INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 01 sierpnia 2007 r. (data wpływu 24.08.2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nasienia męskiego nabytego na terenie Unii Europejskiej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 sierpnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nasienia męskiego nabytego na terenie Unii Europejskiej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT i podatnikiem VAT UE świadczącym usługi w zakresie ochrony zdrowia, które są zwolnione od podatku zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Spółka na potrzeby działalności kupuje nasienie męskie od duńskiego banku spermy. Dostawca duński za sprzedany materiał wystawia fakturę (Invoice), podając swój numer NIP unijny oraz numer NIP unijny Spółki jako nabywcy.

Na fakturze nasienie męskie wykazane jest jako wolne od podatku (free of VAT). Dodatkowo Spółka ponosi koszty transportu i ubezpieczenia zakupionego towaru, co także wyszczególnione jest na przedmiotowej fakturze. Spółka traktuje zakup nasienia męskiego jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, dodając do podstawy opodatkowania wartość transportu i ubezpieczenia a następnie opodatkowuje całość w stawce 22%. Spółka nalicza VAT należny od ww. transakcji i odprowadza tak naliczony podatek do urzędu skarbowego. Jednocześnie Spółka nie odlicza podatku naliczonego VAT, gdyż zakupione nasienie służy do świadczenia usług medycznych (zwolnionych z opodatkowania) .

Na fakturze nasienie męskie wykazane jest jako wolne od podatku (free of VAT). Dodatkowo Spółka ponosi koszty transportu i ubezpieczenia zakupionego towaru, co także wyszczególnione jest na przedmiotowej fakturze. Spółka traktuje zakup nasienia męskiego jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, dodając do podstawy opodatkowania wartość transportu i ubezpieczenia a następnie opodatkowuje całość w stawce 22%. Spółka nalicza VAT należny od ww. transakcji i odprowadza tak naliczony podatek do urzędu skarbowego. Jednocześnie Spółka nie odlicza podatku naliczonego VAT, gdyż zakupione nasienie służy do świadczenia usług medycznych (zwolnionych z opodatkowania) .

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym, zakup nasienia męskiego od kontrahenta z terenu Unii Europejskiej zarejestrowanego jako podatnik VAT unijny, należy traktować jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów opodatkowane stawką 22% lub jako nabycie towaru zwolnione z opodatkowania, czy też jest to świadczenie usług, opodatkowane w kraju sprzedawcy ...

Zdaniem wnioskodawcy dostarczenie nasienia męskiego przez duński bank spermy winno być traktowane jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów ale zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 6 ustawy. Opodatkowaniu stawką 22% podlega jedynie usługa transportowa oraz ubezpieczenie przedmiotowego towaru.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z póżn. zm.) opodatkowaniu podlega m.in. odpłatne świadczenie usług a także wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju.

W oparciu o art. 8 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Na mocy art. 27 ustawy w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi – miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności – miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz. Art. 31 ust. 1 i 2 ww. ustawy określa, że podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest kwota jaką nabywca obowiązany jest zapłacić. Podstawa opodatkowania obejmuje podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze związane z nabyciem towarów, z wyjątkiem podatku, a także wydatki dodatkowe takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu oraz ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę od podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia. Obowiązek podatkowy w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów powstanie na zasadach określonych w art. 20 ust. 5 – 7 ww. ustawy.

Odnosząc przytoczone regulacje prawne do przedstawionego stanu faktycznego należy zauważyć, że opisanej transakcji nie można uznać za świadczenie usług na terytorium Danii i w konsekwencji nie ma możliwości przerzucenia ciężaru opodatkowania podatkiem VAT na duńskiego dostawcę.

Opisana czynność jest wewnątrzwspólnotowym nabyciem towaru, o którym mowa w powołanym art. 9 ust. 1 ustawy. Jeżeli zatem koszty transportu i ubezpieczenia pobierane są przez sprzedawcę duńskiego dokonującego dostawy nasienia męskiego, wchodzą one do podstawy opodatkowania przedmiotowego towaru. Nabycie towaru łącznie z kosztami transportu i ubezpieczenia opodatkowane jest stawką podstawową 22%. Obowiązująca ustawa o podatku od towarów i usług (art. 43 ustawy) oraz przepisy wykonawcze nie przewidują bowiem zwolnienia z opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia nasienia męskiego. Wskazany we wniosku przepis art. 43 ust. 1 pkt 6 zwalnia od podatku jedynie dostawę krwi, osocza w pełnym składzie, komórek krwi lub preparatów krwiopochodnych pochodzenia ludzkiego, niebędących lekami.

Z powyższego wynika zatem, że Spółka dotychczas prawidłowo rozliczała transakcje wewnątrzwspólnotowego nabycia nasienia męskiego poprzez opodatkowanie przedmiotowej transakcji stawką 22% (łącznie z transportem i ubezpieczeniem).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.