P O S T A N O W I E N I E

Działając na podstawie art. 14a §4 i art. 14a §1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu stwierdza, że stanowisko Spółki dotyczące stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, opisane w piśmie z dnia 08 lutego 2007 r. jest prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Pismem z dnia 08 lutego 2007 r. (data wpływu do tut. urzędu 12 lutego 2007 r.) Spółka zwróciła się do tut. organu podatkowego z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w Jej indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Spółka przedstawiła następujący stan faktyczny:

Pracownicy Spółki są delegowani do wykonywania czynności i prac w ramach stosunku pracy do innych miejscowości, poza miejscem pracy określonym w umowie o pracę. Wystawiane są im delegacje imienne do określonej miejscowości. Zdarza się, że do delegacji dołączone są faktury za wyżywienie w trakcie podróży służbowej, przewyższające wartość obowiązującej stawki ryczałtowej za dietę.

Zdaniem Spółki wydatki poniesione na wyżywienie pracowników odbywających podróż służbową stanowią w całości koszty uzyskania przychodów Spółki.

W stanie faktycznym przedstawionym przez Spółkę Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu informuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm. zwana dalej – „ustawą”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Podatnik ma możliwość odliczenia od przychodów kosztów ich uzyskania, pod tym jednak warunkiem, że zostały one poniesione przez podatnika, mają one bezpośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma, bądź też może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, ewentualnie służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Zatem, aby poniesiony przez podatnika wydatek, który nie został ustawowo wyłączony z kosztów (poprzez wymienienie go w katalogu wydatków zawartych w art. 16 ust. 1 w/w ustawy), można było uznać za koszt podatkowy, to między nim a osiągniętym przychodem musi zachodzić związek przyczynowo - skutkowy. O związku takim można mówić, gdy wydatek bezpośrednio lub pośrednio wpływa na osiągnięcie konkretnego przychodu lub poniesiono go w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu. Takiego rodzaju wydatkami są m.in. wydatki związane z podróżami służbowymi pracowników odbywanymi w celu realizacji konkretnych zadań gospodarczych, bowiem Spółka jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, swoją działalność gospodarczą prowadzi również poza siedzibą firmy.

W takim przypadku wydatki takie mogą stanowić koszt podatkowy, w oparciu o przepis art. 15 ust. 1 w/w ustawy, o ile podatnik wykaże spełnienie wymienionych wyżej warunków, tj. m.in. związku ze swoją działalnością oraz co najmniej pośredniego związku z "celem uzyskania przychodów". W związku z powyższym, zarówno diety, jak i zwrot wydatków w formie ryczałtów lub wydatków faktycznie poniesionych, udokumentowanych fakturą lub rachunkiem, stanowią u pracodawcy koszty uzyskania przychodów w pełnej wypłaconej pracownikowi kwocie, pod warunkiem, że Spółka wykaże ich związek z pozyskiwaniem przychodów w firmie, nawet wówczas gdy przekraczają limity określone w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na terenie kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1990 ze zm.)

Wobec powyższego postanowiono jak w sentencji.

Jednocześnie Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu informuje, iż przedmiotowa interpretacja o zakresie stosowania prawa podatkowego ma zastosowanie wyłącznie w przedstawionym stanie faktycznym i w stanie prawnym obowiązującym na dzień jej wydania.Zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14b § 2 Ordynacji podatkowej poniższa interpretacja nie jest wiążąca dla Spółki, natomiast jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla Spółki – do czasu jej zmiany lub uchylenia przez organ odwoławczy oraz do czasu zmiany przepisów prawnych.Stosownie do postanowień art. 14a § 4 oraz art. 236 § 2 i art. 223 § 1, w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej, na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu, za pośrednictwem Naczelnika Opolskiego Urzędu Skarbowego, w terminie 7 dni od dnia doręczenia niniejszego postanowienia.