INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 3 lipca 2012r., poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 19 lipca 2012r. (data wpływu do tut. BKIP 24 lipca 2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu powstania przychodu z tytułu otrzymania Opłaty Podstawowej oraz Opłaty Dodatkowej (pytanie oznaczone we wniosku nr 6) – jest prawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 24 lipca 2012r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu powstania przychodu z tytułu otrzymania Opłaty Podstawowej oraz Opłaty Dodatkowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Głównym przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest sprzedaż artykułów spożywczych podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca posiada spółkę zależną (zwaną dalej: „Spółką zależną X”), której głównym przedmiotem działalności gospodarczej jest również sprzedaż artykułów spożywczych podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca posiada również spółkę zależną (zwaną dalą: „Spółką zależną Y”), która organizuje na zasadzie franczyzy sieć sklepów sprzedaży detalicznej artykułów spożywczych oraz przemysłowych. Wnioskodawca nabył udziały w Spółce zależnej Y w celu realizacji strategii gospodarczej, polegającej na maksymalizacji korzyści handlowych m.in. przez Wnioskodawcę oraz Spółkę zależną X osiąganych w ramach sprzedaży towarów do sklepów będących uczestnikami sieci franczyzowej organizowanej przez Spółkę zależną Y. Wnioskodawca oraz Spółka zależna X zawarli pomiędzy sobą Umowę (zwaną dalej: „Umową pomiędzy Spółkami”), na podstawie której Spółka zależna X powierzyła Wnioskodawcy, a Wnioskodawca przyjął do wykonania na rzecz Spółki zależnej X (za wynagrodzeniem) usługę, polegającą na pozyskaniu dla Spółki zależnej X - w określonym w Umowie pomiędzy Spółkami okresie jej obowiązywania - jak największej liczby kontrahentów oraz zawarciu z tymi kontrahentami na rzecz Spółki zależnej X jak największej liczby wieloletnich umów handlowych, na podstawie których Spółka zależna X będzie mogła dokonywać sprzedaży towarów dla tych kontrahentów na podstawie zamówień składanych przez tych kontrahentów zarówno u Wnioskodawcy, jak i Spółki zależnej X, a każdy kontrahent od dnia wejścia w życie stosownych postanowień zawartej z nim umowy handlowej zobowiązany będzie m.in. do realizowania przez cały okres obowiązywania danej umowy handlowej zakupu towarów od Wnioskodawcy oraz Spółki zależnej X na poziomach co najmniej minimalnych, określonych w danej umowie handlowej, tj. w każdym miesiącu obowiązywania danej umowy handlowej wartość zakupów ogółem wg cen zakupu netto przez danego kontrahenta od Wnioskodawcy oraz Spółki zależnej X nie będzie mogła być niższa niż określona w danej umowie handlowej kwota, a nadto kontrahent zobowiązany będzie do dokonywania zakupów towarów od Wnioskodawcy oraz Spółki zależnej X w taki sposób, aby towary z asortymentu pozostającego w aktualnej ofercie Wnioskodawcy oraz Spółki zależnej X stanowiły co najmniej określony w danej umowie handlowej procent zakupów do sklepu, którego dotyczy dana umowa handlowa dla tego rodzaju towarów w skali każdego miesiąca kalendarzowego obowiązywania danej umowy handlowe, przy czym Wnioskodawca oraz Spółka zależna X dopuścili, aby w umowach handlowych było określone, że powyższy minimalny poziom zakupowy będzie skorygowany o wartość w cenach zakupu netto towarów zamówionych przez danego kontrahenta, a nie dostarczonych z winy Wnioskodawcy lub Spółki zależnej X.

W Umowie pomiędzy Spółkami, Wnioskodawca oraz Spółka zależna X ustalili również, że Wnioskodawca zawrze każdą umowę handlową nie tylko na rzecz Spółki zależnej X, ale również na własną rzecz, a także, że każda umowa handlowa będzie dotyczyła sprzedaży towarów dla potrzeb jednego sklepu prowadzonego przez danego kontrahenta w określonej w umowie handlowej lokalizacji, nie uczestniczącego dotychczas w ramach sieci franczyzowej organizowanej przez Spółkę zależną Y, a także, że w przypadku każdej umowy handlowej zmiana umowy handlowej, zmiana jej załączników lub rozwiązanie umowy handlowej będą wymagać dla swej skuteczności wyrażenia zgody wyłącznie przez Wnioskodawcę.

Ponadto, Wnioskodawca oraz Spółka zależna X ustalili w Umowie pomiędzy Spółkami, że na potrzeby każdej umowy handlowej zostaną sporządzone dwa dokumenty stanowiące integralną część Umowy pomiędzy Spółkami, tj.:

1. analiza ekonomiczna sporządzona przez Wnioskodawcę i zaaprobowana przez Spółkę zależną X, która będzie określać prawdopodobny udział przychodów Spółki zależnej X w łącznych przychodach Wnioskodawcy i Spółki zależnej X ze sprzedaży towarów na podstawie danej umowy handlowej, oraz
2. porozumienie, w którym Spółka zależna X - kierując się ostateczną wersją danej umowy handlowej wynegocjowanej przez Wnioskodawcę - wyrazi zgodę na zawarcie przez Wnioskodawcę również na rzecz Spółki zależnej X danej umowy handlowej, a nadto w którym Wnioskodawca i Spółka zależna X - kierując się analizą ekonomiczną, o której mowa w pkt a) - zawrą uzgodnienia dotyczące podziału pomiędzy Spółkę zależną X i Wnioskodawcę kosztów związanych z zawarciem danej umowy handlowej, przy czym Wnioskodawca i Spółka zależna X uzgodnili, że w w/w porozumieniu mogą zostać zawarte również inne uzgodnienia i oświadczenia.
   
   

Stosownie do postanowień Umowy pomiędzy Spółkami, Wnioskodawca zawarł na własną rzecz oraz na rzecz Spółki zależnej X umowy handlowe (zwane dalej łącznie: „Umowami Handlowymi” oraz osobno: „Umową Handlową”) z kontrahentami (zwanymi dalej łącznie: „Odbiorcami” oraz osobno: „Odbiorcą”), na podstawie których Wnioskodawca oraz Spółka zależna X mogą dokonywać sprzedaży towarów dla Odbiorców na podstawie zamówień składanych przez Odbiorców zarówno u Wnioskodawcy, jak i Spółki zależnej X. Przedmiotem każdej Umowy Handlowej jest sprecyzowanie warunków wzajemnej współpracy handlowej, na podstawie których dany Odbiorca będzie nabywał towary od Wnioskodawcy oraz od Spółki zależnej X w celu ich dalszej odsprzedaży w celu zwiększenia obrotów uzyskiwanych ze sprzedaży towarów przez Wnioskodawcę oraz Spółkę zależną X. W każdej Umowie Handlowej zostało wskazane, że Wnioskodawca oraz Spółka zależna X odpowiadają wobec Odbiorcy samodzielnie za swoje zobowiązania i żaden z nich nie ponosi wobec Odbiorcy odpowiedzialności za zobowiązania drugiego podmiotu, w szczególności odpowiedzialność Wnioskodawcy oraz Spółki zależnej X wobec Odbiorcy nie jest solidarna.

W każdej Umowie Handlowej zostało również wskazane, że zmiana danej Umowy Handlowej, zmiana jej załączników lub rozwiązanie danej Umowy Handlowej wymagają dla swej skuteczności wyrażenia zgody wyłącznie przez Wnioskodawcę. Każda Umowa Handlowa dotyczy sprzedaży towarów dla potrzeb jednego sklepu prowadzonego przez danego Odbiorcę w określonej w Umowie Handlowej lokalizacji, nie uczestniczącego dotychczas w ramach sieci franczyzowej organizowanej przez Spółkę zależną Y (zwanego dalej: „Sklepem”). Występują takie sytuacje, że z jednym Odbiorcą została zawarta więcej niż jedna Umowa Handlowa, przy czym każda Umowa Handlowa dotyczy sprzedaży towarów dla potrzeb innego Sklepu prowadzonego przez danego Odbiorcę. Każda Umowa Handlowa została zawarta na okres kilkudziesięciu miesięcy licząc od dnia wejścia w życie wszystkich postanowień danej Umowy Handlowej (wszystkie Umowy Handlowe są umowami wieloletnimi), przy czym, jeżeli na co najmniej określoną w danej Umowie Handlowej liczbę miesięcy przed upływem w/w okresu obowiązywania danej Umowy Handlowej żadna ze stron nie zawiadomi drugiej strony o braku zamiaru kontynuowania danej Umowy Handlowej, przyjmuje się, że po upływie w/w okresu obowiązywania danej Umowy Handlowej, dana Umowa Handlowa obowiązuje przez czas nieokreślony z prawem jej wypowiedzenia przez każdą ze stron z zachowaniem określonego w danej Umowie Handlowej okresu wypowiedzenia. Każda Umowa Handlowa określa, kiedy wchodzi ona w życie (np. że dana Umowa Handlowa wchodzi w życie z dniem jej podpisania, z tym zastrzeżeniem, że niektóre jej postanowienia wchodzą w życie w terminie późniejszym określonym w danej Umowie Handlowej). W każdej Umowie Handlowej zostało również określone, w jakich sytuacjach dana Umowa Handlowa ulega rozwiązaniu, a także, w jakich sytuacjach Wnioskodawca ma prawo rozwiązać daną Umowę Handlową ze skutkiem natychmiastowym.

Każda Umowa Handlowa przewiduje, że Odbiorca zobowiązany jest m.in.:

• od dnia wejścia w życie stosownych postanowień zawartej z nim Umowy Handlowej do m.in. realizowania przez cały okres obowiązywania danej Umowy Handlowej zakupu towarów od Wnioskodawcy oraz Spółki zależnej X na poziomach co najmniej minimalnych określonych w danej Umowie Handlowej, tj. w każdym miesiącu obowiązywania danej Umowy Handlowej wartość zakupów ogółem wg cen zakupu netto przez Odbiorcę od Wnioskodawcy oraz Spółki zależnej X nie może być niższa niż określona w danej Umowie Handlowej kwota, a nadto Odbiorca zobowiązany jest do dokonywania zakupów towarów od Wnioskodawcy oraz Spółki zależnej X w taki sposób, aby towary z asortymentu pozostającego w aktualnej ofercie Wnioskodawcy oraz Spółki zależnej X stanowiły co najmniej określony w danej Umowie Handlowej procent zakupów do Sklepu dla tego rodzaju towarów w skali każdego miesiąca kalendarzowego obowiązywania danej Umowy Handlowej, z tym zastrzeżeniem, że powyższy minimalny poziom zakupowy zostanie skorygowany o wartość w cenach zakupu netto towarów zamówionych przez Odbiorcę, a nie dostarczonych z winy Wnioskodawcy lub Spółki zależnej X;
• zawarcia ze Spółką zależną Y umowy franczyzy i doprowadzenia do otwarcia Sklepu w ramach sieci franczyzowej z uwzględnieniem wszystkich postanowień Przedwstępnej Umowy Franczyzy zawartej przez Odbiorcę ze Spółką zależną Y w dniu zawarcia danej Umowy Handlowej - w terminach szczegółowo określonych w w/w Przedwstępnej Umowie Franczyzy, a także utrzymywania i wykonywania w/w umowy franczyzy przez określoną w danej Umowie Handlowej liczbę kilkudziesięciu miesięcy od oficjalnego otwarcia Sklepu w sieci organizowanej przez Spółkę zależną Y, przy czym niewypełnienie przez Odbiorcę w/w obowiązków nie zwalnia Odbiorcy z obowiązku stosowania się do pozostałych postanowień danej Umowy Handlowej, w tym również nie zwalnia Odbiorcy z opisanego wyżej zobowiązania zakupu towarów od Wnioskodawcy oraz Spółki zależnej X na poziomach co najmniej minimalnych określonych w danej Umowie Handlowej, natomiast sytuacja taka może doprowadzić - po pisemnym upomnieniu - do rozwiązania przez Wnioskodawcę danej Umowy Handlowej z winy Odbiorcy, jednakże skorzystanie z tej możliwości zależy od uznania Wnioskodawcy;
• przestrzegania określonych w danej Umowie Handlowej zasad związanych z wykorzystaniem palet i innych opakowań zwrotnych.
  
  

Każda Umowa Handlowa przewiduje różnego rodzaju opłaty:

Z chwilą wejścia w życie wszystkich postanowień danej Umowy Handlowej Odbiorca nabywa prawo do opłaty motywacyjnej (zwanej dalej: „Opłatą Motywacyjną”) przysługującej za gotowość do przystąpienia przez Odbiorcę do danej Umowy Handlowej i wykonywania wszystkich wynikających z niej obowiązków, w wysokości określonej w danej Umowie Handlowej od Wnioskodawcy. W każdej Umowie Handlowej zostało wskazane, że zapłata Opłaty Motywacyjnej nastąpi w określonym terminie liczonym od wejścia w życie wszystkich postanowień danej Umowy Handlowej. Ponadto, w każdej Umowie Handlowej zostało potwierdzone, że Odbiorcy nie przysługuje żadne roszczenie o zapłatę Opłaty Motywacyjnej bezpośrednio wobec Spółki zależnej X.

Opłata Motywacyjna - jak sama jej nazwa wskazuje - ma co do zasady charakter motywacyjny, mający na celu zachęcenie Odbiorcy do zawarcia danej Umowy Handlowej na określonych w niej warunkach. W przypadku, gdyby w danej Umowie Handlowej Odbiorcy nie zostało zagwarantowane prawo do Opłaty Motywacyjnej w określonej wysokości, wówczas Odbiorca nie zawarłby z Wnioskodawcą danej Umowy Handlowej. Opłato Motywacyjna jest opłatą samoistną, ma ona charakter jednorazowy, jest ona ponoszona na rzecz Odbiorcy za gotowość do przystąpienia przez Odbiorcę do danej Umowy Handlowej i wykonywania wszystkich wynikających z niej obowiązków. Opłata Motywacyjna jest niezależna od faktycznego wykonywania przez Odbiorcę tego, do czego zobowiązał się na podstawie danej Umowy Handlowej, jak również jej poniesienie na rzecz Odbiorcy nie gwarantuje, że Odbiorca będzie faktycznie wykonywał to, do czego zobowiązał się na podstawie danej Umowy Handlowej. Opłata Motywacyjna nie jest ponoszona na poczet jakichkolwiek usług wykonywanych przez Odbiorcę w trakcie trwania danej Umowy Handlowej, ani tym bardziej dostaw towarów, bowiem żadna Umowa Handlowa nie przewiduje dokonywania przez Odbiorcę dostawy towarów na rzecz Wnioskodawcy lub Spółki zależnej X (zgodnie z każdą Umową Handlową dostawy towarów są dokonywane przez Wnioskodawcę oraz Spółkę zależną X na rzecz Odbiorcy). Opłata Motywacyjna nie stanowi również żadnej formy zaliczki na poczet należności przysługujących Odbiorcy na zasadach określonych w danej Umowie Handlowej za wykonywanie niektórych zobowiązań przewidzianych w danej Umowie Handlowej. W żadnej Umowie Handlowej nie zostało zawarte postanowienie, że Opłata Motywacyjna podlega zwrotowi w jakiejkolwiek sytuacji. Jeżeli przed upływem określonego w danej Umowie Handlowej pierwotnego terminu jej obowiązywania, dana Umowa Handlowa uległaby rozwiązaniu (bez względu na przyczynę rozwiązania danej Umowy Handlowej), lub Odbiorca utraciłby tytuł prawny do lokalu, w którym prowadzony jest Sklep, wówczas Wnioskodawcy przysługuje wobec Odbiorcy roszczenie o zapłatę opisanej niżej opłaty podstawowej oraz opłaty dodatkowej, a nadto Wnioskodawca uprawniony jest do żądania od Odbiorcy odszkodowania uzupełniającego na zasadach ogólnych kodeksu cywilnego, jeżeli Wnioskodawca poniósł szkodę z winy Odbiorcy.

Każda Umowa Handlowa przewiduje także opłatę podstawową (zwaną dalej: „Opłatą Podstawową”) oraz opłatę dodatkową (zwaną dalej: „Opłatą Dodatkową”), należne Wnioskodawcy od Odbiorcy, jeżeli przed upływem określonego w danej Umowie Handlowej pierwotnego terminu jej obowiązywania, dana Umowa Handlowa uległa rozwiązaniu (bez względu na przyczynę rozwiązania danej Umowy Handlowej), lub Odbiorca utracił tytuł prawny do lokalu, w którym prowadzony jest Sklep, przy czym Opłata Podstawowa należna jest Wnioskodawcy w wysokości stanowiącej iloczyn określonej w danej Umowie Handlowej stawki oraz sumy miesięcy kalendarzowych (wraz z miesiącem złożenia oświadczenia o rozwiązaniu danej Umowy Handlowej z winy Odbiorcy, rozwiązania danej Umowy Handlowej lub utraty prawa do lokalu Sklepu) pozostałych do wygaśnięcia danej Umowy Handlowej zgodnie z pierwotnym terminem jej obowiązywania, określonym w danej Umowie Handlowej, natomiast Opłata Dodatkowa należna jest Wnioskodawcy w stałej wysokości, przy czym w zależności od tego, czy oświadczenie o rozwiązaniu danej Umowy Handlowej z winy Odbiorcy, rozwiązanie danej Umowy Handlowej, lub utrata prawa do lokalu Sklepu następuje do określonej w danej Umowie Handlowej liczby miesięcy od zawarcia danej Umowy Handlowej, czy też po upływie liczby tych miesięcy, wówczas Odbiorca zobowiązany jest do zapłaty na rzecz Wnioskodawcy Opłaty Dodatkowej odpowiednio w wyższej lub niższej kwocie określonej w danej Umowie Handlowej. Z każdej Umowy Handlowej wynika, że w przypadku określonych w danej Umowie Handlowej sytuacji skutkujących tym, że dana Umowa Handlowa ulega rozwiązaniu, obowiązek spełnienia w/w świadczeń na rzecz Wnioskodawcy obciąża Odbiorcę, oraz odpowiednio solidarnie wskazane w danej Umowie Handlowej osoby trzecie, np. wspólników, członków zarządu Odbiorcy. Ponadto, w każdej Umowie Handlowej zostało wskazane, że omawiane świadczenia obciążają Odbiorcę (a także w w/w przypadku, wskazane w danej Umowie Handlowej osoby trzecie) również po rozwiązaniu danej Umowy Handlowej. W każdej Umowie Handlowej zostało wskazane, że opisane wyżej świadczenia powinny być spełnione na rzecz Wnioskodawcy natychmiast, bez konieczności odrębnego wezwania - nie później jednak niż w dniu rozwiązania danej Umowy Handlowej, a także, że świadczenia te są niezależne od innych świadczeń określonych daną Umową Handlową. Ponadto, w każdej Umowie Handlowej zostało wskazane, że opisane wyżej świadczenia nie wyłączają prawa Wnioskodawcy do żądania od Odbiorcy odszkodowania uzupełniającego na zasadach ogólnych kodeksu cywilnego, jeżeli Wnioskodawca poniósł szkodę z winy Odbiorcy. Każda Umowa Handlowa określa również warunki, po spełnieniu których Odbiorca - w razie utraty tytułu prawnego do lokalu, w którym prowadzony jest Sklep - może zwolnić się z obowiązku spełnienia na rzecz Wnioskodawcy w/w świadczeń.

Zgodnie z postanowieniami Umowy pomiędzy Spółkami, dla potrzeb każdej Umowy Handlowej zostały sporządzone dwa dokumenty stanowiące integralną część Umowy pomiędzy Spółkami, tj.:

1.analiza ekonomiczna sporządzona przez Wnioskodawcę i zaaprobowana przez Spółkę zależną X, określająca prawdopodobny udział przychodów Spółki zależnej X w łącznych przychodach Wnioskodawcy i Spółki zależnej X ze sprzedaży towarów na podstawie danej Umowy Handlowej, oraz

2.porozumienie, na podstawie którego, uwzględniając w/w analizę ekonomiczną oraz ostateczną wersję danej Umowy Handlowej wynegocjowanej przez Wnioskodawcę z danym Odbiorcą, na podstawie której Wnioskodawca i Spółka zależna X będą realizować sprzedaż towarów dla potrzeb prowadzonego przez Odbiorcę Sklepu, Wnioskodawca i Spółka zależna X dokonali następujących uzgodnień:

a.Spółka zależna X wyraziła zgodę na zawarcie przez Wnioskodawcę również na rzecz Spółki zależnej X danej Umowy Handlowej z Odbiorcą, na podstawie której Wnioskodawca i Spółka zależna X będą realizować sprzedaż towarów dla potrzeb Sklepu.

b.Zważywszy, że:

• dana Umowa Handlowa przewiduje obowiązek zapłaty na rzecz Odbiorcy Opłaty Motywacyjnej w określonej wysokości, przysługującej za gotowość do przystąpienia przez Odbiorcę do danej Umowy Handlowej oraz wykonywania wszystkich wynikających z niej obowiązków, oraz
• zgodnie z analizą ekonomiczną sporządzoną przez Wnioskodawcę i zaaprobowaną przez Spółkę zależną X, prawdopodobny udział przychodów Spółki zależnej X w łącznych przychodach Wnioskodawcy i Spółki zależnej X ze sprzedaży towarów na podstawie danej Umowy Handlowej wynosi X %, a w przypadku Wnioskodawcy udział ten wynosi Y %,
• Wnioskodawca i Spółka zależna X zgodnie ustalili, że w danej Umowie Handlowej pozostaną postanowienia, z których wynika, że całą kwotę Opłaty Motywacyjnej ustaloną w danej Umowie Handlowej zapłaci Odbiorcy wyłącznie Wnioskodawca, oraz że Odbiorcy nie przysługuje żadne roszczenie o zapłatę Opłaty Motywacyjnej bezpośrednio wobec Spółki zależnej X, natomiast Spółka zależna X zapłaci Wnioskodawcy kwotę X zł stanowiącą równowartość X % Opłaty Motywacyjnej określonej w danej Umowie Handlowej (tj. kwotę stanowiącą równowartość tylu procent Opłaty Motywacyjnej określonej w danej Umowie Handlowej, ile wynosi ustalony dla tej Umowy Handlowej opisany wyżej wskaźnik procentowy prawdopodobnego udziału przychodów Spółki zależnej X w łącznych przychodach Wnioskodawcy i Spółki zależnej X ze sprzedaży towarów na podstawie danej Umowy Handlowej), przy czym Spółka zależna X dokona zapłaty wskazanej wyżej kwoty na rzecz Wnioskodawcy w określonym w porozumieniu terminie liczonym od dnia dokonania zapłaty przez Wnioskodawcę Opłaty Motywacyjnej na rzecz Odbiorcy wynikającej z danej Umowy Handlowej.
  
  

c.Wnioskodawca i Spółka zależna X zgodnie ustalili, że w danej Umowie Handlowej pozostaną postanowienia, z których wynika, że Opłata Podstawowa oraz Opłata Dodatkowa zostaną zapłacone wyłącznie na rzecz Wnioskodawcy, natomiast po otrzymaniu przez Wnioskodawcę zapłaty tych świadczeń, Wnioskodawca przekaże Spółce zależnej X w określonym w porozumieniu terminie:

• część Opłaty Podstawowej w wysokości stanowiącej iloczyn określonej w porozumieniu stawki oraz sumy miesięcy kalendarzowych (wraz z miesiącem złożenia oświadczenia o rozwiązaniu danej Umowy Handlowej z winy Odbiorcy, rozwiązania danej Umowy Handlowej lub utraty prawa do lokalu Sklepu) pozostałych do wygaśnięcia danej Umowy Handlowej zgodnie z pierwotnym terminem jej obowiązywania określonym w danej Umowie Handlowej, oraz
• część Opłaty Dodatkowej w określonej w porozumieniu stałej wysokości, przy czym w zależności od tego, czy oświadczenie o rozwiązaniu danej Umowy Handlowej z winy Odbiorcy, rozwiązanie danej Umowy Handlowej, lub utrata prawa do lokalu Sklepu następuje do określonej w porozumieniu liczby miesięcy włącznie od zawarcia danej Umowy Handlowej, czy też po upływie liczby tych miesięcy, wówczas Wnioskodawca zobowiązany jest do zapłaty na rzecz Spółki zależnej X część Opłaty Dodatkowej odpowiednio w wyższej lub niższej kwocie określonej w danym porozumieniu.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku Opłaty Podstawowej oraz Opłaty Dodatkowej przychód powstanie dla Wnioskodawcy dopiero w momencie otrzymania przez Wnioskodawcę zapłaty na jego rzecz takiej Opłaty i w konsekwencji dopiero w tym momencie powstanie w przypadku Wnioskodawcy obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób prawnych (pytanie oznaczone we wniosku nr 6)...

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku Opłaty Podstawowej oraz Opłaty Dodatkowej przychód powstanie dla Wnioskodawcy dopiero w momencie otrzymania przez Wnioskodawcę zapłaty na jego rzecz takiej Opłaty i w konsekwencji dopiero w tym momencie powstanie w przypadku Wnioskodawcy obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, ze zm., zwanej dalej: „ustawą o PDOP”), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Zgodnie zaś z art. 12 ust. 3 ustawy o PDOP, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

W art. 12 ust. 3a-3e ustawy o PDOP, ustawodawca określił moment powstania przychodów, o których mowa w przytoczonym wyżej art 12 ust. 3 ustawy o PDOP. I tak, zgodnie z art. 12 ust. 3a ustawy o PDOP, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury, albo
2. uregulowania należności.
   
   

Zgodnie z art. 12 ust. 3c ustawy o PDOP, jeżeli strony ustalą, iż usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku. Na mocy art. 12 ust. 3d ustawy o PDOP, przepis ust. 3c stosuje się odpowiednio do dostawy energii elektrycznej, cieplnej oraz gazu przewodowego. W art. 12 ust. 3e ustawy o PDOP ustawodawca zaś wskazał, że w przypadku otrzymania przychodu, o którym mowa w ust. 3, do którego nie stosuje się ust. 3a, 3c i 3d, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

Zdaniem Wnioskodawcy, zarówno w przypadku Opłaty Podstawowej, jak i w przypadku Opłaty Dodatkowej, znajduje zastosowanie przytoczony wyżej przepis art 12 ust. 3e ustawy o PDOP. Zarówno Opłata Podstawowa, jak i Opłata Dodatkowa stanowią przychód związany z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, przez którą to kategorię przychodów rozumie się przychody będące następstwem prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej, związane z nią bezpośrednio lub pośrednio. Mając na uwadze, iż jak to wynika z opisu zawartego w niniejszym wniosku oraz szczegółowego uzasadnienia stanowiska Wnioskodawcy do pytania nr 4 oraz do pytania nr 5, ani Opłata Podstawowa ani Opłata Dodatkowa nie są związane z wydaniem rzeczy, zbyciem prawa majątkowego, czy też wykonaniem jakiejkolwiek usługi przez Wnioskodawcę lub Spółkę zależną X, a zatem zarówno w przypadku Opłaty Podstawowej, jak i w przypadku Opłaty Dodatkowej, nie znajduje zastosowania przytoczony wyżej przepis art. 12 ust. 3a ustawy o PDOP. W przypadku Opłaty Podstawowej, jak i w przypadku Opłaty Dodatkowej, nie znajduje również zastosowania przepis art. 12 ust. 3c ustawy o PDOP, jak również nie znajduje zastosowania przepis art. 12 ust. 3d ustawy o PDOP, gdyż ani zapłata na rzecz Wnioskodawcy Opłaty Podstawowej, ani też zapłata na rzecz Wnioskodawcy Opłaty Dodatkowej, nie będą stanowiły rozliczenia usługi rozlicznej w okresach rozliczeniowych, ani tym bardziej dostawy energii elektrycznej, cieplnej, czy też gazu przewodowego.

Biorąc pod uwagę, że jak wyżej zostało wykazane, przepisy art. 12 ust. 3a ustawy o PDOP, art. 12 ust. 3c ustawy o PDOP oraz art. 12 ust. 3d ustawy o PDOP nie znajdą zastosowania ani w przypadku Opłaty Podstawowej ani też w przypadku Opłaty Dodatkowej, moment opodatkowania w/w Opłat powinien zostać określony stosownie do art. 12 ust. 3e ustawy o PDOP. Oznacza to, że przychód z tytułu Opłaty Podstawowej oraz z tytułu Opłaty Dodatkowej powinien zostać rozpoznany przez Wnioskodawcę w momencie otrzymania przez niego zapłaty takiej Opłaty. W konsekwencji, zarówno Opłata Podstawowa, jak i Opłata Dodatkowa nie będą stanowiły dla Wnioskodawcy przychodu w dacie ich wymagalności, lecz w dacie faktycznego otrzymania przez Wnioskodawcę ich zapłaty.

Reasumując, w przypadku Opłaty Podstawowej oraz Opłaty Dodatkowej przychód powstanie dla Wnioskodawcy dopiero w momencie otrzymania przez Wnioskodawcę zapłaty na jego rzecz takiej Opłaty i w konsekwencji dopiero w tym momencie powstanie w przypadku Wnioskodawcy obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1 – 5 wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.