P O S T A N O W I E N I E

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Wadowicach działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4, art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu Pani wniosku z dnia 08.09.2006 r. (data wpływu 12.09.2006 r.) w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko nie jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego wynika, iż w dniu 08.02.1996r. na podstawie aktu notarialnego nabyła Pani wraz z mężem budynek , w którym znajduje się lokal handlowy nr 2. W budynku tym znajdują się również inne lokale częściowo wynajmowane i częściowo wykorzystywane do działalności gospodarczej. Wartość początkowa przedmiotowego lokalu nr 2 o powierzchni 86,1m2 została wyliczona procentowo wg metra kwadratowego powierzchni lokalu i wyniosła łącznie 37.269,00 zł. Następnie połowa powierzchni tego lokalu została przeznaczona na wynajem na własne nazwiska, i wprowadzona do ewidencji środków trwałych oraz amortyzowana stawką dla budynków używanych przez okres 10 lat. Odpisy amortyzacyjne zaliczono do kosztów uzyskania przychodów z tytułu wynajmu na własne nazwiska.
Natomiast druga połowa tego lokalu została wprowadzona do ewidencji środków trwałych w działalności gospodarczej – działalności handlowej prowadzonej na własne nazwisko przez Pani męża. Amortyzacji dokonywano również stawką indywidualną dla budynków używanych, okres amortyzacji przez 10 lat. Amortyzacja ta została zakończona. Dalej wyjaśnia Pani, iż od 01.06.2006 r. mąż zaprzestał prowadzenia działalności gospodarczej w tym lokalu, nastąpiła likwidacja sklepu i lokal ten został przekazany na wynajem osobom trzecim.

Dodatkowo w piśmie z dnia 25.09.2006 r. wyjaśnia Pani, że lokal w części #189; w ewidencji środków trwałych prowadzonej w działalności gospodarczej wykreślony został w dniu 31.05.2006 r., a koniec amortyzacji wg planu przypadał na miesiąc 07/2006r. Z dniem 01.06.2006 r. w/w #189; część lokalu o wartości początkowej 18.634,50 zł. została wprowadzona do ewidencji środków trwałych z tytułu wynajmu na własne nazwiska. Następnie podjęto decyzję o zastosowaniu stawki amortyzacyjnej dla budynków (lokali) używanych przez 10 lat i od lipca 2006 r. odpisy amortyzacyjne są zaliczane do kosztów uzyskania przychodów z tytułu wynajmu po 50% wartości żona i tyle samo mąż. W takiej samej proporcji rozliczane są przychody z tego tytułu.
Zdaniem Pani w opisanej sytuacji można wprowadzić do ewidencji środków trwałych - prowadzonej z tytułu wynajmu na własne nazwiska - #189; lokalu handlowego (wcześniej używanego przez męża w pozarolniczej działalności gospodarczej), w pierwotnie ustalonej wartości początkowej i amortyzować stawką dla budynków używanych tj. przez 10 lat, a odpisy amortyzacyjne zaliczać do kosztów uzyskania przychodów z tytułu wynajmu na własna nazwiska.

Zgodnie z przepisem art. 22a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) - amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.
Z tak zdefiniowanego pojęcia środka trwałego wynika, że przepisy dotyczące amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stosuje się do podatników podatku dochodowego od osób fizycznych, których źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza jak i najem, dzierżawa oraz leasing. Zatem dla tej grupy podatników, którzy osiągają przychody ze źródła przychodów jakim jest najem nie określono odrębnych zasad prowadzenia ewidencji środków trwałych związanych z tym źródłem przychodów. W związku z powyższym w tej sytuacji mają zastosowanie przepisy regulujące prowadzenie ewidencji środków trwałych wg zasad przewidzianych dla podatników uzyskujących przychody z działalności gospodarczej.

Przepis art. 22 g ust. 1 cytowanej wcześniej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych precyzuje jak należy ustalić wartość początkową środków trwałych. Zgodnie z tym przepisem, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się:
1) w razie nabycia w drodze kupna - cenę ich nabycia,
1a) w razie częściowo odpłatnego nabycia - cenę ich nabycia powiększoną o wartość przychodu, określonego w art. 11 ust. 2b,
2) w razie wytworzenia we własnym zakresie - koszt wytworzenia,
3) w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób - wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości,
4) w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - ustaloną przez wspólników na dzień wniesienia wkładu lub udziału, wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu. Natomiast zgodnie z art. 22g ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w razie gdy składnik majątku stanowi współwłasność podatnika, wartość początkową tego składnika ustala się w takiej proporcji jego wartości, w jakiej pozostaje udział podatnika we własności tego składnika majątku – zasada ta nie ma zastosowania do składników majątku stanowiących wspólność majątkową małżonków, chyba że małżonkowie wykorzystują składnik majątku w działalności gospodarczej prowadzonej odrębnie.

W myśl art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów,
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż przedmiotowy budynek (wraz z opisanym lokalem nr 2) nabyła Pani wraz z mężem w 1996 r. Od tego czasu opisany środek trwały ma tych samych właścicieli tj. Panią oraz męża. Fakt prowadzenia przez męża pozarolniczej działalności gospodarczej w części tego lokalu również nie spowodował zmiany formy własności tego lokalu. W zaistniałej sytuacji nastąpiła jedynie zmiana źródła przychodów.
Z przytoczonych przepisów art. 22g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika jednoznacznie, iż w opisanym przypadku brak jest podstaw do ponownego ustalenia wartości początkowej w/w środka trwałego.
Dodatkowo w opisanym przypadku również nie będzie miało znaczenia, iż #189; części lokalu handlowego nr 2 amortyzowana w działalności męża, wcześniej nie była wprowadzona do ewidencji środków trwałych prowadzonej w najmie na własne nazwiska. W opisanym przypadku, bowiem samo wpisanie środka trwałego do ewidencji środków trwałych prowadzonej w najmie na własne nazwiska jest czynnością techniczną, której powodem nie jest jego nabycie, a tym samym zmiana właściciela.
Reasumując tut. Organ podatkowy informuje, że skoro wyżej opisaną część nieruchomości stanowiącą przedmiot współwłasności Pani oraz męża zaliczono do środków trwałych jego działalności i amortyzacja lokalu handlowego nr 2 dobiegła końca w lipcu 2006 r. to nie jest możliwa ponowna jego amortyzacja, tym razem w ramach źródła przychodu jakim jest najem na własne nazwiska. W zaistniałej sytuacji nastąpiła, bowiem jedynie zmiana źródła przychodów.
W koszty uzyskania przychodów z najmu mogą być jedynie zaliczone odpisy amortyzacyjne za miesiące czerwiec i lipiec 2006 r. dokonywane jako kontynuacja amortyzacji zgodnie z przepisem art. 22h ust. 1 pkt 1 w/w ustawy, do końca tego miesiąca w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy – Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę.
Stosownie do art. 14b § 1 i § 2 ustawy – Ordynacja podatkowa interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej i może zostać zmieniona albo uchylona w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.
Z posiadanych danych przez tut. organ podatkowy wynika, iż w dacie wydania niniejszego postanowienia nie toczy się postępowanie podatkowe, postępowanie przed sądem administracyjnym ani kontrola podatkowa.

Pouczenie:
Na podstawie art. 236 § 1 w związku z art. 14a § 4 ustawy Ordynacja podatkowa na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.