Postanowienie

Działając na podstawie art. 216 oraz art. 14 a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. -Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Bemowo stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 05.01.2007r. (data wpływu 11.01.2007r.) uzupełnionym w dniu 22.01.2007r. oraz w dniu 21.03.2007r. jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 11.01.2007r. wpłynął do tutejszego Urzędu Pana wniosek w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w trybie art. 14 a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.).

Z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie pośrednictwa ubezpieczeniowego. Jako osoba prywatna dokonał Pan zakupu budynku w zabudowie bliźniaczej znajdującego się w Warszawie udokumentowanego fakturą nr xxx z dnia xxxxxxx

Zakupiony budynek zamierza Pan przeznaczyć na podstawie sporządzonego przez siebie „oświadczenia” na działalność gospodarczą i w miejscu tym stworzyć swoją siedzibę firmy. Następnie przedmiotowy budynek wprowadzić do ewidencji środków trwałych zgodnie z art. 22n ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( (Dz.U. z 2000r. Nr 14, poz.176 z późn. zm.) oraz amortyzować zgodnie z art. 22a-22m w/w ustawy.

W złożonym wniosku zwraca się Pan z zapytaniem:1.Czy na podstawie załączonego oświadczenia dotyczącego wniesienia używanego budynku do firmy, może przeznaczyć zakupiony budynek na cele prywatne na potrzeby działalności gospodarczej?2.Czy można wprowadzić ten budynek w kwocie brutto do ewidencji środków trwałych zgodnie z art. 22n ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz amortyzować zgodnie z art. 22a-22m w/w ustawy?3.Czy odsetki od zaciągniętego kredytu na zakup wspomnianego budynku można zaliczyć w koszty uzyskania przychodu firmy Nestor Biuro Brokerskie?

Zdaniem Pana, jeżeli podatnik wykaże stosownie do art. 22j ust. 3 pkt.1 w/w ustawy, iż budynek był wykorzystywany przed jego nabyciem co najmniej przez 60 miesięcy może ustalić indywidualnie stawkę amortyzacji wynikającą z przyjęcia 10-cio letniego okresu eksploatacji tj. 10% rocznie, która stanowić będzie koszty uzyskania przychodu tej działalności gospodarczej. W przeciwnym razie stawka wynosić będzie 2,5% w skali rocznej (budynek biurowy), zgodnie z wykazem rocznym stawek amortyzacyjnych stanowiących załącznik nr 1 w/w ustawy. Oczywiście wartość środka trwałego (zakupiony budynek) powinna być ustalona według cen nabycia tzn. w kwocie brutto. odpowiadającej cenie rynkowej.

W/w budynek był sfinansowany przez zaciągnięty kredyt i zdaniem Pełnomocnika, jeżeli zakupiony budynek był przeznaczony na prowadzenie działalności gospodarczej to odsetki od kredytu mogą być też uwzględnione jako koszty uzyskania przychodu firmy.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 pkt. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000r. Nr 14, poz.176 z późn. zm.), amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do użytkowania: 1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością 2. maszyny, urządzenia i środki transportu3. inne przedmiotyo przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Natomiast w myśl art. 22g ust. 1 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się:w razie nabycia w drodze kupna -cenę ich nabycia,w razie częściowo odpłatnego nabycia – cenę ich nabycia powiększoną o wartość przychodu, określonego w art. 11 ust. 2b

Z treści art. 22n ust. 2 cytowanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika , że warunkiem koniecznym, umożliwiającym dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych jest wprowadzenie tych składników majątkowych do ewidencji środków trwałych.

Wobec powyższego oświadczenie o przeznaczeniu w/w budynku na potrzeby firmy oraz wprowadzenie go do ewidencji środków trwałych jest podstawą do dokonywania odpisów amortyzacyjnych i zaliczanie ich do kosztów uzyskania przychodów z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej.

Stosowanie indywidualnej stawki amortyzacyjnej w odniesieniu do budynków (lokali) budowli normuje przepis art. 22j ust. 1 pkt.3 w/w ustawy, zgodnie z którym podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22l, mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika, z tym że okres amortyzacji nie może być krótszy dla budynków i budowli niż 10 lat, z wyjątkiem budynków wymienionych w rodzajach 103 i 109 Klasyfikacji, trwale związanych z gruntem, kiosków towarowych o kubaturze poniżej 500 m#179;, domków kempingowych oraz budynków zastępczych, dla których okres ten nie może być krótszy niż 3 lata.

Na podstawie art. 22j ust. 3 pkt. 1 środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt. 3 uznaje się za używane, jeżeli podatnik wykaże, że przed ich nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez okres 60 miesięcy. Aby można było zastosować indywidualną stawkę amortyzacji do zakupionego budynku, zgodnie z regulacjami zawartymi w cytowanych przepisach art.22 j ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych muszą być spełnione n/w warunki:budynek został po raz pierwszy wpisany do ewidencji środków trwałych podatnika;spełnia określoną w ustawie definicję używanego środka trwałego

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego nie wynika, że przedmiotowy budynek spełnia w/w kryteria, a zatem jedynie dochowanie w/w warunków będzie mogło skutkować zastosowaniem przez Pana indywidualnej stawki amortyzacyjnej 10% przez okres 10 lat dla nabytego lokalu użytkowego. W przeciwnym razie należy wybrać metodę liniową amortyzacji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Metoda ta może przybrać formę między innymi amortyzacji standardowej przy zastosowaniu stawki wynikającej z Wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych stanowiących załącznik nr 1 w/w ustawy czyli 2,5% w skali rocznej.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Możliwość zaliczania wydatków do podatkowej kategorii kosztów istnieje wówczas, gdy spełnione są łącznie następujące przesłanki:wydatek pozostaje w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodów i jest poniesiony w celu osiągnięcia przychodu,wydatek nie znajduje się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 w/w ustawy,wydatek został właściwie udokumentowany.

W art. 23 ust. 1 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca wymienia wydatki, które nie są zaliczane do kosztów i tak na podstawie pkt. 8 tegoż artykułu nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

Art. 23 ust 1pkt. 32 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyklucza zaliczanie w koszty uzyskania przychodów naliczonych lecz nie zapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów). Przywołane przepisy nie uzależniają możliwości zaliczania w koszty uzyskania przychodów odsetek od kredytu, przyjmując za kryterium rodzaj zaciągniętego kredytu. Warunkiem uznania za koszty uzyskania przychodów odsetek od kredytu jest fakt ich zapłacenia oraz istnienie związku przyczynowo-skutkowego między kredytem, a przychodem z działalności gospodarczej. Nadmienia się, że obowiązek udowodnienia, że kredyt został przeznaczony na działalność gospodarczą spoczywa na Podatniku.

Wobec powyższego jeżeli zakup w/w budynku był sfinansowany zaciągniętym kredytem a następnie przedmiotowy budynek zostanie przeznaczony na działalność gospodarczą to odsetki od tego kredytu mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z tytułu działalności gospodarczej pod warunkiem, że zostaną one faktycznie zapłacone (nie wystarczy samo ich naliczenie).

W świetle przedstawionego stanu faktycznego oraz obowiązujących przepisów organ podatkowy potwierdza prawidłowość stanowiska wyrażonego we wniosku.

Mając powyższe na uwadze Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa – Bemowo postanawia jak w sentencji.