INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 12.07.2007 r. (data wpływu 16.07.2007 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze zbycia udziału w nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 lipca 2007 roku został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego ze zbycia udziału w nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni nabyła w dniu 12 grudnia 1995 roku udział we własności działki ozn. Nr 21 obręb 1-10-78 położonej przy ul. (…w…), KW Nr …. W dniu 10 stycznia 1996 roku nabyła udział we własności działki ozn. 5/8 obręb 1-09-07 położonej przy ul. (…w…) KW nr... Na tych działkach został wybudowany budynek mieszkalny, w zabudowie jednorodzinnej w układzie szeregowym.

Jako jeden z inwestorów umowę na budowę podpisała z „Korporacją mieszkaniową (…)” w dniu 19 listopada 1995 roku. Pozwolenie na użytkowanie wybudowanego budynku uzyskała w dniu 7 listopada 2001 roku na mocy decyzji wydanej przez Głównego Sekretarza Gminy …

W dniu 19 października 2005 roku dokonała odpłatnego zbycia udziałów w nieruchomości, udziału we współwłasności budynku, prawa do korzystania z lokalu mieszkalnego w tym budynku.

Powyższe zbycie nie było dokonane w ramach prowadzenia działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni nie prowadzi ani nie prowadziła działalności gospodarczej.

Ponieważ planowała wydać uzyskane pieniądze na cele mieszkaniowe, skorzystała z postanowień art. 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (według stanu prawnego na dzień 19 października 2005 roku) i złożyła oświadczenie, że wyda pieniądze w terminie dwóch lat na cele mieszkaniowe, nie zastanawiając się w ogóle czy jest zobowiązana do płacenia podatku, czy wyłączona jest na mocy art. 10 ust. 1 pkt 8.

Okazało się, że do dnia 12 lipca 2007 roku nie była w stanie wydać pieniędzy na cele mieszkaniowe. Ponieważ była właścicielką nieruchomości gruntowej od 1995 i 1996 roku oraz budowanego na niej budynku przez cały czas budowy, jako inwestor, uważa, ze może zastosować do transakcji sprzedaży art. 10 ust. 1 pkt 8, który zwalnia z obowiązku płacenia podatku dochodowego, ponieważ była właścicielką nieruchomości dłużej niż 5 lat, efektywnie 9 – 10 lat.

Ponadto nie była to budowa pod wynajem, nie korzystała z ulgi podatkowej na budowę pod wynajem. Z nieruchomości korzystała osobiście do dnia sprzedaży.

Przedstawiony stan faktyczny został uzupełniony pismem z dnia 9.08.2007 r. (data wpływu 13.08.2007 r.), w którym sprecyzowano, iż budynek wybudowany został na gruncie stanowiącym współwłasność, nie na gruncie będącym w użytkowaniu wieczystym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy do opisanej we wniosku transakcji zbycia udziału w nieruchomości może zastosować art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem wnioskodawcy na mocy art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zwolniona z uiszczenia podatku od kwoty uzyskanej w wyniku zbycia udziału w nieruchomości, ponieważ była właścicielką nieruchomości przez okres dłużej niż 5 lat (9 lat).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. nr 14, ze zm.) w brzmieniu obowiązującym w 2005 roku, źródłem przychodu jest między innymi odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości dokonane przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęcia nieruchomości, w związku z tym zasadne jest uwzględnienie treści przepisu art. 46 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 roku - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16 poz. 93 ze zm.), który stanowi, że nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Przepis art. 48 tej ustawy zawiera natomiast zasadę, stosownie do której budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane należą do części składowych gruntu.

Z powyższego wynika, że w przypadku nieruchomości gruntowej budynek jest trwale związany z gruntem, jest jego integralną częścią i nie może być przedmiotem odrębnej własności.

Grunty stanowiące odrębny przedmiot własności są więc z natury swej nieruchomościami, budynki natomiast trwale z gruntem związane są częścią składową nieruchomości w myśl zasady, iż własność nieruchomości gruntowej rozciąga się na budynki, które stały się częścią składową nieruchomości. Budynek trwale związany z gruntem, jako część składowa gruntu, nie może być przedmiotem odrębnej własności. Dlatego sprzedaż nieruchomości obejmuje zarówno zbycie gruntu, jak i znajdującego się na nim budynku, trwale z nim związanego. Od tej ogólnej zasady przepisy szczególne przewidują wyjątki. W pewnych bowiem wypadkach określonych w tych przepisach niektóre trwale z gruntem związane budynki lub ich części stanowią lub mogą stanowić odrębny od gruntu przedmiot własności. Takie budynki i ich części są także nieruchomościami, które w odróżnieniu od nieruchomości gruntowych określa się jako nieruchomości budynkowe.

Nieruchomości budynkowe są to budynki trwale z gruntem związane, które na podstawie przepisów szczególnych nie stanowią części składowych nieruchomości gruntowej, lecz są odrębnymi od gruntu przedmiotami własności. Przepisy szczególne określają przy tym relację tego prawa do prawa do nieruchomości, na której budynek został wzniesiony. W aktualnym stanie prawnym ze względu na treść art. 235 § 1 K.c. odrębną własność mogą stanowić budynki wzniesione na gruncie Skarbu Państwa lub gminy przez wieczystego użytkownika.

W świetle przedstawionego wyżej stanu prawnego zauważyć wypada, że w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest mowa tylko o sprzedaży nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości. Przepis ten nie rozdziela więc sprzedaży gruntu od sprzedaży budynku stanowiącego jego część składową. Nie wymienia ponadto sprzedaży budynku jako odrębnego źródła przychodu w podatku dochodowym. Nie można więc traktować, w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak również kodeksu cywilnego, odrębnie sprzedaży gruntu oraz sprzedaży znajdującego się na nim budynku.

Należy zatem stwierdzić, że bieg terminu pięcioletniego, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie może być liczony odrębnie dla nabycia własności gruntu oraz dla wybudowanego na tym gruncie budynku, stanowiącego jego część składową. Przyjąć należy, że bieg tego terminu liczony jest od daty nabycia własności gruntu, a data wybudowania budynku nie ma znaczenia.

W przedmiotowej sprawie współwłaścicielem nieruchomości gruntowej była Pani w części od 1995 roku, a w części od 1996 roku.

W świetle powyższego dokonane w dniu 19 października 2005 roku odpłatne zbycie udziałów w zabudowanej nieruchomości nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ od końca roku kalendarzowego, w którym nabyła Pani prawo własności gruntu minął okres pięciu lat, o którym mówi ten przepis.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja nr 10, 09-402 Płock.