POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa(t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku Banku XXX z października 2006r.. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania przepisów prawa podatkowego w zakresie:

Czy Bank na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów rezerwy utworzone w poprzednich latach na nieściągalne kredyty (pożyczki)?

Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy podane we wniosku jest prawidłowe, z tym że momentem uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności jest już data skierowania wierzytelności na drogę postępowania egzekucyjnego.

UZASADNIENIE

Pismem z pażdziernika 2006 Bank XXX wystąpił do Naczelnika Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w stanie faktycznym jak niżej.

Bank utworzył rezerwy celowe na kredyty stracone, których opóźnienie w spłacie kapitałui odsetek przekraczało 6 miesięcy:

- dla jednego kredytobiorcy w kwocie około 90.000 zł,

- dla drugiego kredytobiorcy w kwocie około 55.000 zł.

Od utworzonych rezerw celowych Bank w miesiącu ich utworzenia zapłacił podatek dochodowy od osób prawnych w wysokości stawki podatkowej wówczas obowiązującej.

Od utworzonej rezerwy celowej w kwocie około 90.000 zł Bank zapłacił podatek dochodowy od osób prawnych w kwocie około 25.000 zł t.j. w wysokości stawki podatkowej 28%.

Od rezerwy celowej w kwocie około 55.000 zł Bank zapłacił podatek dochodowy od osób prawnych w kwocie około 18.000 zł t.j. w wysokości stawki podatkowej 28% i 19%.

Ponieważ środki pozaegzekucyjne stosowane przez Bank do dłużnika nie przyniosły żadnego rezultatu Bank skierował w/w kredytobiorców na drogę postępowania egzekucyjnego

W czerwcu 2006r. Bank uzyskał od Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowymw Grójcu dwa postanowienia:

1.postanowienie o sygnaturze akt xxxxxx z dnia 22.06.2006r. o umorzeniu w całości postępowania egzekucyjnego dotyczącego kwoty 90.000 zł na podstawie art. 824 § 1.3 kpc z uzasadnieniem, że w toku postępowania egzekucyjnego stało się oczywiste, że z egzekucji nie uzyska się sumy wyższej od kosztów egzekucyjnych, gdyż dłużnik pod wskazanym adresem nie posiada majątku ruchomego podlegającego egzekucji, nigdzie na stałe nie pracuje, utrzymuje się z prac dorywczych, nie ustalono wymagalnych wierzytelności.

2.Postanowienie o sygnaturze akt yyyyyyyy z dnia 22.06.2006r. o umorzeniu w całości postępowania egzekucyjnego dotyczącego kwoty 55.000 zł na podstawie art. 824 § 1.2 z uzasadnieniem, że egzekucja z nieruchomości jest niedopuszczalna ze względu na jej przedmiot.

W piśmie z grudnia 2006r. Bank XXX dodatkowo sprecyzował, że złożone informacje we wniosku z października 2006 dotyczą art. 16 ust. 1 pkt 26 lit.a) trie - „wymagalnych , a nieściągalnych kredytów (pożyczek)”.

Ponadto przedstawiono daty skierowania spraw na drogę postępowania egzekucyjnego:

- w dniu 18.11.2005r. - kredytobiorcy w kwocie wymagalnego zadłużenia kredytowego około 90.000 PLN,

- w dniu 03.01.2006r. kredytobiorcy o kwocie wymagalnego zadłużenia kredytowego 55.000 PLN.

Podatnik zadaje następujące pytanie:

Czy Bank na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów rezerwy utworzone w poprzednich latach na nieściągalne kredyty (pożyczki)?

Stanowisko Podatnika:

1.Otrzymane w/w postanowienia o umorzeniu w całości postępowania egzekucyjnego przez Komornika Sądowego traktuje się jako wiarygodny dokument uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności.

2.Uprawdopodobnienie nieściągalności zdaniem Podatnika nastąpiło w dniu 22.06.2006r. t.j.z chwilą wystawienia przez Komornika Sądowego postanowienia o umorzeniu w całości postępowania egzekucyjnego.

3.Bank od dnia 22.06.2006r. utworzone rezerwy celowe na w/w wierzytelności winien zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów i pomniejszyć podstawę naliczenia podatku dochodowego od osób prawnych.

4.W/w wierzytelności Bank winien przenieść na wierzytelności stracone bez umorzenia i przez okres 10 lat badać sytuację ekonomiczno -finansową dłużników. W przypadku odzyskania całości lub części utraconej wierzytelności naliczyć i odprowadzić podatek dochodowy od osób prawnych, a wpłaty zaewidencjonować jako zyski nadzwyczajne.

Biorąc pod uwagę stan faktyczny przedstawiony przez Spółkę we wniosku oraz obowiązujący stan prawny Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu stwierdza co następuje.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 26 lit.a) tiret pierwsze ustawy do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się rezerw tworzonych na pokrycie wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z wyjątkiem tych rezerw utworzonych w jednostkach organizacyjnych,o których mowa w pkt 25 lit.b (tj. uprawnionych na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady ich funkcjonowania do udzielania kredytów (pożyczek)) na pokrycie wymagalnych,a nieściągalnych kredytów (pożyczek).

Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów rezerw utworzonych na pokrycie wierzytelnościz tytułu wymagalnych, a nieściągalnych kredytów (pożyczek), o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 26 lit.a) tiret pierwsze ustawy wymaga odpowiedniego uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności.

Jak stanowi art. 16 ust. 2a pkt 2 ustawy, w przypadku określonym w ust.1 pkt 26 lit.a) tiret pierwsze, nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną, jeżeli:

1.dłużnik zmarł, został wykreślony z ewidencji działalności gospodarczej, postawionyw stan likwidacji lub została ogłoszona jego upadłość obejmująca likwidację majątku, albo

2.zostało wszczęte postępowanie upadłościowe z możliwością zawarcia układuw rozumieniu przepisów prawa upadłościowego i naprawczego lub na wniosek dłużnika zostało wszczęte postępowanie ugodowe w rozumieniu przepisów o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków, lub

3.opóźnienie w spłacie kapitału kredytu (pożyczki) lub odsetek przekracza 6 miesięcy, a ponadto

a.wierzytelność jest kwestionowana przez dłużnika na drodze powództwa sądowego, albo

b.wierzytelność została skierowana na drogę postępowania egzekucyjnego, albo

c.miejsce pobytu dłużnika jest nieznane i nie został ujawniony jego majątek mimo podjęcia przez wierzyciela działań zmierzających do ustalenia tego miejsca i majątku.

Powyższy katalog okoliczności przesadzających o uprawdopodobnieniu nieściągalnościw bankach jest zamknięty. Ustawa wyklucza zatem wystąpienie innych sposobów uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności.

Odnośnie ustalenia daty uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności stwierdza się, co następuje.

Rezerwy tworzone przez banki na pokrycie wierzytelności mają szczególny charakter. Nie są one bowiem faktycznie poniesionym wydatkiem, ale rodzajem straty poniesionejw trakcie prowadzonej przez bank działalności, którą to stratę przepisy podatkowe (przy zachowaniu ściśle określonych warunków) zezwalają zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Rezerwy tworzone przez banki są zatem rodzajem kosztu pośredniego, który związany jestz działalnością i uzyskiwanymi przychodami, nie ma natomiast możliwości ścisłego określenia momentu (roku) uzyskania przychodu związanego z tym kosztem.

Przepisy podatku dochodowego od osób prawnych wiążą możliwość zaliczenia rezerw tworzonych przez banki na wymagalne a nieściągalne kredyty (pożyczki) - z momentem zaistnienia zdarzeń ściśle określonych w art. 16 ust. 2a pkt 2 ustawy. Dopiero z chwilą zaistnienia tych zdarzeń bank ma prawo (a nie obowiązek) odniesienia w ciężar kosztów uzyskania przychodów rezerw utworzonych na pokrycie wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona.Z kolei końcowy moment uznania ich za koszty uzyskania przychodów wskazuje art. 16 ust. 1 pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych jako przedawnione.

Natomiast w przypadku odzyskania całości lub części utraconej wierzytelności należy zastosować art. 12 ust. 1 pkt 6) lit b) ustawy o podatku dochodowym, który stanowi, że przychodem,w bankach, jest kwota stanowiąca równowartość rozwiązanych lub zmniejszonych rezerw,o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 26, zaliczonych uprzednio do kosztów uzyskania przychodów.

Reasumując, bank może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów rezerwy utworzone w latach poprzednich na nieściągalne kredyty (pożyczki), najwcześniej po spełnieniu warunków określonych w przepisach ustawy.

W stanie faktycznym przedstawionym w niniejszym zapytaniu za daty uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności należy uznać daty skierowania wierzytelności na drogę postępowania egzekucyjnego.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny i przytoczone przepisy należy uznać stanowisko przedstawione przez Podatnika za prawidłowe.

Reasumując postanowiono jak w sentencji.Udzielana interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcęi stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.