P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 216 oraz 14 a § 1 i § 4, ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r - Ordynacja podatkowa ( t. j. Dz. U. Z 2005r. Nr 8 poz. 60 z późn. zm.), Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa- Mokotów postanawia Pana stanowisko w sprawie, zawarte we wniosku z dnia 22 stycznia 2007 roku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, uznać za prawidłowe

U Z A S A D N I E N I E

1. Stan faktyczny podany we wniosku wnioskodawcy jest następujący:

Stan faktyczny przedstawiony w piśmie wskazuje, iż podatnik prowadzi działalność gospodarczą w zakresie edukacji. W styczniu podatnik podpisał umowę z firmą medyczną i wykupił abonamenty na nieobowiązkowe świadczenia medyczne dla zatrudnionych w niej pracowników. Ryczałtowe abonamenty będą opłacane z „góry”, czyli do 20-go dnia miesiąca za miesiąc następny.

Pytanie podatnika:

Czy koszty abonamentów opłacanych ryczałtowo stanowią koszt uzyskania przychodów?

2. Stanowisko wnioskodawcy co do oceny stanu faktycznego:

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż koszt abonamentów opłacanych ryczałtowo jest dla firmy kosztem uzyskania przychodów, ponieważ z dniem 01.01.2007r. uchylono zapis art. 23 ust. 1 pkt 60 ustawy pdof.

3. Ocena prawna stanowiska wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym i prawnym:

Stosownie do postanowień art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r o podatku dochodowym od osób fizycznych ( t.j. z 2000r Dz. U. Nr 14 poz. 176 z późń. zmianami) – przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.Na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty , bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe , różnego rodzaju dodatki, nagrody,ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty, niezależnie od tego , czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Jak wynika z postanowień art. 12 ust. 3 ww. ustawy ,wartość pieniężną nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b t. j. dla celów podatkowych według cen zakupu.Uwzględnienie kosztów usług medycznych w przychodach pracownika jednak nie zawsze jest możliwe , np. gdy pracodawca wykupuje usługi medyczne, jednakże opłatę za te usługi wnosi w sposób zryczałtowany ( bez względu na rzeczywistą wartość wykonanych usług) albo w sposób uniemożliwiający identyfikację ceny konkretnej usługi ponoszonej na rzecz konkretnego pracownika.Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie stanowi bowiem o doliczaniu do dochodu pracownika wartości świadczeń ponoszonych przez pracodawcę na rzecz pracowników w sytuacji, gdy nie można określić wartości świadczenia z jakiego podatnik faktycznie skorzystał.W tym stanie faktycznym oraz prawnym wydatki związane z finansowaniem przezpracodawcę usług medycznych na rzecz pracowników nie stanowią przychodów pracownika , w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym.Zgodnie z treścią art. 22 ust.1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r o podatku dochodowym od osób fizycznych ( Dz. U. Nr 14 z 2000r poz.176 -j.t. z późń. zm.)- kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.W tym stanie faktycznym i prawnym wydatki związane z finansowaniem przez pracodawcę usług medycznych na rzecz pracowników stanowią koszty uzyskania przychodu. Zatem stanowisko zawarte w piśmie jest prawidłowe.Z uwagi na powyższe Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa-Mokotów postanowił jak w sentencji postanowienia.

P O U C Z E N I E

1. Udzielona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana w świetle stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.2. Interpretacja ta nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.3. Na niniejsze postanowienie służy na podstawie art.236 § 2 pkt.1 ustawy – Ordynacja podatkowa, zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika tutejszego organu w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.