Spółka w swojej ewidencji środków trwałych posiada używane środki trwałe w pełni zamortyzowane. Dla używanych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji środków trwałych, w firmie zastosowano amortyzację liniową z przyjęciem indywidualnych stawek. Zamortyzowane całkowicie środki trwałe ulegają ulepszeniu. Wówczas dalszych odpisów amortyzacyjnych Spółka dokonuje od zwiększonej wartości początkowej, począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym środek trwały ulepszono.

Wnioskodawca zwrócił się z zapytaniem według jakiej stawki powinien być amortyzowany środek trwały w pełni zamortyzowany, w którym dokonano modernizacji?

Zdaniem Spółki, środek trwały przez cały okres jego użytkowania powinien być amortyzowany według wybranej pierwotnie metody amortyzacji.

Tutejszy organ podatkowy informuje, że stanowisko Podatnika jest prawidłowe.

Amortyzacji dokonuje się od wartości początkowej środka trwałego, określonej na podstawie art.16g ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.). W myśl art. 16h ust. 2 ww. ustawy, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16l i 16ł, dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonych w art. 16i-16k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.

Podatnicy w oparciu o art. 16j ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mogą dokonywać amortyzacji środka trwałego przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych ustalonych indywidualnie według zasad określonych w tym przepisie.

Zgodnie z art. 16g ust. 13 ww. ustawy o podatku dochodowym, jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Modernizacja środka trwałego powoduje modyfikację jego pierwotnie przyjętej wartości początkowej. Ta jego dodatkowa wartość jest podstawą do dokonywania dalszych odpisów amortyzacyjnych od powiększonej wartości początkowej środka trwałego.

Jak wynika z treści art. 16h ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. jedną z wymienionych w art. 16i – 16k metod amortyzacji podatnik wybiera przed rozpoczęciem amortyzacji poszczególnych środków trwałych i wybrana przez niego metoda nie może ulec zmianie przez cały okres amortyzacji.

Reasumując, środek trwały w pełni zamortyzowany, który przez cały okres stanowi środek trwały spółki i pozostaje w ewidencji środków trwałych tej spółki, w którym następnie dokonano modernizacji, podlega amortyzacji od zwiększonej wartości początkowej, począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym środek trwały ulepszono, według wybranej w momencie przyjęcia do używania tego środka trwałego stawki.