Podatnik przedstawił następujący stan faktyczny sprawy. Wnioskodawca jest sędzią meczów koszykówki w Wielkopolskim Związku Koszykówki. Podatnik dojeżdza do miejsca, gdzie rozgrywany jest mecz. Podatnik nie jest pracownikiem klubów sportowych lecz świadczy usługi polegające na prowadzeniu meczu na podstawie zawieranej każdorazowo umowy zlecenia. Wielkopolski Związek Koszykówki wewnętrznymi przepisami ustalił wysokość wynagrodzenia za sędziowanie oraz wysokość zwrotu kosztów przejazdu. W dniu 21 października 2006 roku Podatnik sędziował mecz piłki koszykowej. Po zakończonym meczu Podatnik wystawił rachunek i otrzymał wynagrodzenie. Podatnik otrzymał od Młodzieżowego Klubu Sportowego MOS Konin PIT-8B w którym płatnik w kolumnie przychód zsumował dochód uzyskany z tytułu ekwiwalentu sędziowskiego oraz ryczałt za przejazdy i całość opodatkował.

Według Podatnika wynagrodzenie z tytułu zawartej umowy zlecenia podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych stawką 19% przy uwzględnieniu 20% kosztów uzyskania przychodów. Zwrot poniesionych kosztów przejazdu nie stanowi przychodu i nie podlega podatkowi od osób fizycznych zgodnie z art.21 ust.1 pkt pkt 23b.

Zagadnienie, o którym mowa w złożonym zapytaniu znajduje uregulowanie w ustawie z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (j. t. Dz. U. z 2000 roku Nr 14, poz. 176 ze zm.). W myśl art. 10 ust. 1 pkt 2 i art. 13 pkt 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście, przez którą rozumie się przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej , w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Stosownie do unormowań art. 41 ust. 1 w/w. ustawy podmiot dokonujący wypłaty należności z tytułu przychodów z działalności wykonywanej osobiście określonej w art. 13 pkt 2, w tym od przychodów sędziów sportowych, zobowiązany jest do pobierania zaliczki na podatek, natomiast podatnik osiągający ten przychód do uwzględnienia go w zeznaniu rocznym.

Zaliczki na podatek dochodowy płatnik pobiera zgodnie z powołanym przepisem w wysokości 19% należności pomniejszonej o koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 pkt 4 w/w. ustawy, tj. 20% uzyskanego przychodu oraz pomniejszonej o składki potrącone przez płatnika w danym miesiącu na ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, zgodnie z przepisami o systemie ubezpieczeń społecznych. Obliczoną zaliczkę na podatek dochodowy zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenia zdrowotne pobranej przez płatnika, zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych- do wysokości nie przekraczającej 7,75 % podstawy wymiaru tej składki .Od sumy wypłaconego wynagrodzenia, po odliczeniu kosztów uzyskania przychodu w wysokości 20%, płatnik pobiera zaliczkę na podatek dochodowy i wpłaca go na rachunek właściwego urzędu skarbowego.

Stosownie do zasady wyrażonej w art. 9 ust. 1 powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym w 2006 roku , opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52 a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Podany przez Podatnika art. 21 ust.1 pkt 23b w/w ustawy nie ma zastosowania w opisanej sprawie bowiem dotyczy pracowników, a nie osób zatrudnionych na umowę zlecenie.
Zakres zwolnienia od podatku dochodowego wypłaconych osobom fizycznych diet i innych należności za czas podróży określa art. 21 ust. 1 pkt 16 oraz ust. 13 powyżej powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z tymi przepisami, w brzmieniu obowiązującym w 2006 roku, wolne od podatku są diety i inne należności za czas:
a) podróży służbowej pracownika,
b) podróży osoby niebędącej pracownikiem
- do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju , z zastrzeżeniem ust.13.
Powołany przepis ustawy odnosi się zarówno do pracowników, jak i osób niebędących pracownikami. Przy czym odrębnie określa warunki korzystania ze zwolnienia od podatku w przypadku tych dwóch grup podatników. W przypadku osób niebędących pracownikami mowa jest o świadczeniach otrzymywanych w związku z szeroko rozumianą podróżą , o ile są spełnione przesłanki wymienione w art. 21 ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do postanowień powołanego przepisu, przepis ust. 1 pkt 16 lit. b) stosuje się, jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione:
1) w celu osiągnięcia przychodów lub
2) w celu realizacji zadań organizacji i jednostek organizacyjnych działających na podstawie przepisów odrębnych ustaw, lub
3) przez organy (urzędy) władzy lub administracji państwowej albo samorządowej oraz jednostki organizacyjne im podległe lub przez nie nadzorowane, lub
4) przez osoby pełniące funkcje obywatelskie, o których mowa w art. 13 pkt 5, w związku z wykonywaniem tych funkcji.

Dla obu grup podatników, tj. dla pracowników i osób nie będących pracownikami omawiane zwolnienie jest limitowane do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 roku w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz.U. Nr 236, poz. 1990 zm. Dz.U. z 2004 roku Nr 271, poz. 2686, zm. Dz.U. z 2005 roku Nr 186, poz. 1554) oraz rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 roku w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz.U. Nr 236, poz. 1991 zm. Dz.U. z 2004 roku Nr 271 , poz.2687 zm. Dz.U. z 2005 roku Nr 186, poz. 1555).

Zwolnienie odnosi się także do osób niebędących pracownikami, zatem może mieć zastosowanie również do kosztów przejazdu zwracanych podatnikowi z osobiście wykonywanej działalności z tytułu prowadzenia zawodów sportowych , o ile wydatki z tego tytułu nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów powodując zmniejszenie podstawy opodatkowania o ich wartość. Należność ta powinna więc być wyodrębniona w umowie.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz załączonego druku "Rachunku za prowadzenie zawodów sportowych" w poz. 1 wystawianego rachunku wyodrębniony został ekwiwalent za prowadzenie meczu a w poz.2 zryczałtowany koszt dojazdu. Suma powyższych należności zostaje pomniejszana o 20 % kosztów uzyskania przychodu. Od tak ustalonej podstawy opodatkowania obliczona zostaje 19% zaliczka na podatek dochodowy.
Na podstawie powyższego rachunku kluby piłkarskie, dokonują równocześnie wypłaty ekwiwalentu za wykonaną przez Pana usługę i zryczałtowanych kosztów dojazdu, które łącznie (po odjęciu kosztów uzyskania przychodów) zaliczają do dochodów podatnika z osobiście wykonywanej działalności sędziowskiej.
W rozpatrywanym przypadku, zgodnie z powołanymi wyżej przepisami prawa podatkowego, wypłacany ekwiwalent sędziowski stanowi przychód opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Natomiast ryczałt z tytułu poniesionych kosztów dojazdu nie może być doliczony przez płatnika do podstawy opodatkowania ponieważ korzysta on ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych.
Reasumując, zdaniem tutejszego organu podatkowego wypłacany sędziemu piłkarskiemu ryczałt z tytułu zwrotu kosztów podróży korzysta ze zwolnienia od opodatkowania na zasadach i warunkach przewidzianych w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja co do zakresu i sposobu stosowania przepisów prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Podatnika oraz stanu prawnego obowiązującego na dzień jej wydania.