Naczelnik Urzędu Skarbowego w Końskich działając na podstawie art. 216, art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku – Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 roku Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 29 listopada 2006 roku w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko w części dotyczącej zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup środka trwałego - samochodu dostawczego sfinansowanego dotacją nie jest prawidłowe.

Wnioskiem z dnia 29.11.2006 roku Podatnik zwrócił się o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie dotyczącej zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków na zakup środka trwałego (samochodu dostawczego) sfinansowanego dotacją Powiatowego Urzędu Pracy.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w miesiącu marcu 2006 roku jako osoba bezrobotna na podstawie ustawy z dnia 20.04.2004 roku o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2004r. Nr 99, poz. 1001) oraz Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 21.11.2005 roku w sprawie szczegółowych warunków i trybu dokonywania refundacji ze środków Fundusz Pracy kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego, przyznawania bezrobotnemu środków na podjęcie działalności gospodarczej oraz form zabezpieczenia zwrotu otrzymanych środków (Dz. U. Nr 236, poz. 2002) Podatnik złożył wniosek do Powiatowego Urzędu Pracy o przyznanie środków na rozpoczęcie działalności gospodarczej.

W dniu 24.04.2006 roku na podstawie umowy nr 10/06 Podatnikowi wypłacono kwotę 12.500 zł na pokrycie wydatków związanych z rozpoczęciem działalności gospodarczej.

Za otrzymane fundusze Podatnik zakupił m. in. samochód dostawczy – wartość środka transportu 6.208 zł (6.000 zł zostało pokryte dotacją). Przedmiotowy pojazd uznany został za środek trwały, a odpisy amortyzacyjne będą wg. Podatnika stanowiły koszt uzyskania przychodu.

Stosownie do art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz. U. z 2000 roku Nr 14, poz. 176 ze zmianami) amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2) maszyny, urządzenia i środki transportu,

3) inne przedmioty

o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie z art. 22f ust. 3 powołanej powyżej ustawy odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 22h – 22m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 3.500 zł.

W przypadku gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 3.500 zł, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 22h – 22m albo jednorazowo – w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym.

Za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze kupna cenę ich nabycia – art. 22g ust. 1 pkt 1 powołanej wyżej ustawy.

Z kolei za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku (art. 22g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 45 nie uważa się za koszty uzyskania przychodu odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a – 22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego wynika, że Podatnik zakupił samochód dostawczy za kwotę 6.208 zł, z czego 6.000 zł pochodziło z dotacji otrzymanej dnia 24.04.2006r. z Powiatowego Urzędu Pracy na podjęcie działalności gospodarczej.

W związku z powyższym podstawą naliczenia amortyzacji będzie cena jego nabycia lecz zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 45 cytowanej ustawy odpisy amortyzacyjne nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów w tej części, w której wydatek na jego nabycie został sfinansowany dotacją otrzymaną z PUP.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy Naczelnik Urzędu Skarbowego w Końskich uznaje, że stanowisko Podatnika zawarte we wniosku z dnia 29.11.2006 roku w części dotyczącej zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup środka trwałego nie jest prawidłowe.

Wniosek o interpretację w części dotyczącej pozostałych zapytań tut. organ rozpatrzył odrębnymi postanowieniami.