Zgodnie z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta lub marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Zgodnie z art. 16f ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 16b.

Powyższe oznacza, że zaliczeniu w ciężar kosztów uzyskania przychodów podlega amortyzacja środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2 – 14, uważa się;

• W razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki kapitałowej, a także spółdzielni – ustaloną przez podatnika na dzień wniesienia wkładu lub udziału wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej.

Natomiast zgodnie z art. 16g ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w razie nabycia w drodze kupna, przyjęcia do odpłatnego korzystania lub wniesienia w postaci wkładu niepieniężnego, przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, łączną wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi:

1. Suma ich wartości rynkowej w przypadku wystąpienia dodatniej wartości firmy, ustalonej zgodnie z ust. 2.
2. Różnica między ceną nabycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części, ustaloną zgodnie z ust. 3 i 5, albo nominalną wartością wydanych akcji lub udziałów a wartością składników majątkowych niebędących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi, w przypadku niewystąpienia dodatniej wartości firmy.

W świetle powyższych uregulowań należy stwierdzić, że sposób ustalania wartości początkowej środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych nabytych aportem uzależniony jest od dodatniej lub ujemnej wartości firmy stanowiącej przedmiot aportu. Jeżeli aport stanowią jedynie środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne to wartość poszczególnych środków ustala podatnik na dzień wniesienia aportu z zastrzeżeniem, że wartość ta nie może być wyższa od ich wartości rynkowej. Jeśli zaś aportem wniesione zostanie przedsiębiorstwo, to wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych należy określić w zależności od wystąpienia dodatniej lub ujemnej wartości firmy.

Jak wynika z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego, przedmiotem wkładu niepieniężnego (aportu) będzie przedsiębiorstwo, dlatego też, ustalenie wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wnoszonej firmy uzależnione będzie od dodatniej lub ujemnej wartości wnoszonego przedsiębiorstwa.

Powyższe oznacza, że w przypadku wystąpienia dodatniej wartości nabytego aportem przedsiębiorstwa wartość początkowa środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowić będzie ich sumę nie wyższą od ich wartości rynkowej. Natomiast gdy wystąpi ujemna wartość firmy, wartość początkową środków trwałych będzie stanowić różnica między ceną nabycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części, ustaloną zgodnie z ust. 3 i 5 albo nominalną wartością wydanych akcji lub udziałów a wartością składników majątkowych niebędących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Na podstawie art. 16a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 16c, niezależnie od przewidywanego okresu używania m.in.:

• przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych, zwane dalej „inwestycjami w obcych środkach trwałych”,
• budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie.

W związku z powyższym inwestycje w obcym środku trwałym oraz budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie mogą być zaliczone do środków trwałych niezależnie od przewidywanego okresu używania czy posiadania do nich tytułu prawnego.

A zatem Spółka będzie mogła dokonywać odpisów amortyzacyjnych stanowiących koszt uzyskania przychodów, od środków trwałych wybudowanych na cudzym gruncie oraz dokonanych inwestycji w obcych środkach trwałych od wartości początkowej ustalonej zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, to jest przy zastosowaniu tych samych zasad.

Ponadto należy wskazać, iż zgodnie z art. 16g ust. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przy ustaleniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z ust. 1 pkt 3 i 4 oraz ust. 2, 10 i 11 stosuje się odpowiednio art. 14 ustawy, w tym także ust. 2 tego przepisu.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia. Tak więc w przypadku wystąpienia dodatniej wartości wnoszonej firmy, wartość początkową środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, w tym także inwestycji w obcych środkach trwałych oraz środków wybudowanych na obcym gruncie, należy ustalić według stanu na dzień wnoszenia przy zastosowaniu sposobu ustalania wartości rynkowej o którym mowa w powyżej cytowanym przepisie.

Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego informuje, że na podstawie ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z dnia 16 listopada 2006 r. ogłoszonej w Dz. U. z 2006 r. Nr 217, poz.6 54 od 01.01.2007 r. weszły w życie zmiany w art. 16.

Zgodnie z art. 16g ust. 10a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przepis ust. 9 stosuje się odpowiednio w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze wkładu niepieniężnego. Jeżeli składniki majątku wchodzące w skład wkładu niepieniężnego nie były wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez podmiot wnoszący wkład niepieniężny, stosuje się odpowiednio ust. 10.

Natomiast z art. 16g ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że w razie przekształcenia formy prawnej, a także połączenia albo podziału podmiotów, z zastrzeżeniem ust. 19, dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów – wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o której mowa w art. 9 ust. 1, podmiotu przekształconego, połączonego albo podzielonego.

Tak więc w świeltle uregulowń prawnych obowiązujących od 1 stycznia 2007 roku, Spółka będzie mogła ustalić wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w zależności od wystąpienia dodatniej lub ujemnej wartości firmy, wówczas gdy składniki majatku wchodzącego w skłąd aportu nie były wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez podmiot wnoszący wkład niepieniężny. Natomiast gdy środki trwałe były wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych przez podmiot wnoszący wkład, wówczas wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji.

Powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego w dacie zaistnienia tego zdarzenia. Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na postanowienie – zgodnie z art. 14a § 4 i art. 236 § 1 i 2 Ordynacji podatkowej przysługuje zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie, w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia stronie, za pośrednictwem Drugiego Urzędu Skarbowego w Szczecinie.