INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 27 lipca 2007 r. (data wpływu 13 sierpnia 2007 r.) uzupełnionym pismami kolejno z dnia 12 i 24 września 2007 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku przy sprzedaży nieruchomości zabudowanej wraz z gruntem - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 sierpnia 2007 r. został złożony ww. wniosek (uzupełniony pismami kolejno z dnia 12 i 24 września 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku przy sprzedaży nieruchomości zabudowanej wraz z gruntem.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka posiada w ewidencji środków trwałych nieruchomość zabudowaną budynkiem magazynowym i socjalno-biurowym, której prawo użytkowania wieczystego zostało nabyte w latach 1995-1996 od syndyka masy upadłościowej i użytkuje ją na cele opodatkowane. Zakup ten nie podlegał opodatkowaniu podatkiem VAT i potwierdzony został aktem notarialnym.

W 1999 roku Spółka dokonała nabycia prawa własności ww. nieruchomości od Skarbu Państwa, natomiast w latach 1997-1999 poniosła nakłady na modernizację zabudowań o łącznej powierzchni 1131,3 m kw., których wartość przekroczyła 30% wartości początkowej budynków i z dniem 30 listopada 2000 r. dokonano ich odbioru budowlanego.

Jednocześnie na terenie ww. nieruchomości rozpoczęto budowę dwóch hal magazynowych o łącznej powierzchni 1032 m kw. zaliczoną do „środków trwałych w budowie”, które na dzień złożenia wniosku nie zostały oddane do użytkowania. Zaawansowanie robót rozpoczętej inwestycji polegające na wybudowaniu ścian i dachów pozwala - jak wskazano w uzupełnieniu z dnia 24 września 2007 r. - sklasyfikować obiekty budowlane wg PKOB jako budynki.

Podatek VAT od nakładów na modernizację budynków jak i zakupów inwestycyjnych został odliczony w całości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dokonując sprzedaży nieruchomości Spółka ma prawo zastosować zwolnienie od podatku VAT w odniesieniu do używanych budynków i budowli wraz z przynależnym gruntem, z wyłączeniem inwestycji w postaci dwóch hal magazynowych i przynależnym gruntem, która podlega opodatkowaniu stawką 22%...

Zdaniem wnioskodawcy sprzedaż nieruchomości zabudowanej wraz z gruntem (z wyłączeniem realizowanej inwestycji o pow. 1032 m kw.) zakupionej w latach 1995-1996 spełniającej definicję towaru używanego korzystania ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. Mimo poniesionych nakładów przekraczających 30% wartości początkowej, przy których odliczono podatek naliczony, Spółka nie traci prawa do zwolnienia z uwagi na ponad pięcioletni okres użytkowania tych towarów na potrzeby działalności opodatkowanej - nie są bowiem spełnione oba warunki jednocześnie o których mowa w art. 43 ust. 6 ustawy. Natomiast sprzedaż gruntu wraz z wybudowanym obiektem zaliczanym do środków trwałych w budowie podlegać będzie opodatkowaniu proporcjonalnie do wartości sprzedaży nieruchomości podatkiem w wysokości 22%.

W ocenie Spółki oznacza to, „ iż z całości zabudowań o łącznej powierzchni 2163,5 m kw. wraz z przynależnym gruntem przypada na rozpoczętą inwestycję w postaci hal magazynowych tj. 1032,2 m kw. wraz z przynależnym gruntem, które zostaną objęte podatkiem VAT 22%”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu tym podatkiem podlega między innymi odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju, stosownie zaś do treści art. 7 ust. 1 przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Przez towary należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki, budowle i ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ustawy o VAT.

Ponadto w myśl art. 29 ust. 5 w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, iż status prawny budynku determinuje opodatkowanie (lub jego brak), a także stawkę podatku gruntu, na którym dany obiekt jest zlokalizowany.

Przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy stanowi, iż zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Natomiast w myśl postanowień ust. 2 ww. artykułu przez towary używane rozumie się: budynki i budowle lub ich części – jeżeli od końca roku w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat; pozostałe towary, z wyjątkiem gruntów, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku.

Zgodnie z art. 43 ust. 6 ustawy zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:

1. miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków;
2. użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka planuje sprzedaż nieruchomości, na terenie której prowadzona jest inwestycja (dotycząca wybudowania dwóch hal magazynowych) oraz znajdują się nabyte w 1999 r. budynek magazynowy i socjalno – biurowy. Ponadto poniesione nakłady na modernizację ww. budynków przekroczyły kwotę 30% wartości początkowej. Spółka skorzystała w związku z tym z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na podstawie faktur VAT, ale użytkowała wymienione budynki przez okres dłuższy niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych.

Zatem sprzedaż ww budynków, które na podstawie protokołów odbioru końcowego zostały ukończone i oddane do eksploatacji podlega zwolnieniu z VAT z uwagi na fakt, że od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat.

Sprzedaż natomiast pozostałych rozpoczętych obiektów (inwestycji), które zgodnie z oświadczeniem Spółki, można sklasyfikować według PKOB jako budynki, podlega opodatkowaniu VAT z zastosowaniem 22% stawki.

Biorąc pod uwagę, że ustawodawca nie uregulował kwestii przedstawionej we wniosku tj. jaka stawka winna mieć zastosowanie do sprzedaży gruntu w przypadku dostawy budynków objętych różnymi stawkami VAT (w tym przypadku zwolnieniem i stawką 22%), należy podzielić stanowisko Spółki w kwestii zastosowania przy takiej transakcji zasady proporcjonalności wartości sprzedawanych budynków do ustalenia w jakiej części zbywane wraz z tymi budynkami grunty winny zostać objęte podatkiem, a w jakiej zwolnieniem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.