POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku – Ordynacja podatkowa(tekst jednolity Dz. U. z 2005 roku nr 8, poz 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku Pani (...) złożonego 06.07.2006 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości zakupionych materiałów, sfinansowanych ze środków przyznanych z Funduszu Pracy, wprowadzonych do podatkowej księgi przychodów i rozchodów remanentem początkowym

stwierdzam, że

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż podatniczka otrzymała dotację ze środków Funduszu Pracy w wysokości 10.300,00 zł na podjęcie działalności gospodarczej w zakresie hafciarstwa maszynowego. Przed rozpoczęciem działalności gospodarczej wnioskodawczyni dokonała zakupu, między innymi, materiałów za kwotę 1.900,00 zł brutto. Zdaniem podatniczki, zakupione materiały stanowią koszt uzyskania przychodu w momencie ustalania dochodu z uwzględnieniem remanentów, zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 z późn. zm.). Zakupione materiały należy ująć w remanencie początkowym oraz wpisać do podatkowej księgi przychodów i rozchodów w dniu rozpoczęcia działalności gospodarczej.

Ustawą z dnia 28 lipca 2005 roku o zmianie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz o zmianie innych niektórych ustaw (Dz. U. Nr 164, poz. 1366) wprowadzone zostały zmiany do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Rozszerzeniu uległ katalog zwolnień przedmiotowych, bowiem do art. 21 ust. 1 ustawy dodano pkt 121, na mocy którego ze zwolnienia od podatku dochodowego korzystają jednorazowe środki przyznane bezrobotnemu na podjęcie działalności, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. Nr 99, poz. 1001, z późn. zm.). Przepis art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wszedł w życie z dniem 30 sierpnia 2005 roku i ma zastosowanie do dochodów osiągniętych od dnia 1 stycznia 2005 roku. Przyznane jednorazowo z Funduszu Pracy środki na podjęcie działalności gospodarczej w momencie ich otrzymania nie stanowią przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej tylko przyczyniają się do powstania przychodów z tego źródła.

Stosownie do przepisu art. 22 ust. 1 zd. pierwsze ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz. U. z 2000 roku nr 14, poz.176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Użyte sformułowanie „wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów” oznacza, iż za koszt uzyskania przychodów może być uznany jedynie wydatek, który pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym ze źródłem przychodów. W związku z tym, wydatek sfinansowany ze środków przyznanej osobie bezrobotnej z Funduszu Pracy na podjęcie działalności gospodarczej, będzie stanowił koszt uzyskania przychodów ze źródła, jakie stanowi pozarolnicza działalność gospodarcza, o ile spełnia kryterium zaliczenia do kategorii kosztu i jednocześnie nie jest wymieniony w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów (...) wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d, 116 i 122. Należy dodać, iż wydatki te podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów dopiero z chwilą uruchomienia działalności gospodarczej.

Według § 27 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów podatnicy są obowiązani do sporządzenia i wpisania do księgi spisu z natury towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów, zwanego dalej "spisem z natury", na dzień 1 stycznia, na koniec każdego roku podatkowego, na dzień rozpoczęcia działalności w ciągu roku podatkowego, a także w razie zmiany wspólnika, zmiany proporcji udziałów wspólników lub likwidacji działalności. Natomiast sposób obliczania dochodu z działalności gospodarczej u podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów został określony w art. 24 ust. 2 wyżej cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem u podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14 a kosztami uzyskania powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa (...).

W związku z powyższym, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i prawny, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Kartuzach stwierdza, iż zakupione przed rozpoczęciem działalności gospodarczej materiały należy ująć w remanencie początkowym, którego wartość podlegać będzie wpisowi do podatkowej księgi przychodów i rozchodów na dzień rozpoczęcia działalności gospodarczej.