INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 sierpnia 2012 r. (data wpływu 10 sierpnia 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 listopada 2012 r. (data wpływu 21 listopada 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych spłaty kredytu bankowego przez rodziców – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 sierpnia 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych spłaty kredytu bankowego przez rodziców.

Wniosek nie spełniał wymogów, określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749). Pismem z dnia 25 października 2012 r., Nr IPTPB2/436-116/12-2/KK, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h Ordynacji podatkowej wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. Wezwanie wysłano w dniu 26 października 2012 r., (skutecznie doręczono dnia 12 listopada 2012 r.), natomiast w dniu 21 listopada 2012 r. do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie (data nadania 19 listopada 2012 r.).

W przedmiotowym wniosku oraz uzupełnieniu został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W marcu 2012 r. Wnioskodawca podpisał wraz z rodzicami umowę kredytową – „preferencyjny kredyt mieszkaniowy z dopłatami do oprocentowania” na kwotę xxx zł, na zakup mieszkania. Rodzice zostali wraz z Wnioskodawcą kredytobiorcami, ponieważ nie posiadał On zdolności kredytowej. Zabezpieczeniem kredytu jest hipoteka na zakupionym mieszkaniu. Przed zakupem, rodzice przekazali Wnioskodawcy darowiznę pieniężną na zabezpieczenie wkładu własnego, aby uzyskać zwolnienie od podatku od otrzymanych kwot złożył On deklarację SD-Z2. W miesiącu marcu Wnioskodawca dokonał zakupu mieszkania - jest On jego jedynym właścicielem. Od miesiąca czerwca 2012 r. Wnioskodawca wraz z rodzicami rozpoczął spłatę kredytu wraz z odsetkami. Spłata kredytu dokonywana jest z konta jednego z rodziców, był to wymóg banku. Kredytodawcą jest bank, który dokonuje pobrania należnej kwoty kredytu i odsetek z konta mamy, prowadzonego przez bank. Na koncie muszą być wymagane środki, na dzień dzisiejszy wymagane środki do spłaty zabezpieczają tylko rodzice, ponieważ Wnioskodawca jest studentem i nie posiada wystarczających dochodów.

W związku z powyższym, zadano następujące pytanie:

Czy spłata raty kredytu solidarnego rodziców i syna dokonywana przez jednego z kredytobiorców tj. mamę, jest przedmiotem opodatkowania określonego w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn u drugiego kredytobiorcy - syna i wiąże się z powstaniem obowiązku podatkowego, określonego w art. 6 ww. ustawy w sytuacji, gdy z zaciągniętego kredytu zakupiono mieszkanie będące własnością jednego z kredytobiorców – Wnioskodawcy...

Zdaniem Wnioskodawcy, ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku, zapłata raty kredytu będącego kredytem wspólnym rodziców i syna, dokonywana z konta mamy ze środków wspólnych rodziców, nie powoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn u syna. W przyszłości, spłata kredytu przez Wnioskodawcę nie spowoduje również powstania obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn u rodziców. Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie wymienia spłaty kredytu jako podstawy opodatkowania. W art. 1 cyt. ustawy wymienione jest dziedziczenie, darowizny, zasiedzenie, nieodpłatne zniesienie własności, zachowek, nieodpłatna renta, użytkowanie, służebność oraz nabycie praw do wkładu oszczędnościowego. Spłata kredytu wspólnego, zabezpieczonego hipoteką na mieszkaniu, którego Wnioskodawca jest właścicielem przez Jego rodziców jest wywiązywaniem się z zawartej umowy z bankiem. Każda strona uiszczając wpłaty rat otrzymanego kredytu, kosztem swojego majątku, spełnia obowiązek wynikający z umowy kredytowej. Żaden z kredytobiorców nie spełnia świadczenia wobec drugiego kredytobiorcy. W związku z powyższym, do spłaty rat kredytu, o którym mowa we wniosku, nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn zawarte w art. 1 oraz art. 6 ww. ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 ze zm.), podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny, polecenia darczyńcy.

Stosownie do art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych. Natomiast, w myśl art. 6 ust. 1 pkt 4 tej ustawy, przy nabyciu w drodze darowizny powstaje on z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy - z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Z treści wniosku wynika, że w marcu 2012 r. Wnioskodawca podpisał wraz z rodzicami umowę kredytową – „preferencyjny kredyt mieszkaniowy z dopłatami do oprocentowania” na kwotę xxxx zł, na zakup mieszkania. Rodzice wraz z Wnioskodawcą zostali kredytobiorcami, ponieważ nie posiadał On zdolności kredytowej. Przed zakupem, rodzice przekazali Wnioskodawcy darowiznę pieniężną na zabezpieczenie wkładu własnego, aby uzyskać zwolnienie od podatku od otrzymanych kwot złożył On deklarację SD-Z2. W miesiącu marcu 2012 r. Wnioskodawca dokonał zakupu mieszkania i jest On jego jedynym właścicielem. Od czerwca 2012 r. Wnioskodawca wraz z rodzicami rozpoczął spłatę kredytu wraz z odsetkami. Spłata kredytu dokonywana jest z konta jednego z rodziców, był to wymóg banku. Kredytodawcą jest bank, który dokonuje pobrania należnej kwoty kredytu i odsetek z konta mamy Wnioskodawcy, prowadzonego przez bank. Na koncie muszą być wymagane środki. Obecnie wymagane środki do spłaty zabezpieczają tylko rodzice, ponieważ Wnioskodawca jest studentem i nie posiada wystarczających dochodów.

Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie definiuje pojęcia darowizna. W związku z tym, oceniając tak przedstawione zagadnienie należy odwołać się do przepisów Kodeksu cywilnego. Jak stanowi art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 roku – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), że przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku.

Z powyżej zacytowanego przepisu wynika, że podstawową cechą umowy darowizny jest bezpłatne świadczenie darczyńcy na rzecz obdarowanego kosztem jego majątku, które może polegać zarówno na przesunięciach do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych postaciach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie majątku obdarowanego do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów. Nie jest przy tym konieczne, aby dokonanie darowizny łączyło się z bezpośrednim transferem darowanego przedmiotu z masy majątkowej darczyńcy do majątku obdarowanego. Transfer ten bowiem może mieć miejsce między masą majątkową osoby trzeciej, a obdarowanym.

W związku z tym, daną czynność należy uznać za darowiznę, jeśli polega na nieodpłatnym świadczeniu darczyńcy (kosztem jego majątku) na rzecz obdarowanego. Opisana we wniosku czynność spłaty kredytu przez rodziców Wnioskodawcy, spełnia przesłanki wymienione w art. 888 § 1 K.c. i stanowi darowiznę, podlegającą podatkowi od spadków i darowizn.

Zatem, stosownie do treści art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn, obowiązek podatkowy z tytułu nabycia w drodze darowizny ciąży na Wnioskodawcy, jako osobie obdarowanej. Jak stanowi art. 6 ust. 1 pkt 4 cytowanej ustawy, przy nabyciu w drodze darowizny obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy - z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej 9.637 zł, jeżeli nabywcą jest osoba, tak jak w przedstawionej we wniosku sytuacji, zaliczona do I grupy podatkowej, w rozumieniu art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy, zgodnie z którym do grupy I zalicza się małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.

Wskazać również należy, że stosownie do art. 9 ust. 2, jeżeli nabycie własności rzeczy i praw majątkowych od tej samej osoby następuje więcej niż jeden raz, do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych dolicza się wartość rzeczy i praw majątkowych nabytych od tej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie. Od podatku obliczonego od łącznej wartości nabytych rzeczy i praw majątkowych potrąca się podatek przypadający od opodatkowanych poprzednio nabytych rzeczy i praw majątkowych. Wynikająca z obliczenia nadwyżka podatku nie podlega ani zaliczeniu na poczet innych podatków, ani zwrotowi. Nabywcy obowiązani są w zeznaniu podatkowym wymienić rzeczy i prawa majątkowe nabyte w podanym wyżej okresie.

Nadmienić należy, że zgodnie z art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

1. zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-8 i ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4, oraz
2. udokumentują - w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne, a wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, przekracza kwotę określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 - ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek bankowy nabywcy albo jego rachunek prowadzony przez spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową lub przekazem pocztowym.
   
   

Stosownie do art. 4a ust. 3 ww. ustawy, w przypadku niespełnienia warunków, o których mowa w ust. 1 i 2, nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych podlega opodatkowaniu na zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej.

Należy także wskazać, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749), niniejsza interpretacja dotyczy jedynie Wnioskodawcy, jako występującego z wnioskiem. Nie dotyczy rodziców Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.