POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku, działając na podstawie art. art.14a §1 i §4 ustawy z dnia 29.08.1997r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005r., Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz art. 4 ustawy z dnia 16.11.2006r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 217, poz. 1590) po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r., Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) w sprawie: różnice kursowe - wartość kosztu poniesionego w walucie obcej

stwierdza, że stanowisko przedstawione w tym wniosku nie jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Spółka z o.o., zgodnie z polityką korporacji, przekazała księgowanie faktur zakupu do należącej do korporacji spółki z siedzibą w Indiach. Dokumenty są skanowane, a następnie w ciągu dwóch-trzech dni po zeskanowania księgowane przez pracowników spółki w Indiach, oryginały faktur są przechowywane w siedzibie Spółki z o.o.

W przypadku faktur wystawionych w walutach obcych, przed zeskanowaniem dokumentu pracownik Spółki z o.o. wpisuje na fakturze odręcznie kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień skanowania faktury zakupu. Powyższa procedura wynika z automatyzacji pracy i spowodowana jest brakiem informacji (w momencie odręcznego wpisywania kursu wymiany walut na fakturze) o dacie ujęcia kosztu w księgach rachunkowych (zaksięgowania).

Wątpliwości Podatnika budzi, czy przedstawiony sposób przeliczania na złote faktur zakupu wystawionych w walucie obcej jest zgodny z art. 15 ust. 1 oraz art. 15 ust. 4e ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Podatnik stoi na stanowisku, że w związku z obowiązującym w Spółce systemem pracy, powyżej opisany sposób przeliczania kosztów poniesionych w walutach obcych (według kurs średniego NBP z dnia poprzedzającego dzień zeskanowaniu faktury, a nie z dnia poprzedzającego zaksięgowanie dokumentu) może być stosowany, gdyż dzień zeskanowania faktury jest dla Spółki tożsamy z dniem poniesienia kosztu.

Na tle przedstawionego we wniosku stanu faktycznego Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U z 2000r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Jak stanowi art. 15a ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992r. różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

Zgodnie z art. 15a ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 15.02.1992r. dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia.

Z kolei ujemne różnice kursowe, jak stanowi art. 15a ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 15.02.1992r., powstają jeżeli wartość: poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,

Na podstawie art. 15a ust. 6 ustawy z dnia 15.02.1992r. przez średni kurs ogłaszany przez Narodowy Bank Polski, o którym mowa w ust. 2 i 3, rozumie się kurs z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu lub poniesienia kosztu.

Przy czym jak stanowi art. 15a ust. 7 ustawy z dnia 15.02.1992r. za koszt poniesiony, o którym mowa w ust. 2 i 3, uważa się koszt wynikający z otrzymanej faktury (rachunku) albo innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), a za dzień zapłaty, o którym mowa w ust. 2 i 3 - dzień uregulowania zobowiązań w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności.

Ministerstwo Finansów w piśmie z dnia 02.04.2007r., nr DD6-8213-92/MD/07/33 odnosząc się do zasad określania wartości kosztu poniesionego w walucie obcej stwierdziło, iż „przy ustalaniu różnic kursowych powinien być uwzględniany dzień wystawienia faktury. Do ustalenia różnic kursowych przyjmuje się bowiem koszt poniesiony, o którym mowa w przepisie art. 15a ust. 7 updop, który stanowi, iż za koszt poniesiony uważa się koszt wynikający z faktury (rachunku) lub innego dowodu, a zatem przy przeliczeniu waluty obcej na złote należy przyjmować kurs średni NBP z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktury, a nie dzień otrzymania faktury lub ujęcia (zaksięgowania) kosztu”.

Mając powyższe na uwadze w ocenie tut. Organu podatkowego do przeliczenia faktur zakupu wystawionych w walutach obcych należy zastosować kurs średni NBP z dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawiania faktury, nie zaś z dnia poprzedzającego dzień zeskanowania faktury. Dla celów ustalania różnic kursowych stosuje się przepisy art. 15a ustawy, z kolei powołany przez Podatnika przepis art. 15 ust. 4e ustawy z dnia 15.02.1992r. decyduje o podatkowym potrąceniu kosztów, tj. o dacie powstania kosztu podatkowego w wartości określonej zgodnie z przepisami art. 15a ustawy o podatku dochodowym.

Reasumując w ocenie tut. Organu podatkowego nieprawidłowe jest stanowisko Podatnika, iż w związku z obowiązującym w Spółce systemem pracy, do wyceny kosztów poniesionych w walutach obcych może być stosowany kurs średni NBP z dnia poprzedzającego dzień zeskanowania faktury.