Pismem z dnia 11.06.2007r. Spółka zwróciła się z prośbą o pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego w sprawie zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych w przypadku uiszczania płatności na rzecz zagranicznych osób prawnych z tytułu zakupu licencji na korzystanie z oprogramowania komputerowego.

Z przedstawionego przez Stronę stanu faktycznego wynika: Spółka pośredniczy w sprzedaży licencji na korzystanie z oprogramowania komputerowego. Podmioty krajowe składają zamówienia, które Spółka przesyła do zagranicznych dostawców. Licencje są kupowane w celu ich dalszej odsprzedaży podmiotom krajowym od zagranicznych osób prawnych nie posiadających w Polsce siedziby ani zarządu. Zagraniczni kontrahenci za sprzedane licencje wystawiają faktury dla Spółki, natomiast Spółka wystawia faktury polskim odbiorcom licencji. Polscy odbiorcy licencji uzyskują kod oprogramowania np. na nośnikach fizycznych, w szczególności dostarczanych przez Spółkę lub przez pobranie go ze strony producenta lub innego podmiotu i bezpośrednie wgranie na twardy dysk użytkownika, niekiedy także poprzez przekazanie użytkownikowi klucza umożliwiającego używanie oprogramowania.Umowy licencyjne są zawierane bezpośrednio między zagranicznymi osobami prawnymi a podmiotami polskimi – użytkownikami oprogramowania. Spółka w trakcie transakcji nie nabywa ani nie udziela żadnych praw autorskich do oprogramowania będącego przedmiotem transakcji. Umowa licencyjna określa prawa i obowiązki użytkownika programu w stosunku do zagranicznego właściciela praw autorskich i pozwala użytkownikowi tylko na standardowe korzystanie z oprogramowania, polegające na używaniu na sprzęcie komputerowym użytkownika. Również Spółka nie ma prawa do modyfikowania, poprawiania, kopiowania i rozpowszechniania ani dokonywania innych podobnych czynności dotyczących oprogramowania, nie ma też prawa do standardowego korzystania z oprogramowania będącego przedmiotem wyżej wymienionych transakcji,ponieważ nie nabywa ani autorskich praw majątkowych do tego oprogramowania, ani licencji na korzystanie w jakiejkolwiek formie z tego oprogramowania.

Strona zwróciła się z zapytaniem, czy w przedstawionym stanie faktycznym jest zobowiązana jako płatnik pobierać od zagranicznych osób prawnych, dokonując na ich rzecz płatności zryczałtowany podatek dochodowy określony w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż nie jest zobowiązany jako płatnik do pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego od wypłat dokonywanych na rzecz zagranicznych osób prawnych z tytułu dokonywanych zakupów licencji.Strona jest zdania, że w wyżej opisanym stanie faktycznym umowy zawierane pomiędzy kontrahentami zagranicznymi a Spółką i pomiędzy Spółką a podmiotami krajowymi przenoszą własność egzemplarzy utworów, bez przejścia praw autorskich. Natomiast umowy licencyjne pozwalają na używanie oprogramowania, nie pozwalają na jego modyfikowanie, poprawianie, kopiowanie, rozpowszechnianie. Dodatkowo Spółka w trakcie transakcji nie nabywa ani nie udziela żadnych praw autorskich do oprogramowania, co oznacza, że Spółka nie jest stroną umowy licencyjnej dokonuje w istocie tylko obrotu towarowego, którego efektem jest przeniesienie na polskie podmioty własności egzemplarzy oprogramowania. Na poparcie swojego stanowiska Strona powołuje pismo Dyrektora Departamentu Podatków Bezpośrednich Ministerstwa Finansów z dnia 16.05.2001r. Nr PB-7/033 nal. lic. /2001/49, zgodnie z którym nabycie egzemplarza programu komputerowego, z jednoczesnym prawem do jego skopiowania na określoną liczbę stanowisk, nie będzie generalnie skutkowało uznaniem, że mamy do czynienia z należnościami licencyjnymi.

W przedstawionym stanie faktycznym zastosowanie mają następujące przepisy prawa podatkowego:art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr. 54, poz. 654 z późn. zm.). W myśl art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów: z odsetek, praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) ustala się w wysokości 20% przychodów.Uregulowania powyższego nie stosuje się, jeżeli umowa o zapobieżeniu podwójnemu opodatkowaniu, której Rzeczpospolita Polska jest stroną, zawarta z krajem na terytorium którego podatnik ma siedzibę stanowi inaczej (art. 21 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Zgodnie z art. 12 ust. 2 Modelowej Konwencji OECD należnościami licencyjnymi są wszelkiego rodzaju należności płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania wszelkich praw autorskich do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami dla kin, wszelkiego patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego lub za korzystanie z doświadczenia zawodowego w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej.W powyższym katalogu nie wymieniono programów komputerowych.Zgodnie z treścią art. 3 ust. 2 wyżej wymienionej Konwencji Modelowej OECD, umawiające się Państwo, jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej, każde określenie w niej nie zdefiniowane będzie miało takie znaczenie, jakie ma ono w przepisach prawnych tego państwa w zakresie podatków, do których ma zastosowanie Konwencja, przy czym znaczenie wynikające z ustawodawstwa podatkowego tego państwa ma pierwszeństwo przed znaczeniem nadanym określeniu przez inne przepisy prawne tego państwa. Należy jednak zauważyć, że w polskich przepisach podatkowych nie jest zdefiniowane pojęcie należności licencyjnych. W związku z powyższym istotnym unormowaniem prawnym dotyczącym pojęcia należności licencyjnych jest art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. Z 2006 r. Nr 90, poz. 631) który kwalifikuje jako przedmiot prawa autorskiego między innymi utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, plastyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe). Takie ujęcie wskazuje, że programy komputerowe są samodzielnym przedmiotem praw autorskich. Natomiast w myśl art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskich i prawach pokrewnych programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie. Takie odniesienie nie zmienia faktu, iż ustawodawca jednoznacznie wskazał na ich odrębny charakter, a zawarte w treści art. 74 wyżej cytowanej ustawy jest szczególne unormowanie odnoszące się do programów komputerowych. Tak więc w świetle powołanych powyżej przepisów nie należy utożsamiać programów komputerowych z dziełami literackimi, artystycznymi czy naukowymi dla potrzeb prawa podatkowego, choć podjęte działania zmierzają w kierunku zapewnienia programom komputerowym ochrony w zakresie charakterystycznym dla dzieł literackich, artystycznych czy naukowych.

Z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego wynika, że Spółka nie dokonuje zakupu programów komputerowych na własne potrzeby, lecz tylko pośredniczy w sprzedaży licencji na oprogramowanie komputerowe. Umowy licencyjne zawierane są między producentem oprogramowania a odbiorcami polskimi (końcowymi użytkownikami).Wobec powyższego należności za zakupione oprogramowanie uiszczane na rzecz podmiotów zagranicznych nie mieszczą się pod pojęciem należności licencyjnych, zgodnie z cytowanymi wyżej przepisami i tym samym nie podlegają opodatkowaniu w Polsce na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Biorąc pod uwagę powyższe Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście postanowił jak w sentencji.