P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005r., nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w związku z wnioskiem z dnia 29 stycznia 2007r. (data wpływu do tut. Urzędu 05.02.2007r.) uzupełnionym pismem z dnia 29.03.2007r. (data wpływu 02.04.2007r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług.

postanawia

uznać stanowisko Podatnika za nieprawidłowe

UZASADNIENIE

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka zajmuje się świadczeniem usług w zakresie marketingu i reklamy. Na podstawie umowy podpisanej z klientem zagranicznym zarejestrowanym dla celów podatku VAT UE, Spółka ma świadczyć usługi reklamowe polegające na wysyłaniu katalogów reklamowych. Wysyłkę takich katalogów ma dokonywać za pośrednictwem P. oraz firm kurierskich na terenie całego kraju.

Zagadnienie, o rozstrzygnięcie którego zwraca się Spółka, dotyczy zapytania czy powinna wystawiać fakturę bez podatku VAT za całość usługi (tj. koszty zewnętrzne poniesione przez Spółkę oraz usługę własną) oraz czy powinna podpisać umowę o refakturowanie kosztów i oddzielnie zarefakturować koszty usługi Poczty Polskiej stosując stawkę podatku VAT-zwolniony i oddzielnie zafakturować własną usługę.

Spółka stoi na stanowisku, iż traktując świadczoną przez nią usługę jako opodatkowaną poza terytorium kraju, powinna wystawiać fakturę bez podatku VAT. Zaś na powyższą usługę powinna podpisać umowę o refakturowanie kosztów i oddzielnie zarefakturować usługi Poczty Polskiej stosując stawkę podatku VAT zwolniony, a oddzielnie zafakturować własną usługę.

Odnosząc się do opisanego stanu faktycznego Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie uzasadnia swoje stanowisko jak niżej.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez odpłatne świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Na podstawie art. 27 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania. Jednak w przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 4 wspomnianego artykułu, są świadczone na rzecz:

1. osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego, lub
2. podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę

miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania – art. 27 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jeżeli zatem świadczone przez Spółkę usługi zaliczane są do usług niematerialnych wymienionych w art. 27 ust. 4 ww. ustawy, to miejscem świadczenia tych usług będzie miejsce siedziby ich nabywcy.

Zastrzec jednak należy, iż w treści wniosku Naczelnik tut. Urzędu nie znajduje podstaw do uznania, że usługa polegająca wyłącznie na wysyłaniu katalogów jest usługą reklamy, do której ma zastosowanie art. 27 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 41 ust.1 ustawy o podatku od towarów i usług stawka podstawowa podatku wynosi 22 % .

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnicy są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. W myśl natomiast art. 106 ust. 2 ww. ustawy przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze.

Zagadnienia związane z wystawianiem faktur zostały uregulowane w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2005r., Nr 95, poz. 798 ze zm.).

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ww. ustawy podstawą opodatkowania jest obrót. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Wskazać zatem należy, że podstawa opodatkowania obejmuje wszystko co stanowi zapłatę w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług. Również koszty przesyłki stanowią element podstawy opodatkowania, zarówno wówczas, gdy z zawartej umowy wynika, że są one doliczone do ceny jak i wówczas, gdy umowa nic o tym nie stanowi. Zgodnie bowiem z art. 547 § 1 Kodeksu Cywilnego jeżeli ani z umowy, ani z zarządzeń określających cenę nie wynika, kogo obciążają koszty wydania i odebrania rzeczy, sprzedawca ponosi koszty wydania, w szczególności koszty zmierzenia lub zważenia, opakowania, ubezpieczenia za czas przewozu i koszty przesłania rzeczy, a koszty odebrania ponosi kupujący. Jeżeli rzecz ma być przesłana do miejsca, które nie jest miejscem spełnienia świadczenia, koszty ubezpieczenia i przesłania ponosi kupujący- art. 547 § 2 ww. ustawy.

Zatem koszt wysyłki, jako wliczony do podstawy opodatkowania, będzie podlegał tej samej zasadzie opodatkowania co świadczenie główne.

Jeżeli zaś chodzi o zagadnie refakturowania to ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia „refakturowanie”, inne przepisy prawa również nie znają tego pojęcia. Termin ten został stworzony przez doktrynę i praktykę. Ogólnie za refakturowanie uznaje się odprzedaż usług. Podmiot zakupujący daną usługę nabywa ją na własny rachunek i we własnym imieniu, a następnie odprzedaje ją ostatecznemu nabywcy, który najczęściej jest konsumentem tej usługi. W myśl regulacji zawartych w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten sam podatnik otrzymał i wyświadczył te usługi - art. 28 Dyrektywy. W praktyce przyjęto, iż z refakturowaniem mamy do czynienia, gdy spełnione zostały określone warunki: przedmiotem refakturowania są usługi; nie zmienia się charakter prawny odprzedawanej usługi; cena zawarta w refakturze jest taka jak określona w pierwotnej fakturze dokumentującej sprzedaż; ostateczny odbiorca usługi powinien korzystać z refakturowanej usługi. Jeżeli jeden z powyższych warunków nie zostanie spełniony nie ma podstaw do refakturowania.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zwalnia się od podatku usługi pocztowe wymienione w poz. 2 załącznika nr 4 do ustawy świadczone przez pocztę państwową.

Ustawa przewiduje dwa rodzaje zwolnień: podmiotowe, z których mogą skorzystać określone podmioty ze względu na swój status lub osiągane obroty oraz przedmiotowe, z których korzystają określone czynności. Opisane we wniosku usługi objęte są zwolnieniem o charakterze przedmiotowo – podmiotowym, gdyż dotyczą określonego rodzaju czynności wykonywanych przez pocztę państwową. Dlatego też ze względu na specyficzny przedmiotowo-podmiotowy charakter zwolnienia nie może być ono stosowane do usług wykonywanych przez podmioty niebędące pocztą państwową. Tak więc Spółka dokonując odprzedaży nie będzie mogła skorzystać ze zwolnienia, a więc nie będą spełnione wszystkie warunki pozwalające na refakturowanie przedmiotowej usługi.

Reasumując koszty przesyłki związane z świadczoną przez Spółkę usługą, wliczone w jej cenę, podlegać będą tej samej zasadzie opodatkowania co ta usługa główna.

Jednocześnie należy zaznaczyć, iż dokonując interpretacji przepisów prawa podatkowego tutejszy organ podatkowy odnosi się jedynie do stanu faktycznego opisanego we wniosku dotyczącego zastosowania stawki podatku, nie rozpatruje zaś tego, czy Spółka powinna podpisać z kontrahentem umowę o refakturowaniu kosztów, gdyż przedmiotem pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnych sprawach podatników, o której mowa w art. 14a Ordynacji podatkowej są przepisy prawa podatkowego, a nie czynności cywilnoprawne oparte na zasadzie woli stron.

Mając na uwadze wskazane wyżej okoliczności, w szczególności stanowisko Spółki dotyczące refakturowania usług Poczty Polskiej, Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie orzekł jak powyżej.

Niniejsza interpretacja dokonana została dla konkretnego stanu faktycznego zawartego we wniosku z zastrzeżeniami wynikającymi z art. 14a, 14b oraz 14c ustawy Ordynacja podatkowa.