POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60) po rozpatrzeniu wniosku XXX Sp. z o.o. z października 2006r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do sposobu stosowania prawa podatkowegow sprawie podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

1.czy koszt paliwa do samochodu służbowego wykorzystywanego przez pracownikaw celach prywatnych podatnika może stanowić koszt uzyskania przychodów podatnika,

2.czy udostępnienie samochodu służbowego pracownikowi w celach prywatnych skutkuje uniemożliwieniem uwzględnienia w kosztach uzyskania przychodu odpisu amortyzacyjnego za czas, w którym to nastąpiło,

Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy podane we wniosku w zakresie:

- zapytania nr 1 – jest prawidłowe

- zapytania nr 2 – jest prawidłowe

UZASADNIENIE

Pismem z października .2006r.. XXX Sp. z o.o. do Naczelnika Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w stanie faktycznym jak niżej.

Spółka z o.o. XXX w lipcu 2006r. nabyła samochód osobowy z przeznaczeniem do używania w celu realizacji obowiązków pracowniczych, związanych z utrzymaniem kontaktów handlowych z klientami. Samochód został uwzględniony w Ewidencji Środków Trwałych.

Na wniosek pracownika Spółka udostępniła nieodpłatnie pojazd swojemu pracownikowi poza godzinami pracy, w celach prywatnych, zobowiązując go do pokrycia kosztów paliwa.

Podatnik chcąc dokonać właściwego zakwalifikowania świadczenia na rzecz pracownika i jego rozliczenia powziął wątpliwości co do charakteru świadczenia, jego wartości oraz możliwości uwzględnienia w kosztach uzyskania przychodu podatnika kosztów paliwa do samochodu służbowego wykorzystywanego przez pracownika podatnika w celach prywatnych, o ile koszt ten poniósłby podatnik, a także możliwości uwzględnienia przez podatnika w kosztach uzyskania przychodu odpisu amortyzacyjnego za czas, w którym nastąpiło korzystanie z samochodu służbowego przez pracownika w celach prywatnych.

Pytania Spółki brzmią:

1. czy koszt paliwa do samochodu służbowego wykorzystywanego przez pracownika w celach prywatnych podatnika może stanowić koszt uzyskania przychodów podatnika,

2. czy udostępnienie samochodu służbowego pracownikowi w celach prywatnych skutkuje uniemożliwieniem uwzględnienia w kosztach uzyskania przychodu odpisu amortyzacyjnego za czas, w którym to nastąpiło,

Stanowisko Spółki:

Zdaniem podatnika udostępnienie samochodu służbowego pracownikowi w celach prywatnych jest świadczeniem niepieniężnym. Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r.o podatku dochodowym od osób fizycznych wszelkie świadczenia niepieniężne ze strony pracodawcy na rzecz pracownika stanowi przychód pracownika ze stosunku pracy, który podlega opodatkowaniu oraz składkom na ubezpieczenie społeczne.

Udostępnienie przez spółkę swojemu pracownikowi samochodu stanowiącego jej własnośćw celach prywatnych stanowi w świetle powyższej regulacji nieodpłatne świadczenia na rzecz pracownika.

Pracodawca ustalił we własnym zakresie wartość nieodpłatnego świadczenia poprzez przemnożenie ilości przejechanych przez pracownika w celach prywatnych kilometrów przez stawkę za 1 km w wysokości 0.50 zł, nie odnosząc się do norm prawnych.

Brak jest bowiem jakichkolwiek regulacji w kwestii wykorzystywania samochodu służbowego w celach prywatnych, o ile kwestie wykorzystania samochodu prywatnego do celów służbowych zostało dokładnie określone w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002r. (Dz. U. Nr 27, poz. 271 z późń. zm.) w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy.

Pracownik został zobowiązany do ponoszenia we własnym zakresie kosztu paliwa wykorzystywanego do przejazdów samochodem służbowym w celach prywatnych.

Zdaniem Podatnika ponoszenie tego kosztu przez Pracodawcę uniemożliwiłoby uwzględnienie takiego wydatku w kosztach przychodu podatnika, z uwagi na fakt, iż w świetle art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie byłby to koszt poniesiony bezpośrednio w celu uzyskania przychodu Pracodawcy.

Konsekwencją oddania środka trwałego do nieodpłatnego używania jest brak możliwości uwzględnienia w kosztach uzyskania przychodu odpisu amortyzacyjnego za miesiąc, w którym to nastąpiło, stosownie do regulacji zawartej w art. 16 ust. 1 pkt 63c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Biorąc pod uwagę fakt, że pomimo pozornie nieodpłatnego charakteru świadczenia Spółki na rzecz swojego pracownika, faktycznie traci ono taki charakter z tego względu, iż prowadzi do powstania przychodu pracownika, od którego podatnik jako pracodawca jest zobowiązany odprowadzić stosowne składki na ubezpieczenie społeczne zarówno w części finansowanej przez pracownika jak i pracodawcę oraz zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Ponadto, przedmiotowy samochód pozostaje w dyspozycji pracodawcy i stanowi składnik jego majątku, który przede wszystkim wykorzystywany jest w celach podatnika. Z tego względu w niniejszej sytuacji, w opinii podatnika, nie może mieć zastosowania art. 16 ust. 1 pkt. 63c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Nie są to regulacje, które wprost dotyczą kwestii ustalenia wartości nieodpłatnego świadczenia podatnika na rzecz pracownika polegające na udostępnieniu samochodu służbowego w celach prywatnych, jednakże w sposób zbliżony regulują kwestię wykorzystania samochodu w prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z pismem Ministra Finansów z dnia 10 września 1993r. PO 4/ŻB-722-135/93 (S. Podat. 1996/8/29) stawki ustalone w tym rozporządzeniu stanowią ekwiwalent pracownika za korzystanie przez zakład pracy z jego własności, zwrot kosztów benzyny oraz innych kosztów związanych z eksploatacją samochodu (np. Remonty, odpisy amortyzacyjne, ubezpieczenie).

Z tego też względu zdaniem podatnika to na pracodawcy wówczas spocznie obowiązek pokrycia kosztu paliwa do samochodu służbowego wykorzystywanego przez pracownika w celach prywatnych.

Pismem z lutego .2007r. uzupełniono wniosek sprecyzował własne stanowiska w sprawie:

1.Odnośnie zapytania nr 1 stwierdzono:

Zdaniem Podatnika ponoszenie tego kosztu przez Pracodawcę uniemożliwiłoby uwzględnienie takiego wydatku w kosztach przychodu podatnika, z uwagi na fakt, iż w świetle art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie byłby to koszt poniesiony bezpośrednio w celu uzyskania przychodu Pracodawcy.

2.Odnośnie zapytania nr 2 stwierdzono:

Konsekwencją oddania środka trwałego do nieodpłatnego używania jest brak możliwości uwzględnienia w kosztach uzyskania przychodu odpisu amortyzacyjnego za miesiąc, w którym to nastąpiło, stosownie do regulacji zawartej w art. 16 ust. 1 pkt 63c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Biorąc pod uwagę fakt, że pomimo pozornie nieodpłatnego charakteru świadczenia Spółki na rzecz swojego pracownika, faktycznie traci ono taki charakter z tego względu, iż prowadzi do powstania przychodu pracownika, od którego podatnik jako pracodawca jest zobowiązany odprowadzić stosowne składki na ubezpieczenie społeczne zarówno w części finansowanej przez pracownika jak i pracodawcę oraz zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Ponadto, przedmiotowy samochód pozostaje w dyspozycji pracodawcy i stanowi składnik jego majątku, który przede wszystkim wykorzystywany jest w celach podatnika. Z tego względu w niniejszej sytuacji, w opinii podatnika, nie może mieć zastosowania art. 16 ust. 1 pkt. 63c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Biorąc pod uwagę stan faktyczny przedstawiony przez Pełnomocnika Spółki we wniosku oraz obowiązujący stan prawny Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu stwierdza co następuje.

Ustawową definicję kosztów uzyskania przychodów zawiera art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) zgodnie z którym:

- kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31.12.2006r.)

- kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (w brzmieniu obowiązującym od 01.01.2007r. t.j. po zmianie wprowadzonej ustawą z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2006r. Nr 217, poz. 1589).

Ad. 1.W opisanym stanie faktycznym stwierdzono, że pracownik został zobowiązany do ponoszenia we własnym zakresie kosztu paliwa wykorzystywanego do przejazdów samochodem służbowym w celach prywatnych.W takiej sytuacji w/w wydatki nie są ponoszone przez Spółkę więc nie spełniają podstawowego warunku określonego w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, t. j. warunku poniesienia wydatku, w związku z czym nie stanowią kosztu uzyskania przychodów Spółki.

Ponadto należy stwierdzić, że świadczenie nieodpłatne, jakim jest umożliwienie używania samochodu służbowego do celów prywatnych pracownika nie jest ponoszone w celu osiągnięcia przychodu, a służy jedynie osobistym interesom pracowników. Nie pozostaje więc w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że wydatki poniesione przez Spółkę z tytułu korzystania przez pracowników z samochodów służbowych na potrzeby prywatne, w tym wydatki na paliwo, nie wiążą się z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółki, a ich poniesienie nie ma wpływu na wielkość osiągniętego przychodu i nie stanowią one kosztu uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z tym nawet poniesienie przez Spółkę wydatków na paliwo wykorzystywane przez pracowników w celach prywatnych nie powodowałoby możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowy od osób prawnych.

Ad. 2.Stosownie do art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych amortyzacji podlegają z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania maszyny, urządzenia i środki transportu o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzona przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.(brzmienie przepisu nie uległo zmianie od dnia 01.01.2007r.).

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 63 lit c) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oddanych do nieodpłatnego używania, z wyjątkiem nieruchomości, za miesiące, w których składniki te były oddane do nieodpłatnego używania (brzmienie przepisu nie uległo zmianie od dnia 01.01.2007r.).

Jak wynika z opisanego stanu faktycznego Spółka nabyła w lipcu 2006r. samochód osobowy z przeznaczeniem do używania w celu realizacji obowiązków pracowniczych, związanych z utrzymaniem kontaktów handlowych z klientami. Samochód został uwzględniony w Ewidencji Środków Trwałych.Na wniosek pracownika spółka udostępniła nieodpłatnie pojazd swojemu pracownikowi poza godzinami pracy, w celach prywatnych.

W sytuacji gdy samochód osobowy stanowiący środek trwały jest wykorzystywany na potrzeby związane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, a Spółka udostępnia pracownikowi pojazd nieodpłatnie poza godzinami pracy, nie znajduje zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. c) ustawy i spółka ma prawo uwzględniania w kosztach uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych dotyczących tego samochodu na podstawie art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Reasumując postanowiono jak w sentencji.

Informuje się, że w sprawie stosowania przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług Naczelnik tut. Urzędu wyda odrębne postanowienia.

Udzielana interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcęi stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.