.21.11.0 Usługi przygotowywania i dostarczania żywności dla gospodarstw domowych,
• 56.21.19.0 Usługi przygotowywania i dostarczania żywności dla pozostałych odbiorców zewnętrznych (katering),
• 56.29.19.0 Pozostałe usługi gastronomiczne świadczone w oparciu o zawartą z klientem umowę,
• 56.30.10.0 Usługi przygotowywania i podawania napojów.
  
  

Zgodnie z załącznikiem nr 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zastosowanie ma tutaj stawka preferencyjna w wysokości 8% z wyłączeniem sprzedaży wymienionych w tym akcie towarów dla których stosuje się stawkę podstawową w wysokości 23%. Usługi te Wnioskodawca będzie nadal świadczyć w przyszłości i w części będą one związane ze wspomnianymi towarami.

Ponadto, z treści wniosku wynika, iż świadczone przez niego usługi restauracyjne i cateringowe charakteryzują się tym, że dostarczana jest żywność lub napoje wraz z odpowiednimi usługami wspomagającymi pozwalającymi na ich natychmiastowe spożycie. Dostarczanie żywności przy tym stanowi element składowy większej całości.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia podstawy opodatkowania dla poszczególnych stawek podatku w sytuacji przedstawionej we wniosku.

W zaistniałej sytuacji, na gruncie obowiązujących przepisów ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia z odrębnymi świadczeniami: usługą cateringową, gastronomiczną oraz dostawą towarów wymienionych w poz. 7 załącznika nr 1 do rozporządzenia Ministra Finansów (napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%, napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%, kawy i herbaty (wraz z dodatkami), napojów bezalkoholowych gazowanych, wód mineralnych, innych towarów w stanie nieprzetworzonym opodatkowanych stawką, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy.

W świetle powołanych przepisów należy stwierdzi, iż w przedmiotowej sprawie nie jest możliwe połączenie poszczególnych usług czy towarów w celu traktowania takiego świadczenia jako jednolitej transakcji, opodatkowanej preferencyjną 8% stawką podatku VAT.

Art. 106 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust.1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 cyt. ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Z kolei, stosownie do art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001r. o cenach (Dz. U. Nr 97, poz. 1050 ze zm.), ceną jest wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę; w cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem akcyzowym.

Skoro, zatem zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, kwota należna stanowiąca całość świadczenia należnego od nabywcy, obejmuje wszystkie elementy kosztów związanych ze świadczoną przez podatnika usługą oraz inne elementy kształtujące w efekcie kwotę żądaną od nabywcy, to koszty wyłożone przez sprzedającego w imieniu nabywcy winny wchodzić w podstawę opodatkowania. A skoro tak, to wymienione we wniosku czynności winny być opodatkowane według stawki podatkowej właściwej dla realizacji tegoż świadczenia, czyli świadczonych usług cateringowych i gastronomicznych oraz dostawy towarów.

Mając na uwadze opis sprawy i obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa stwierdzić należy, iż podstawa opodatkowania powinna być ustalona wg stawki podatkowej właściwej dla realizacji poszczególnych świadczeń, czyli świadczonych usług cateringowych i gastronomicznych oraz dostawy towarów. Przy czym:

• usługi cateringowe i gastronomiczne związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56), podlegają opodatkowaniu 8% stawką podatku, na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT w powiazaniu z § 7 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz
• dostawa towarów wymienionych w poz. 7 załącznika nr 1 do rozporządzenia Ministra Finansów w ramach usługi sklasyfikowanej w dziale PKWiU 56, podlega opodatkowaniu stawką 23% na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT w związku z art. 146a pkt 1.
  
  

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Ponadto, podkreślić w tym miejscu należy, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności dokonanego przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania wskazanych we wniosku towarów według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU). Należy bowiem zauważyć, że tut. organ nie jest właściwy do weryfikacji poprawności dokonanej klasyfikacji towarów i usług według PKWiU, gdyż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje towary i usługi według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania PKWiU zainteresowany podmiot może zwrócić się o udzielenie informacji w tym zakresie do Urzędu Statystycznego. Tak więc to Wnioskodawcę obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania ww. towarów według PKWiU, a w razie wątpliwości Wnioskodawca może w tym zakresie zwrócić się do Urzędu Statystycznego w Łodzi.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego zdarzenia przyszłego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wymienionych we wniosku towarów) lub zmiany stanu prawnego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.