POSTANOWIENIE

Naczelnik Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu, działając na podstawie przepisów art. 14 a § 1, § 3, § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, postanawia uznać za prawidłowy pogląd Podatnika, wyrażony w złożonym wniosku.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego w złożonym wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka realizuje inwestycję budowlaną – budowę centrum handlowego. W budowanym obiekcie Podatnik zamierza prowadzić działalność polegającą na wynajmie powierzchni handlowych i usługowych. Budowę podzielono na dwie fazy. Pierwszą ukończono i oddano do użytku w 2003 r. Realizował ją Podatnik. Drugą fazę inwestycji początkowo realizować miała spółka X przejęta następnie przez Wnioskującą (w trybie art. 492 § 1 pkt 1 k.s.h.) w 2005 r. Podatnik przejmowana występowała do właściwych organów o stosowne zezwolenia i decyzje, które przeszły w drodze sukcesji na Wnioskującą. Spółka podnosi, iż warunkiem rozpoczęcia inwestycji było uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Na podstawie art. 16 ustawy o drogach publicznych, organ wydający decyzję, nałożył obowiązek zawarcia z Zarządem Dróg Miejskich (ZDM), jako zarządcą drogi, umowy o przebudowę drogi Y, która była warunkiem wydania decyzji o pozwoleniu na budowę. Natomiast jako warunek wydania decyzji o pozwoleniu na użytkowanie obiektu, organ wskazał realizację przebudowy publicznego układu komunikacyjnego i infrastruktury podziemnej, zgodnie z warunkami określonymi w ww. umowie z ZDM. Obowiązki te powtórzono następnie w decyzji o warunkach zabudowy dotyczącej rozbudowy obiektu centrum (druga faza).

W wykonaniu powyższych obowiązków, spółka przejęta zwarła w styczniu 2005 r. z Zarządem Dróg Miejskich umowę na przebudowę układu komunikacyjnego drogi Y. Przewidywała ona wykonanie na własny koszt przebudowy tej ulicy na określonym odcinku i w zakresie wyznaczonym decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Przebudowę drogi publicznej zlecono podwykonawcom. Roboty zostały wykonane i ukończone. Spółce służyło prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur z tego tytułu. Podatnik ma zamiar przekazać Miastu wykonane prace związane z przebudową drogi. Przekazanie to, zgodnie z zawartą umową nastąpić ma bez wynagrodzenia.

W związku z tak przedstawionym stanem faktycznym, Spółka zwróciła się z zapytaniem, czy ma obowiązek naliczenia podatku od towarów i usług z tytułu przekazania przebudowanej drogi?

W ocenie Wnioskującej, czynność przekazania bez wynagrodzenia przebudowanej drogi uprawnionemu podmiotowi nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zdaniem Spółki, w świetle art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, nieodpłatne świadczenie usług związane z prowadzoną działalnością nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Podatnik podniósł, iż przebudowa drogi publicznej była niezbędnym warunkiem rozpoczęcia budowy centrum handlowego jak również rozpoczęcia jego użytkowania (zgodnie z przepisami ustawy o drogach publicznych).Przebudowa drogi publicznej była zatem warunkiem niezbędnym prowadzonego przez Niego przedsiębiorstwa. Podstawowym warunkiem inwestycji było nie przysporzenie na rzecz Miasta lecz wypełnienie warunków prowadzenia działalności przez Podatnika.

Ustosunkowując się do przedstawionej powyżej kwestii, stwierdza się co następuje;

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy podatkowej, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6 ww. ustawy).

W świetle powołanych przepisów, na gruncie prawa podatkowego droga publiczna jest co do zasady towarem. Jednakże, elementem konstytutywnym pozwalającym uznać czynność jej przekazania za dostawę towarów, jest przeniesienie prawa do rozporządzania nią jak właściciel. Wskazać należy, iż zgodnie z art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.), nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Zgodnie natomiast z art. 47 § 1 ww. ustawy, część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Stosownie natomiast do art. 48 przywoływanej ustawy, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić iż Spółka przebudowując drogę publiczną na cudzym gruncie, nie dokonuje dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem właściciel gruntu był jej właścicielem z mocy prawa już w momencie jej przebudowania.

W przedstawionym stanie faktycznym, nie dochodzi zatem do przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w związku z czym należy uznać, iż Podatnik nie dokonuje dostawy towarów w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Na gruncie przepisów o podatku od towarów i usług, świadczenie podatnika, nie będące dostawą towarów, uznaje się za świadczenie usług, jeżeli nie wystąpią okoliczności wyłączające daną czynność spod zakresu opodatkowania podatkiem VAT. Wskazać bowiem należy, iż zgodnie z art. 8 ust. 1 przywoływanej ustawy podatkowej, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stosownie zaś do art. 8 ust. 2 ww. ustawy, nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług.

Dla uznania nieodpłatnego świadczenia usług za podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług odpłatne świadczenie usług, muszą zostać spełnione łącznie warunki wskazane w art. 8 ust. 2 ww. ustawy, tj. brak związku świadczenia z prowadzonym przedsiębiorstwem oraz prawo do odliczenia od podatku należnego kwoty podatku naliczonego związanego z tymi usługami.

Skoro zatem, jak wskazała Spółka, przedmiotowa inwestycja, polegająca na przebudowie odcinka drogi wraz z infrastrukturą podziemną, jest związana z prowadzeniem Jej przedsiębiorstwa, bowiem jej wybudowanie było warunkiem koniecznym otrzymania pozwolenia na budowę i użytkowanie wybudowanego przez Nią centrum handlowego, a droga pełnić będzie funkcje użyteczną i konieczną do jego funkcjonowania – dojazd do centrum, nieodpłatne przekazanie tej inwestycji nie spełni jednego z warunków koniecznych do uznania jej za podlegające opodatkowaniu świadczenie usług, tj. braku związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Biorąc pod uwagę powyższe, wskazać należy, czynność opisana we wniosku, tj. nieodpłatne przekazanie przebudowanej drogi, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Uwzględniając powyższe, Naczelnik Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu postanowił, jak w sentencji.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskującą i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.