POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku Podatnika z dnia 28.06.2006 r. (data wpływu 29.06.2006 r.), uzupełnionego w dniu 02.08.2006 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie opodatkowania podatkiem od towarów i usług usług fryzjerskich i kosmetycznych świadczonych na promie

stwierdzam, że stanowisko przedstawione w tym wniosku jest nieprawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

Uzasadnienie

Wnioskodawca - czynny podatnik VAT - przedstawił stan faktyczny, z którego wynika, iż prowadzi działalność w zakresie świadczenia usług fryzjerskich i kosmetycznych. Podatnik zamierza poszerzyć skalę prowadzonej działalności, poprzez stworzenie "filii" firmy na pokładzie promu pasażerskiego kursującego pomiędzy Polską a Szwecją.

Zdaniem Wnioskodawcy usługi które zamierza świadczyć na pokładzie promu, nie będą podlegały opodatkowaniu na terytorium kraju, bowiem w przedmiotowej sytuacji należy określać miejsce świadczenia tych usług zgodnie z miejscem, gdzie świadczący posiada stałe miejsce prowadzenia działalności.

W ocenie tut. Organu stanowisko Podatnika przedstawione we wniosku jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Jednocześnie art. 8 ust. 3 stanowi, iż usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych (dla celów podatku od towarów i usług, nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2006 r., stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU), wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. (Dz. U. Nr 42 poz. 264 ze zm.)).

Przy ustalaniu czy dana usługa podlega opodatkowaniu na terytorium kraju, należy mieć na względzie przepisy art. 27 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.).

Zgodnie z podstawową zasadą regulującą miejsce powstania obowiązku podatkowego, wyrażoną w art. 27 ust. 1 ustawy, w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi — miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności — miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28, które w przedmiotowej sprawie nie mają zastosowania.

Przepisy polskiej ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują, co należy rozumieć pod pojęciem "stałe miejsce prowadzenia działalności". Definicji tego pojęcia nie zawiera również VI Dyrektywa Rady UE, która także się nim posługuje (m.in. w art. 9 (1)). W związku z powyższym w celu ustalenia kryteriów decydujących o uznaniu danego miejsca za stałe miejsce prowadzenia działalności, należy odwołać się do orzecznictwa Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (ETS). Z orzeczeń Trybunału (m.in. w sprawie 168/84, C-231/94 oraz C-190/95) wynika, iż pierwszym kryterium branym pod uwagę przy ustalaniu miejsca świadczenia usługi jest zawsze miejsce prowadzenia przedsiębiorstwa (siedziba) usługodawcy. Dopiero w przypadku, gdy zastosowanie tego kryterium nie prowadzi do racjonalnych wniosków w zakresie opodatkowania danej usługi, bądź też prowadzi do konfliktów między regulacjami Państw Członkowskich UE, brane jest pod uwagę drugie kryterium tj. stałe miejsce prowadzenia działalności wykonawcy usługi. Miejsce to, zgodnie z orzecznictwem ETS, charakteryzuje się następującymi cechami:

1. podatnik ma możliwość kierowania sprawami firmy z tego miejsca,
2. utrzymuje w nim stały personel,
3. posiada w nim co najmniej minimalne środki techniczne niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej z tego miejsca — przy czy wszystkie w/wym. przesłanki muszą wystąpić łącznie.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego, w szczególności postanowień "Umowy o współpracy w zakresie świadczenia usług fryzjerskich i kosmetycznych", którą zamierza on zawrzeć z przewoźnikiem promowym wynika, iż Wykonawca (tj. Podatnik) przygotuje i zapewni niezbędne wyposażenie salonu fryzjerskiego poprzez dostarczenie na własny koszt zarówno elementów ruchomych wyposażenia salonu (np. fotele fryzjerskie i kosmetyczne, myjnie fryzjerskie), produktów kosmetycznych i fryzjerskich niezbędnych do świadczenia usług, strojów roboczych dla personelu. Natomiast przewoźnik zapewni pomieszczenie wyposażone w elementy stałe niezbędne do świadczenia usług, takie jak szafki, lustra i półki oraz dostęp do odpowiednich mediów, a personelowi salonu (tj. pracownikom zatrudnionym przez Wykonawcę w celu świadczenia pracy wyłącznie w tymże salonie) odpowiednie wyżywienie i zakwaterowanie na promie na zasadach i warunkach przewidzianych dla członków załogi promu.

Z powyższego wynika, iż w przedmiotowej sprawie spełnione są przesłanki co do utrzymywania stałego personelu w miejscu prowadzenia działalności oraz posiadania środków technicznych niezbędnych do świadczenia usług na promie. Jednakże Podatnik nie ma możliwości kierowania sprawami firmy z tego miejsca, a ponadto posiada inne miejsce prowadzenia działalności, w którym wykonywane są usługi. Zatem za miejsce świadczenia usług wykonywanych na promie (i tym samym miejsce ich opodatkowania) należy uznać miejsce siedziby Podatnika, tj. terytorium kraju.

Wysokość opodatkowania podatkiem od towarów i usług regulują przepisy Działu VIII (art. 41-85) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.). Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie na podstawie przepisu § 7 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.) - wydanego na podstawie delegacji zawartej w art. 41 ust. 16 ustawy - obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku stosuje się również do usług świadczonych osobom w środkach transportu morskiego, lotniczego i kolejowego, jeżeli transport tych osób jest opodatkowany podatkiem w wysokości 0%.

Zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług transportu międzynarodowego, przez które w myśl art. 83 ust. 3 pkt 2 należy rozumieć przewóz lub inny sposób przemieszczania osób środkami transportu morskiego, lotniczego i kolejowego:

1. z miejsca przyjazdu na terytorium kraju do miejsca przyjazdu poza terytorium kraju,
2. z miejsca wyjazdu poza terytorium kraju do miejsca przyjazdu na terytorium kraju,
3. z miejsca wyjazdu poza terytorium kraju do miejsca przyjazdu poza terytorium kraju, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju.

Nie stanowi natomiast usługi transportu międzynarodowego przewóz osób w przypadku, gdy miejsce wyjazdu i miejsce przyjazdu tych osób znajduje się na terytorium kraju, a przewóz poza terytorium kraju ma wyłącznie charakter tranzytu (art. 83 ust. 4).

Z zapisów przedłożonej umowy wynika, iż Podatnik będzie świadczył usługi wyłącznie na rzecz pasażerów promu, którzy w recepcji lub w innym wyznaczonym miejscu na promie wykupią voucher na określone usługi. Ponadto umowa określa sposób rozliczenia: Wykonawcy za należyte świadczenie usług przysługuje od przewoźnika wynagrodzenie w wysokości 75% miesięcznego przychodu netto ze sprzedaży voucherów na usługi. Rozliczenie będzie następowało na podstawie faktury VAT wystawionej przez Podatnika.

Zatem w przypadku, gdy spełniony zostanie warunek dotyczący opodatkowania transportu osób, którym świadczone będą usługi fryzjerskie i/lub kosmetyczne stawką podatku od towarów i usług w wysokości 0%, również w stosunku do tychże usług Podatnik będzie miał prawo zastosować stawkę podatku w wysokości 0% na podstawie w/cyt. przepisu § 7 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia.