INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2005r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2007r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 23.12.2009r. (data wpływu 28.12.2009r.), uzupełnionym pismem z dnia 01.03.2010r. (data wpływu 08.03.2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28.12.2009r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia z dnia 01.03.2010r. (data wpływu 08.03.2010r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu nr IPPP3/443-1251/09-2/KT z dnia 17.02.2010r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskująca jest właścicielką nieruchomości, składającej się z dwóch geodezyjnie wyodrębnionych działek o numerach: 447 (o powierzchni 6122 m², oznaczenie w ewidencji gruntów S-RIVa i B-RIVa) i 451 (o powierzchni 3940 m², oznaczenie w ewidencji gruntów RIVb), brak planu zagospodarowania przestrzennego. Łączna powierzchnia obu działek wynosi 10062 m².

Wnioskująca weszła w posiadanie opisanej nieruchomości zgodnie z umową przekazania gospodarstwa rolnego sporządzoną aktem notarialnym z dnia 28.12.1989r. w oparciu o ustawę o ubezpieczeniu społecznym rolników i ich rodzin, jako osoba pracująca wówczas bezpośrednio przy produkcji rolnej w tym gospodarstwie.

Wnioskująca przeniosła się do innego miejsca zamieszkania (od roku 1995 mieszka w Australii) i zmieniła profesję; ze względu na obecną sytuację ekonomiczną i rodzinną postanowiła działki sprzedać.

Sprzedaż tych działek ma służyć:

• spłaceniu pożyczki zaciągniętej na kupno domu, w którym zamieszkuje obecnie z rodziną,
• pokryciu kosztów studiów dwóch synów Wnioskującej,
• część pieniędzy, zgodnie z wolą rodziców, Wnioskujaca zamierza dać w darowiźnie swojej siostrze z przeznaczeniem na wykup i remont mieszkania.
  
  

Sprzedaż tak dużego terenu w całości, w opinii Wnioskującej, jest niewykonalna. Wobec powyższego przystąpiła do procesu podziału działek na 10 mniejszych i wystąpiła z wnioskiem o uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy, aby ostatecznie mogła je sprzedać jako działki budowlane. Decyzja w tej sprawie jeszcze nie zapadła. Spodziewany czas rozpatrywania złożonych wniosków o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i decyzji zatwierdzającej podział przez Urząd Ł. ma jeszcze trwać, zgodnie z informacją urzędników, około 7-10 miesięcy.

Ponadto w nadesłanym uzupełnieniu do wniosku Wnioskująca wskazuje, że:

W posiadanie nieruchomości weszła zgodnie z umową przekazania gospodarstwa rolnego sporządzoną aktem notarialnym z dnia 28.12.1989r. Wspólnie z rodzicami, z uwagi na ich wiek, Wnioskująca planowała, że będzie kontynuować pracę na roli i w przyszłości wybuduje na działce własny dom. W roku 1992 wyszła za mąż i jej plany uległy zmianie. W roku 1995 wyjechała do Australii gdzie pozostaje do tej pory. Rodzice mieszkali w domu na tej posiadłości do śmierci (2.112007r. i 29.03.2009r.).

W momencie nabycia praw własności nieruchomości Wnioskująca pracowała z rodzicami przy uprawie warzyw i owoców na cele własne głównie w miesiącach letnich. W pozostałych miesiącach pracowała w teatrach, prowadziła również samodzielną działalność artystyczną w małym wymiarze.

Wnioskująca była wpisana do Ewidencji Działalności Gospodarczej od dnia 17.01.1995r. jako osoba świadcząca usługi agencyjne na rzecz ubezpieczyciela (praca dla firmy A.). W dniu 15.03.1995r. została wykreślona z Ewidencji.

Od momentu wejścia w posiadanie działki nie prowadziła działalności gospodarczej mającej na celu zarobkowanie. Okresowo, gdy nie wyjeżdżała do pracy w teatrze, mieszkała i pracowała z rodzicami. Nadal uprawiane były warzywa i owoce na potrzeby własne. Reszta ziemi, która nie była użytkowana, leżała odłogiem i nie była dzierżawiona.

Obecne przeznaczenie terenu, na którym znajduje się działka, wg Studium Zagospodarowania Przestrzennego, które zostało udostępnione do wiadomości publicznej w grudniu 2009r.:

• część gruntu przeznaczona jest na tereny zielone (pas ochronny rzeki - 35 metrów z każdej strony),
• część gruntu przeznaczona jest pod budownictwo mieszkaniowe (część, na której obecnie stoi dom Wnioskującej oraz wolno stojący garaż i budynki gospodarcze),
• reszta ziemi przeznaczona jest pod zabudowę rezydencjalną.
  
  

Studium nie uwzględniło istniejącego planu budowy kanału krytego, który powinien zmniejszyć pas ochronny/zalewowy rzeki, która przedziela fizycznie i administracyjnie dwie należące do Wnioskującej działki. W dniu 03.02.2010r. Wnioskująca złożyła wniosek o powiększenie strefy przeznaczonej pod budownictwo rodzinne, ponieważ chciałabym sprzedać część lub całość ziemi.

Wnioskująca wnosi o wydanie indywidualnej interpretacji obowiązujących przepisów podatkowych z zakresu podatku VAT dotyczącej sprzedaży opisanej nieruchomości po podziale jej na 10 działek (odrębna sprzedaż każdej z 10 działek).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskująca powinna zapłacić podatek VAT od transakcji sprzedaży gruntu jeśli:

• będzie on podzielony na kilka mniejszych działek z prawem do zabudowy...
• będzie sprzedany w całości...
  
  

Zdaniem Wnioskującej, nie powinna Ona płacić podatku VAT od sprzedaży nieruchomości, z uwagi na to, że:

• podatek VAT obowiązuje przy transakcjach powtarzalnych mających na celu działalność handlową,
• sprzedaje swoją własność,
• nie zajmuje się działalnością handlową,
• działki chce podzielić na mniejsze i prawdopodobnie dokona kilku aktów sprzedaży z konieczności a nie z wyboru, ponieważ nie jest w stanie sprzedać całości gruntu.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlega między innymi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel (…).

Natomiast przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty

Grunty spełniają zatem definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podatnika.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały zdefiniowane w art. 15 ust. 1 i 2 tej ustawy. Podatnikami - wg zapisu art. 15 ust. 1 - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, że dostawa gruntów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy dokonywana jest przez podatnika podatku od towarów i usług lub przez osobę fizyczną niebędącą podatnikiem tego podatku, jeżeli sprzedaży można przypisać znamiona działalności gospodarczej prowadzonej z zamiarem wykonywania jej w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia częstotliwości, przez zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonego działania. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat), ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności lub zamiar powtarzalności.

Aby zatem dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik działając w charakterze producenta, handlowca lub usługodawcy, miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Na uwagę zasługuje także fakt, iż uznanie osoby za podatnika w myśl ustawy, uzależnione jest od prowadzenia działalności gospodarczej, bowiem wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego tylko wtedy, gdy czynność ta została wykonana w ramach działalności gospodarczej. Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników, nawet jeżeli wykonują czynność dostawy towarów, jeśli zbywają część majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego sprzedaży.

Mając na uwadze powyższe, uzasadnionym jest twierdzenie, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskująca otrzymała nieruchomość, składającą się z dwóch wyodrębnionych działek o łącznej powierzchni 10062 m², zgodnie z umową przekazania gospodarstwa rolnego sporządzoną aktem notarialnym z dnia 28.12.1989r. w oparciu o ustawę o ubezpieczeniu społecznym rolników i ich rodzin, jako osoba pracująca wówczas bezpośrednio przy produkcji rolnej w tym gospodarstwie. W momencie otrzymania praw własności nieruchomości Wnioskująca pracowała z rodzicami przy uprawie warzyw i owoców na cele własne głównie w miesiącach letnich. W pozostałych miesiącach pracowała w teatrach, prowadziła również samodzielną działalność artystyczną w małym wymiarze.

Wnioskująca była wpisana do Ewidencji Działalności Gospodarczej od dnia 17.01.1995r. jako osoba świadcząca usługi agencyjne na rzecz ubezpieczyciela (praca dla firmy A.). W dniu 15.03.1995r. została wykreślona z Ewidencji.

Od momentu wejścia w posiadanie działki nie prowadziła działalności gospodarczej mającej na celu zarobkowanie. Okresowo, gdy nie wyjeżdżała do pracy w teatrze, mieszkała i pracowała z rodzicami. Nadal uprawiane były warzywa i owoce na potrzeby własne. Reszta ziemi, która nie była użytkowana, leżała odłogiem i nie była dzierżawiona.

Z uwagi na wiek rodziców Wnioskująca planowała, że będzie kontynuować pracę na roli i w przyszłości wybuduje na działce własny dom. W roku 1992 wyszła za mąż i jej plany uległy zmianie - w roku 1995 wyjechała do Australii gdzie pozostaje do tej pory, zmieniła profesję. Natomiast rodzice mieszkali w domu na tej posiadłości do śmierci (2.11.2007r. i 29.03.2009r.).

Obecnie, ze względu na sytuację ekonomiczną i rodzinną, postanowiła działki sprzedać. Sprzedaż tych działek ma służyć:

• spłaceniu pożyczki zaciągniętej na kupno domu, w którym zamieszkuje obecnie z rodziną,
• pokryciu kosztów studiów dwóch synów Wnioskującej,
• część pieniędzy, zgodnie z wolą rodziców, Wnioskująca zamierza dać w darowiźnie swojej siostrze z przeznaczeniem na wykup i remont mieszkania.
  
  

Ponieważ, jak zaznacza Wnioskująca, sprzedaż tego terenu w całości jest niewykonalna, przystąpiła do podziału działek na 10 mniejszych. Wystąpiła z wnioskiem o uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy, aby mogła je sprzedać jako działki budowlane. Dla przedmiotowej nieruchomości brak jest planu zagospodarowania przestrzennego.

Obecne przeznaczenie terenu, na którym znajdują się działki, wg Studium Zagospodarowania Przestrzennego, które zostało udostępnione do wiadomości publicznej w grudniu 2009r.:

• część gruntu przeznaczona jest na tereny zielone (pas ochronny rzeki - 35 metrów z każdej strony),
• część gruntu przeznaczona jest pod budownictwo mieszkaniowe (część, na której obecnie stoi dom Wnioskującej oraz wolno stojący garaż i budynki gospodarcze),
• reszta ziemi przeznaczona jest pod zabudowę rezydencjalną.
  
  

Studium nie uwzględniło istniejącego planu budowy kanału krytego, który powinien zmniejszyć pas ochronny/zalewowy rzeki, która przedziela fizycznie i administracyjnie dwie należące do Wnioskującej działki. Wnioskująca złożyła wniosek o powiększenie strefy przeznaczonej pod budownictwo rodzinne, ponieważ chciałabym sprzedać część lub całość ziemi.

Wnioskująca podkreśla, że nie zajmuje się działalnością handlową a sprzedając przedmiotową nieruchomość pozbywa się własnego majątku. Podziału nieruchomości na mniejsze działki dokonuje z konieczności, ponieważ nie jest w stanie sprzedać całości gruntu.

Zgodnie z art. 2 pkt 15 powołanej ustawy o VAT, działalność rolnicza obejmuje produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.01.13) oraz bambusa (PKWiU 02.01.42-00.11), a także świadczenie usług rolniczych.

Rolnikiem ryczałtowym, w myśl art. 2 pkt 19 ustawy o VAT, jest rolnik dokonujący dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczący usługi rolnicze, korzystający ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Przez produkty rolne – zgodnie z art. 2 pkt 20 ustawy o VAT - rozumie się towary wymienione w załączniku nr 2 do ustawy oraz towary wytworzone z nich przez rolnika ryczałtowego z produktów pochodzących z jego własnej działalności rolniczej przy użyciu środków zwykle używanych w gospodarstwie rolnym, leśnym i rybackim. Natomiast przez usługi rolnicze (art. 2 pkt 21 ww. ustawy o VAT) rozumie się usługi wymienione w załączniku nr 2 do ustawy.

Zatem właściciel gospodarstwa rolnego, dokonujący dostaw produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczący usługi rolnicze, jest co do zasady rolnikiem ryczałtowym, posiadającym status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą).

Grunt, jak już wskazano, spełnia definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, jednak w przedmiotowej sprawie Wnioskującej nie należy traktować jako podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ustawy, za którą uznaje się również działalność rolniczą.

Okoliczności sprawy nie wskazują bowiem na to, aby dokonując sprzedaży nieruchomości Zainteresowana działała w charakterze handlowca. Nie można stwierdzić, żeby przedmiotowy grunt nabyty został w celu odsprzedaży, ponieważ pochodzi on z majątku prywatnego, otrzymanego w drodze darowizny od rodziców. Wnioskująca pomagała rodzicom w prowadzeniu gospodarstwa rolnego, jednak działalność ta prowadzona była wyłącznie na własne potrzeby, uprawa dotyczyła części gruntu, natomiast pozostała część nie była dzierżawiona ani wykorzystywana w inny sposób do celów zarobkowych. Od wyjazdu za granicę w roku 1995 Wnioskująca w żaden sposób nie korzystała z nieruchomości.

Z treści wniosku wynika zatem, że Podatniczka planując przedmiotową sprzedaż działa w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania, gdyż czynność ta nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Dokonując tej transakcji Wnioskująca nie występuje w charakterze podatnika podatku VAT, korzysta jedynie z przysługującego Jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem.

Reasumując, ponieważ przedmiotowy grunt, otrzymany od rodziców, nie był wykorzystywany przez Zainteresowaną w działalności gospodarczej (w tym również rolniczej), należy stwierdzić, że planowana sprzedaż działek wydzielonych z opisanej nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze stanowisko Wnioskodawcy uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.