Dyrektor Izby Skarbowej w Olsztynie, działając na podstawie art. 14 b § 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz.60 ze zm.), po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 04.06.2007r. na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Giżycku z dnia 28.05.2007r., znak: US.I-I-410-3-10/07 w sprawie pisemnej interpretacji przepisów podatkowych udzielonej na wniosek z dnia 09.03.2007 r.

- odmawia zmiany zaskarżonego postanowienia.

Zaskarżonym postanowieniem Naczelnik Urzędu Skarbowego w Giżycku uznał za nieprawidłowe stanowisko Wnioskodawcy w kwestii:

• zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych świadczeń przyznanych bezrobotnym na dofinansowanie kosztów studiów podyplomowych,
• opłacenia składek na ubezpieczenie społeczne.
  
  

W złożonym zażaleniu Powiatowy Urząd Pracy kwestionuje stanowisko organu podatkowego wyrażone w przedmiotowym postanowieniu, jedynie w kwestii dot. sfinansowania przez Starostę z Funduszu Pracy osobom bezrobotnym kosztów studiów podyplomowych, na podstawie z art. 42a ustawy z dnia 20.04.2004r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Strona wnosi o zmianę postanowienia w tej części wywodząc, że poniesione świadczenia są zwolnione od podatku dochodowego, zgodnie z art. 21 ust 1 pkt 118 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Uzasadniając powyższe wskazuje na przepis art. 2 ust. 1 pkt 37 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, który pod pojęciem „szkolenia" rozumie - pozaszkolne zajęcia mające na celu uzyskanie uzupełnienia lub doskonalenia umiejętności i kwalifikacji zawodowych lub ogólnych, potrzebnych do wykonywania pracy.

Podnosi, że w ww. akcie ustawodawca co prawda nie definiuje pojęcia „zajęcia pozaszkolne" lecz definicję taką można znaleźć w rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12.10.1993r. w sprawie zasad i warunków, odnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz. U. Nr 103 poz. 472 z późn. zm.), w rozdziale 3. Według natomiast tego przepisu jedną z form zajęć pozaszkolnych są studia podyplomowe.

Zdaniem więc Wnioskodawcy studia podyplomowe są formą szkolenia, o której mowa w ustawie o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, a zatem sfinansowanie kosztów tych studiów, na podstawie art. 42a tej ustawy - korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego, zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 118 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Rozpatrując przedmiotowe zażalenie, Dyrektor Izby Skarbowej w Olsztynie zważył co następuje.

Podstawową zasadą podatku dochodowego od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania wynikająca z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 199Ir. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.). Zgodnie z jej treścią opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Oznacza to, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkie dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę w katalogu zwolnień przedmiotowych ustawy lub od których Minister Finansów zaniechał poboru podatku w drodze rozporządzenia.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 118 cyt. ustawy zwalania się od podatku dochodowego wartość nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych oraz wartość świadczeń rzeczowych, z tytułu szkoleń, badań lekarskich oraz ubezpieczenia od następstw nieszczęśliwych wypadków otrzymanych na podstawie ustawy z dnia 20 kwietnia 2004r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz.U. Nr 99, poz. 1001).

Zgodnie z art. 35 ust. 1 pkt 5 cyt. ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy do podstawowych usług rynku pracy zalicza się organizację szkoleń.

W myśl art. 40 ust. 1 w/w ustawy starosta inicjuje, organizuje i finansuje z Funduszu Pracy szkolenia bezrobotnych, osób pobierających rentę szkoleniową i żołnierzy rezerwy w celu zwiększenia ich szans na uzyskanie zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, podnoszenie kwalifikacji zawodowych lub zwiększenie aktywności zawodowej, w szczególności w przypadku:

1. braku kwalifikacji zawodowych,
2. konieczności zmiany lub uzupełnienia kwalifikacji w związku z brakiem propozycji odpowiedniej pracy,
3. utraty zdolności do wykonywania pracy w dotychczas wykonywanym zawodzie,
4. braku umiejętności aktywnego poszukiwania pracy.

Przepisy ustawy o promocji zatrudniania i instytucjach rynku pracy określają szereg warunków dotyczących organizacji szkoleń (np. warunki dotyczące sposobu i źródła finansowania szkoleń, warunki rekrutacji bezrobotnych). Dopiero ich spełnienie może stanowić podstawę do uznania, że szkolenie organizowane jest na podstawie przepisów ustawy o promocji zatrudniania i instytucjach rynku pracy, a tym samym świadczenie, które bezrobotny otrzymał w ramach szkolenia, jest świadczeniem otrzymanym na podstawie przepisów powołanej ustawy, w konsekwencji korzysta ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 118 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast w myśl art. 42a wyżej cyt. ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy - starosta, na wniosek bezrobotnego, może sfinansować z Funduszu Pracy koszty studiów podyplomowych do wysokości 75%, jeżeli bezrobotny uprawdopodobni, że ukończenie danych studiów zapewni uzyskanie odpowiedniej pracy.

W świetle powyższego przyznane bezrobotnemu decyzją starosty środki na sfinansowanie kosztów studiów podyplomowych, na podstawie art. 42a ustawy o promocji zatrudnienia (...) nie mieszczą się w zwolnieniu, określonym w art. 21 ust. pkt 118 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Starosta bowiem nie organizuje (inicjuje) szkolenia, jedynie finansuje studia podyplomowe bezrobotnemu.

Środki te stanowią zatem przychód z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, w związku z art. 20 ust. 1 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zważyć należy, iż ustanowienie takiej formy pomocy bezrobotnemu z Funduszu Pracy, jak wymieniona w cyt. wyżej art. 42a ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy nie znalazło w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych stosownego zapisu zwalniającego te świadczenie z opodatkowania, ani też Minister Finansów nie zaniechał poboru podatku dochodowego od osób fizycznych z tego tytułu.

Wobec powyższego, po rozważeniu materiału dowodowego Dyrektor Izby Skarbowej w Olsztynie stwierdza, że wywody zażalenia nie zasługują na uwzględnienie.

W tej sytuacji Dyrektor Izby Skarbowej podziela stanowisko organu podatkowego I instancji wyrażone w zaskarżonym postanowieniu.Biorąc powyższe pod uwagę postanowiono jak w sentencji.Decyzja niniejsza jest ostateczna w toku postępowania administracyjnego. Podlega jednak zaskarżeniu do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1. Skargę w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach, wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie, terminie 30 dni od daty doręczenia decyzji.