04.06.2007r. wpłynął do organu podatkowego wniosek Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, który uzupełniono 29.06.2007r.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka, jako zakład pracy zleca osobom fizycznym pracę na podstawie umów zleceń, w następstwie czego jest ona podmiotem, który zleceniobiorcom dokonuje również wypłat zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego.

Wnioskodawca wskazuje, iż zgodnie z przepisami art. 41 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej są obligowane do poboru zaliczek na podatek od dokonanych świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz w art. 18 ustawy.

Obowiązek poboru zaliczki na podatek od wypłaconego zleceniobiorcy zasiłku pieniężnego z ubezpieczenia społecznego wynika natomiast, w opinii Spółki, z art. 31 ustawy podatkowej, w myśl którego zakład pracy, czyli osoby fizyczne, osoby prawne, jednostki organizacyjne, które nie posiadają osobowości prawnej, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Mając na uwadze przedstawiony powyżej stan faktyczny, Wnioskodawca zwrócił się o udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy jako płatnik zasiłku pieniężnego z ubezpieczenia społecznego jest zobowiązany do pobierania zaliczki na podatek dochodowy od wypłacanego zleceniobiorcy zasiłku?

Zdaniem Spółki, jest ona zobowiązana do pobierania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od wypłacanego zleceniobiorcy zasiłku z ubezpieczenia społecznego.

Ustosunkowując się do przedstawionej powyżej kwestii, Naczelnik Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu stwierdza, co następuje:

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie natomiast z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Zdaniem organu podatkowego, analiza przytoczonego powyżej art. 20 ust. 1 ustawy podatkowej, prowadzi do wniosku, iż poprzez użycie wyrażenia „w szczególności”, ustawodawca nie stworzył zamkniętego katalogu przychodów z innego źródła, a jedynie podaje przykładowe przychody należące do tej kategorii.

Stosownie zaś do art. 20 ust. 2 ustawy podatkowej, za zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, o których mowa w ust. 1, uważa się kwoty wypłacanych przez zakład pracy lub organ rentowy zasiłków chorobowych, wyrównawczych, macierzyńskich, opiekuńczych oraz świadczeń rehabilitacyjnych.

W myśl art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

W przedstawionym stanie faktycznym, Wnioskodawca wypłaca zasiłki z ubezpieczenia społecznego osobom, z którymi zawarł umowy zlecenia.

W świetle powyższego, zdaniem organu podatkowego, Spółka nie będzie zakładem pracy w rozumieniu przytoczonego przepisu art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy od wypłacanych zasiłków z ubezpieczenia społecznego, o którym mowa w art. 31 ustawy podatkowej, powstaje wyłącznie w odniesieniu do zasiłków wypłacanych pracownikom, tj. osobom pozostającym z zakładem pracy w stosunku służbowym, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy. W konsekwencji przepis ten nie znajdzie zastosowania w przypadku wypłaty zasiłków z ubezpieczenia społecznego przez zleceniodawców.

Obowiązek poboru zaliczek z tytułu zasiłków wypłacanych zleceniobiorcom nie wynika również z postanowień art. 41 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy podatkowej, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Przepis ten obejmuje jedynie dochody z działalności wykonywanej osobiście – do których należą dochody z tytułu umowy zlecenia oraz dochody z praw majątkowych, nie dotyczy zaś zasiłków z ubezpieczenia społecznego, stanowiących dochody z innych źródeł, o których jest mowa w art. 20 ust. 1 ustawy podatkowej.

Stosownie zaś do art. 42a ustawy podatkowej, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Reasumując, w przedstawionym stanie faktycznym, na Spółce nie ciążą obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu wypłacania zleceniobiorcom zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego. Wnioskodawca zaś, jako podmiot dokonujący wypłaty należności z tego tytułu jest zobligowany do wypełnienia obowiązków, o których mowa w art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. do sporządzenia informacji o przychodach z innych źródeł oraz o niektórych dochodach z kapitałów pieniężnych PIT–8C.

Przedmiotowa interpretacja, co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego, przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.