INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 19 lipca 2007 r. (data wpływu do tut. Biura 1 sierpnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie występowania różnic kursowych wynikających z wzajemnych kompensat - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 sierpnia 2007 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie występowania różnic kursowych wynikających z wzajemnych kompensat.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka dla celów podatkowych rozpoznawała różnice kursowe ujęte w księgach rachunkowych powstałe w wyniku dokonywania kompensat należności i zobowiązań realizowanych z dwoma kontrahentami zagranicznymi, przy czym z jednym kontrahentem kompensaty były ustalane telefonicznie, natomiast drugi kontrahent przesyłał pismo z informacją o dokonanej kompensacie, a następnie różnicę dopłacał na konto Spółki.
Do rozliczania ww. kompensat Spółka stosowała kurs średni NBP z daty wpływu dopłaty różnicy na rachunek bankowy Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy powstałe różnice kursowe wynikające z wzajemnych kompensat stanowią podatkowe różnice kursowe...

Zdaniem Spółki, różnice kursowe powstałe w wyniku kompensaty wzajemnych wierzytelności są różnicami kursowymi zrealizowanymi i stanowią odpowiednio przychody podatkowe lub koszty uzyskania przychodu.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam co następuje.

Instytucja potrącenia wzajemnych wierzytelności została uregulowana w przepisach art. 498 – 505 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Jeżeli kompensata dokonana jest na podstawie jednostronnej czynności prawnej (oświadczenia złożonego przez jednego z wierzycieli) staje się skuteczna z momentem dojścia tego oświadczenia do adresata.
Jeżeli dokonana jest na podstawie umowy zainteresowanych stron, mogą one uznać, że potrącenie ma moc wsteczną w tym znaczeniu, że skutkuje od momentu kiedy potrącenie stało się możliwe, albo działa od chwili dokonania potrącenia. Jeżeli nic z umowy nie wynika to datą potrącenia jest data dokonania tego potrącenia (zawarcia umowy).

Obowiązujący od 1 stycznia 2007 r. art. 15a ust. 7 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) dopuszcza ustalanie różnic kursowych przy regulowaniu zobowiązań w jakiejkolwiek formie, w tym w przypadku potrącenia wierzytelności.

Zgodnie z tym przepisem za koszt poniesiony uważa się koszt wynikający z otrzymanej faktury (rachunku) albo innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), a za dzień zapłaty, o którym mowa w ust. 2 i 3 - dzień uregulowania zobowiązań w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności.

Art. 15a ust. 4 ww. ustawy stanowi, że jeżeli przy obliczaniu wartości różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, przyjmuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień.

Kurs faktyczny winien być zastosowany do nadwyżki ponad kwotę objętą kompensatą. Jeżeli jednak nie jest możliwe ustalenie kursu faktycznego (np. zapłata gotówką) - należy zastosować kurs średni NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dopłaty.

W tym stanie faktycznym i prawnym stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 19 lipca 2007 r., że w wyniku kompensaty wzajemnych wierzytelności powstają różnice kursowe, które stanowią odpowiednio przychody podatkowe lub koszty uzyskania przychodów, należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.