Podatnik w miesiącu lutym 2007r. poszerzył działalność gospodarczą o reklamę (PKD 74.40.Z), działalność związaną z bazami danych (PKD 72.40.Z), przetwarzanie danych (PKD 72.30.Z). W/w działalność będzie opierała się na transakcjach dokonywanych drogą internetową. Na życzenie użytkownika będą wystawiane faktury VAT. Przedstawiając stan faktyczny podatnik wskazał, że działalność zawiązana z bazami danych polegać będzie na działalności portalu internetowego, którego celem jest umożliwienie zamieszczania ogłoszeń w trybie online. Przetwarzanie danych polegać będzie na selekcji, gromadzeniu i zarządzaniu bazą ogłoszeń przy pomocy komputera. Wpłaty z tytułu tej działalności będą wpływały na konto bankowe ( przelew, karta kredytowa, sms). Podatnik prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Za pomocą elektronicznego podglądu ING Online będzie miał możliwość w każdej chwili wglądu w konto bankowe założone wyłącznie dla ewidencjonowania wpłat dotyczących portalu, a także uzyskania wydruku z tego konta.

Formułując własne stanowisko w sprawie podatnik wskazał, iż pierwotną ewidencją przychodu będzie jego rachunek bankowy, na który będą wpływały dokonane wpłaty. Pozwoli to na ustalenie sprzedaży usług z uwzględnieniem podatku VAT. Na podstawie wydruku z konta, dla potrzeb ustalenia podatku dochodowego od osób fizycznych podatnik zamierza zaewidencjonować przychód netto w księdze przychodów i rozchodów- dziennie lub miesięcznie(w zależności od ilości wpłat). W związku z powyższym podatnik zwrócił się o potwierdzenie słuszności zajętego stanowiska.

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Poznaniu informuje, że zgadza się z przedstawionym stanowiskiem w części dotyczącej sposobu ewidencjonowania przychodów z tytułu wpłat dotyczących Portalu, o ile stan faktyczny zgodny jest ze stanem rzeczywistym. Natomiast nie zgadza się z zajętym stanowiskiem w kwestii uzależnienia częstotliwości dokonywania wpisów do księgi od ilości wpływających na konto wpłat.

Stosownie do przepisu § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zmianami) osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, o których mowa w art. 24 a ust. 1 i 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, są obowiązane prowadzić księgę. Zgodnie z § 19 ust. 1 i 2 rozporządzenia, zapisy w księdze dotyczące przychodów ze sprzedaży wyrobów, towarów handlowych i usług są dokonywane na podstawie wystawionych faktur, w przypadku sprzedaży nieudokumentowanej fakturami- na podstawie wystawionego na koniec dnia dowodu wewnętrznego, w którym w jednej kwocie wykazana jest wartość tych przychodów za dany dzień, o ile nie jest prowadzona ewidencja sprzedaży lub ewidencja przy zastosowaniu kas rejestrujących. Zapisów, o których mowa w ust.1, dokonuje się jeden raz dziennie po zakończeniu dnia, nie później niż przed rozpoczęciem działalności w dniu następnym, z zastrzeżeniem § 20 ust. 2 i 3 oraz § 30. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż prowadzenie księgi przychodów i rozchodów nie zostało powierzone biuru rachunkowemu, a obrót nie jest ewidencjonowany przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Reasumując, kierując się uregulowaniem zawartym w przytoczonych wyżej przepisach, należy zgodzić się z przedstawionym stanowiskiem, iż podatnik winien wykazać przychód w księdze przychodów i rozchodów na podstawie wydruku z konta, jednakże podstawą wpisu będzie dowód wewnętrzny sporządzony w oparciu o dane z wydruku. Nie można natomiast zgodzić się ze stanowiskiem wnioskodawcy uzależniającym częstotliwość dokonywania wpisów do księgi od ilości wpływających na konto wpłat.Przepisy podatkowe wskazują bowiem jednoznacznie, iż dowód wewnętrzny winien być sporządzony na koniec każdego dnia, w którym okoliczności takie miały miejsce. Wpisu natomiast do księgi należy dokonać po zakończeniu dnia, nie później niż przed rozpoczęciem działalności w dniu następnym. Tutejszy organ informuje, że nie poddano ocenie dołączonych do wniosku załączników, a interpretacja odnosi się wyłącznie do przedstawionego przez wnioskodawcę i przytoczonego w treści postanowienia stanu faktycznego. Niniejsza interpretacja jest aktualna według stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia i do czasu zmiany stanu prawnego lub stanu faktycznego przedstawionego przez pytającego.