P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art.14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa ( Dz. U. z 2005 r. Nr 8 , poz.60 z późn. zm. ) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 09.02.2007 r. ( data wpływu do organu podatkowego 14.02.2007 r. ) uzupełnionego pismem z dnia 27.03.2007r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Sokółce

postanawia

"uznać , że wydatki związane z zakupem towarów handlowych i drobnego wyposażenia na potrzeby działalności, sfinansowane ze środków otrzymanych z Funduszu Pracy są kosztem uzyskania przychodu „

U Z A S A D N I E N I E

Dnia 14.02.2007 r. do tutejszego organu podatkowego wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego.

We wniosku przedstawiono stan faktyczny sprawy : "Jako osoba bezrobotna otrzymała Pani bezzwrotną dotację z Funduszu Pracy na podjęcie działalności gospodarczej. Jednorazowe środki uzyskała Pani 15.12.2006 r. i wszelkie wydatki z tego źródła zostały poniesione w styczniu 2007 r. przed rozpoczęciem działalności gospodarczej w dniu 15.01.2007 r. . Otrzymane środki zostały wydatkowane na zakup towarów handlowych i drobnego wyposażenia.

W złożonym wniosku zawarte jest pytanie - Czy koszty sfinansowane dotacją można uznać za koszty uzyskania przychodów zgodnie z art.22 ust.1 pkt.121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Sformułowano również własne stanowisko w sprawie twierdząc, iż : Sfinansowane z dotacji towary handlowe i drobne wyposażenie stanowią koszt uzyskania przychodu zgodnie z art.22 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z wymienioną ustawą nie stanowią kosztu uzyskania przychodu wydatki wymienione w art.23. artykuł ten w ust.1 pkt. 56 nie wymienia przychodów zwolnionych z tyt. art.21 ust.1 pkt.121.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Sokółce mając na uwadze stan faktyczny przedstawiony przez Wnioskodawcę oraz , iż w przedmiotowej sprawie nie toczy się postępowanie lub kontrola albo postępowanie przed sądem administracyjnym , postanawia udzielić następującej interpretacji , co do zakresu stosowania przepisów prawa podatkowego.

W oparciu o przepis art. 22 ust.1ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ( Dz.U. z 2000r. Nr. 14, poz. 176 z późń. zm. ) podatnik ma prawo zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów wszystkich wydatków poniesionych w celu osiągnięcia przychodów lub zarachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art.23.

A zatem aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien w myśl powołanego wyżej przepisu spełniać następujące warunki : . pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu, . nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszt uzyskania przychodu, wymienionych w art.23 ust.1 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 23 ust.1 pkt 56 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów ( przychodów ), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d, 116 i 122 tej ustawy. Wyłączenie, o którym mowa w art. 23 ust. 1 pkt 56 nie obejmuje zatem jednorazowej dotacji otrzymanej przez osobę bezrobotną na rozpoczęcie działalności, o której mowa w art.21 ust. 1 pkt 121 ww. ustawy.

Zatem wydatki na zakup materiałów poniesionych przed rozpoczęciem działalności gospodarczej są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo- skutkowym z przychodami. Zakupione przed rozpoczęciem działalności materiały powinny zostać ujęte w remanencie początkowym sporządzonym na dzień rozpoczęcia działalności. W myśl § 27 ust.1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26.08.2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów ( Dz. U. Nr. 152, poz. 1475 z późń. zm.) - podatnicy są obowiązani do sporządzenia i wpisania do księgi spisu z natury towarów handlowych, materiałów ( surowców ) podstawowych i pomocniczych, półfabrykatów,, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów, zwanego dalej „ spisem z natury „ na dzień 1 stycznia, na koniec każdego roku podatkowego, na dzień rozpoczęcia działalności w ciągu roku podatkowego, a także w razie zmiany wspólnika, zmiany proporcji udziałów wspólników lub likwidacji działalności.

Natomiast sposób obliczania dochodu z działalności gospodarczej u podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów został określony w art. 24 ust.2 wyżej cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl powołanego przepisu u podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14 a kosztami uzyskania powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów ( surowców ) podstawowych i pomocniczych, półfabrykatów, wyrobów gotowych, braków i odpadów, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa.

Z powyższego wynika, iż zakupione przed rozpoczęciem działalności materiały zostaną zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z działalności gospodarczej, dopiero w momencie ustalenia dochodu z uwzględnieniem różnicy remanentowej co będzie miało miejsce w ww. sytuacjach, o których mowa w § 27 ust.1 i 2 ww. rozporządzenia.

Natomiast :wyposażenie ( tj. rzeczowe składniki majątku, związane z wykonywaną działalnością, niezaliczane zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do środków trwałych ) podlegają bezpośredniemu zaliczeniu do kosztów ( w miesiącu oddania do użytkowania – art. 22d ust. 1 ww ustawy ),środki trwałe – zalicza się do kosztów poprzez odpisy amortyzacyjne ; kosztów nie stanowią odpisy dokonane od tej części wartości nabytych środków trwałych, która została podatnikowi zwrócona ( art.23 ust. 1 pkt 45 ).

Zaliczenie wyposażenia w koszty działalności następuje w miesiącu oddania go do użytkowania – bez względu na sposób jego nabycia, w Pani przypadku dopiero po uruchomieniu przez Panią działalności gospodarczej. Ponadto Naczelnik Urzędu Skarbowego w Sokółce informuje, że zgodnie z powołanym wyżej rozporządzeniem w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, istnieje obowiązek prowadzenia ewidencji wyposażenia jeżeli jego wartość przekracza 1.500 zł. Uwzględniając powyższe należy stwierdzić, że stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14 b § 1 Ordynacji podatkowej, interpretacja niniejsza nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia. Interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego jest wiążąca do czasu zmiany przepisów prawa, które były przedmiotem interpretacji.