INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 12 lipca 2007r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług „płatności cukrowej” - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 lipca 2007r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od tworów i usług „płatności cukrowej”.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi gospodarstwo rolne i jest producentem buraka cukrowego. Jest też czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Decyzją Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa została przyznana Wnioskodawcy dopłata do cukru, która przysługuje producentowi buraka cukrowego uprawianego w roku referencyjnym. Cena wykupu buraka cukrowego jest ustalana corocznie przez Firmę. Dopłata cukrowa naliczana jest do ilości ton buraka cukrowego uprawianego w roku referencyjnym i przysługuje Wnioskodawcy nawet wtedy, gdy nie będzie uprawiał buraka cukrowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy otrzymana „płatność cukrowa” podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy przyznana płatność cukrowa nie jest wliczana do podstawy opodatkowania podatkiem VAT, gdyż nie ma ona wpływu na cenę buraków cukrowych, ponieważ wykup buraka cukrowego odbywa się na podstawie umowy kontraktacyjnej z ustalonym cennikiem za poszczególne kwoty. Cena sprzedaży pozostaje bez zmian a płatność cukrowa jest rekompensatą za ograniczenie powierzchni uprawy buraka cukrowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.W myśl art. 29 ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest obrót (…), który zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę dostarczanych towarów lub świadczonych usług.

Z powyższego wynika, że do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu dostawy lub świadczenia usługi.
Zatem w przypadku gdy podatnik, w związku z konkretną dostawą lub świadczeniem usług, otrzymuje od innego podmiotu jakiekolwiek dofinansowanie stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, to tego rodzaju dofinansowanie stanowi obok ceny uzupełniający ją element podstawy opodatkowania z tytułu tej dostawy lub świadczenia.

Zgodnie z art. 6a ust. 1 ustawy z dnia 18 grudnia 2003r. o płatnościach bezpośrednich do gruntów rolnych i oddzielnej płatności z tytułu cukru (Dz. U. z 2004r. Nr 6, poz. 40 ze zm.) płatność cukrowa przysługuje producentowi rolnemu, który spełnia warunki do przyznania jednolitej płatności obszarowej w danym roku i który zawarł:

• na rok gospodarczy 2006/2007 z producentem cukru umowę dostawy buraków cukrowych zgodnie z art. 6 Rozporządzenia Rady (WE) Nr 318/2006 z dnia 20 lutego 2006r. w sprawie wspólnej organizacji rynków w sektorze cukru, albo
  
• na rok gospodarczy 2005/2006 umowę dostawy buraków cukrowych z producentem cukru, który zrzekł się w roku gospodarczym 2006/2007 kwoty zgodnie z art. 3 rozporządzenia Rady (WE) 320/2006 z dnia 20 lutego 2006 r. ustanawiającego tymczasowy system restrukturyzacji przemysłu cukrowniczego we Wspólnocie.
  Wysokość płatności cukrowej w danym roku kalendarzowym ustala się jako iloczyn ilości buraków cukrowych objętych umową dostawy, o której mowa w ust. 1, przeznaczonych do wyprodukowania cukru kwotowego w rozumieniu art. 2 pkt 5 rozporządzenia nr 318/2006 i stawki tej płatności na 1 tonę buraków cukrowych (art. 6 ust. 2 ww. ustawy).
  
  

Biorąc powyższe przepisy pod uwagę stwierdzić należy, że otrzymana płatność cukrowa, stanowi formę dopłaty pokrywającą w części utracone dochody związane z reformą rynku cukru i nie ma bezpośredniego wpływu na cenę buraków cukrowych płaconą przez cukrownie. Wykup buraka cukrowego realizowana jest na podstawie umowy kontraktacyjnej z ustalonym cennikiem. Zatem płatność przyznawana jest już po zawarciu umowy, w której została wskazana cena i niezależnie od tego, czy producent otrzyma dopłatę, czy też nie, to cena sprzedaży buraków pozostanie bez zmian.

Otrzymana płatność nie stanowi więc obrotu w myśl art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowym zakresie należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.