Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że pracownicy Spółki uczestniczą w różnych formach kształcenia, w tym także w formach takich jak sympozja, konferencje.

W związku z powyższym Spółka stoi na stanowisku iż każde spotkanie w celu uzyskania wiedzy na określony temat (związany z wykonywaną pracą) jest szkoleniem, bez względu na to czy jest to seminarium, sympozjum, konferencja, gdyż służy ono zdobyciu wiadomości potrzebnych do realizacji zadań pracowniczych i musi być przeprowadzone przez “organizatora szkolenia” w rozumieniu § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006r, aby nie stanowiło podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie nie podziela w pełni stanowiska Spółki i wyjaśnia:

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14 z 2000r. poz. 176 ze zm.) za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 90 ww. ustawy wolna od podatku jest wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za czas urlopu szkoleniowego oraz za czas zwolnień z części dnia pracy, przysługujących pracownikom podejmującym naukę w szkołach lub podnoszącym kwalifikacje zawodowe w formach pozaszkolnych.

Odrębne przepisy o których mowa powyżej to Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 października 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz. U. Nr 103 z 1993r. poz. 472 ze zm.).

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, wszystkie formy kształcenia są pozaszkolnymi formami nauczania. Zgodnie z § 9 ust. 1 ww. rozporządzenia pracownikowi podnoszącemu kwalifikacje zawodowe w formach pozaszkolnych na podstawie skierowania zakładu pracy przysługuje, o ile umowa zawarta między nim i zakładem pracy nie stanowi inaczej:

1. zwrot kosztów uczestnictwa, w tym zakwaterowania, wyżywienia i przejazdu,
2. urlop szkoleniowy na udział w obowiązkowych zajęciach oraz zwolnienie z części dnia pracy w wymiarze określonym w § 10, płatne według zasad obowiązujących przy obliczaniu wynagrodzenia za urlop wypoczynkowy.

W celu stwierdzenia czy dane szkolenie jest pozaszkolną formą kształcenia sięgnąć należy do innego rozporządzenia - kwestie te reguluje Rozporządzenie Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. Nr 31 z 2006r. poz. 216). Zgodnie z § 2 ust. 1 tego rozporządzenia uzyskiwanie i uzupełnianie przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych odbywa się w następujących pozaszkolnych formach kształcenia:

1. kurs;
2. kurs zawodowy;
3. seminarium;
4. praktyka zawodowa.

Zwolnieniu podlegać będą zatem przychody uzyskiwane przez pracowników z tytułu uczestnictwa w szkoleniach pod warunkiem, że szkolenia te stanowią jedną z powyżej wskazanych form kształcenia pozaszkolnego. W związku z tym błędne jest stanowisko Spółki, iż każde spotkanie w celu uzyskania wiedzy na określony temat może być zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych. Kolejne ustępy § 2 tego rozporządzenia precyzują co należy rozumieć przez pojęcia wskazane w ust. 1:

§ 2 ust. 2 Kurs jest pozaszkolną formą kształcenia o czasie trwania nie krótszym niż 30 godzin zajęć edukacyjnych, której ukończenie umożliwia uzyskanie lub uzupełnienie wiedzy ogólnej, umiejętności lub kwalifikacji zawodowych, realizowaną zgodnie z programem nauczania przyjętym przez organizatora kształcenia.

§ 2 ust. 3 Kurs zawodowy jest kursem, którego program nauczania obejmuje usystematyzowane treści nauczania wybrane z programu nauczania dla zawodu, dopuszczonego do użytku szkolnego przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania. Wyniki kursu zawodowego są zaliczane przy podejmowaniu nauki w szkole dla dorosłych prowadzącej kształcenie zawodowe.

§ 2 ust. 4 Seminarium jest pozaszkolną formą kształcenia o czasie trwania nie krótszym niż 5 godzin zajęć edukacyjnych, której ukończenie umożliwia uzyskanie lub uzupełnienie wiedzy na określony temat, realizowaną zgodnie z programem nauczania przyjętym przez organizatora kształcenia.

§ 2 ust. 5 Praktyka zawodowa jest pozaszkolną formą kształcenia o czasie trwania uzależnionym od złożoności umiejętności niezbędnych do wykonywania zadań zawodowych, nie krótszym jednak niż 80 godzin zajęć, której ukończenie umożliwia uzyskanie lub uzupełnienie praktycznych umiejętności zawodowych z wykorzystaniem wiedzy i doświadczenia zawodowego uczestników.

Należy przy tym także zwrócić uwagę, iż aby uznać daną formę kształcenia za którąś z wskazanych w § 2 ust. 1 pkt. 1-4 rozporządzenia musi być ono organizowane przez podmiot spełniający wymogi zawarte w § 1 pkt 2 tego rozporządzenia, który stanowi, iż ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o organizatorze kształcenia - należy przez to rozumieć publiczną i niepubliczną: placówkę kształcenia ustawicznego, placówkę kształcenia praktycznego oraz ośrodek dokształcania i doskonalenia zawodowego, prowadzące kształcenie ustawiczne w formach pozaszkolnych, a także osobę prawną i fizyczną prowadzącą działalność oświatową, wymienioną w art. 83a ust. 2 z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty, obejmującą prowadzenie kształcenia ustawicznego w formach pozaszkolnych, dla której uzyskała akredytację, o której mowa w art. 68b tej ustawy. W związku z tym prawidłowe jest stanowisko Spółki iż do objęcia przychodów z tytułu uczestnictwa w ww. formach kształcenia pozaszkolnego konieczne jest posiadanie przez organizatora kształcenia akredytacji. W przypadku nieposiadania przez niego takiej akredytacji nie jest on organizatorem kształcenia w rozumieniu rozporządzenia, a więc prowadzone przez niego zajęcia nie stanowią pozaszkolnych form kształcenia o których mowa w rozporządzeniu, co oznacza, że przychody z tytułu uczestnictwa pracowników Spółki w tym szkoleniach nie korzystają ze zwolnienia, gdyż świadczenia nie są przyznawane na podstawie przepisów rozporządzenia z dnia 12.10.1993r.

W związku z powyższym, zwolnieniu z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegać mogą przychody uzyskiwane przez pracowników z tytułu udziału w pozaszkolnych formach kształcenia pod warunkiem spełniania wszystkich warunków wynikających z obydwu tych rozporządzeń, w tym także warunku posiadania przez organizatora kształcenia odpowiedniej akredytacji.