Wniosek Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego wpłynął do organu podatkowego w dniu 2.01.2007r., natomiast w dniu 24.01.2007r. wpłynęło uzupełnienie podania. W powyższym podaniu Podatnik przedstawił następujący stan faktyczny:

Spółka należy do koncernu X, będącego wiodącym producentem artykułów oświetleniowych. W procesie produkcji Spółka zleca podmiotowi trzeciemu (zleceniobiorcy będącemu innym polskim podmiotem koncernu X) wykonanie trzonków do żarówek. Zgodnie z umową pomiędzy Wnioskującą i zleceniobiorcą, w celu realizacji produkcji, Spółka powierza zleceniobiorcy niezbędne do wykonania trzonków maszyny, będące częściami składowymi linii produkcyjnej, które pozostają własnością Wnioskującej. Zleceniobiorca nie ma prawa przekazywać ani udostępniać przedmiotowych maszyn w żaden sposób osobom trzecim, chyba że za uprzednią pisemną zgodą Wnioskującej. Zleceniobiorca ma prawo je wykorzystywać do celów związanych z produkcją na rzecz Wnioskującej. Nie może natomiast wykorzystywać maszyn do świadczenia jakichkolwiek usług na rzecz osób trzecich, ani też nie obciążać żadnymi prawami obligacyjnymi, bądź rzeczowymi na rzecz osób trzecich.

Z uzupełnienia podania wynika, iż Wnioskująca udostępnia maszyny, które stanowią odrębne środki trwałe. Sformułowanie „części składowe”, użyte we wniosku Spółki, nie oznacza części składowych, o których mowa w stosownych uregulowaniach Kodeksu cywilnego. Intencją Spółki jest podkreślenie faktu, iż przedmiotowe maszyny wraz z innym sprzętem składają się na ciąg produkcyjny będący własnością Wnioskującej. Spółka zaznacza, że każda z maszyn spełnia kryteria konieczne do zakwalifikowania jej jako środka trwałego.

W uzupełnieniu podania Wnioskująca wyjaśnia również, że udostępnienie maszyn przez Spółkę na rzecz zleceniobiorcy wyłącza jakąkolwiek odpłatność z tytułu powierzenia maszyn (warunek wyłącznej produkcji na rzecz Spółki). Sytuacja uległaby zmianie gdyby jakakolwiek produkcja przy użyciu przedmiotowych maszyn byłaby wykonywana na rzecz podmiotów trzecich. W takim przypadku Spółka obciążałaby kosztami usługi podmiot wykorzystujący maszyny w swojej działalności gospodarczej.

Fakt korzystania przez zleceniobiorcę z maszyn ma wpływ na kalkulację ceny za realizację zlecenia. Jest ona niższa w odniesieniu do ceny, która byłaby stosowana, gdyby wszystkie maszyny, o których mowa byłyby własnością zleceniobiorcy. W takim przypadku cena zawierałaby element powiązany z odpisami amortyzacyjnymi maszyn wykorzystywanych przy realizacji zlecenia.

W związku z tak przedstawionym stanem faktycznym, Spółka złożyła zapytanie, czy odpisy amortyzacyjne od wartości maszyn wchodzących w skład linii produkcyjnej, powierzonych przez Spółkę zleceniobiorcy, stanowią koszt uzyskania przychodu Wnioskującej?

Zdaniem Spółki, odpisy amortyzacyjne od wartości maszyn powierzonych zleceniobiorcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowią koszty uzyskania przychodu.

Uzasadniając niejako powyższe stanowisko Wnioskująca zwraca uwagę, iż z regulacji art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wnioskować należy, że odpisy amortyzacyjne dotyczące środków trwałych związanych z prowadzoną przez Podatnika działalnością, stanowią koszty uzyskania przychodów, jeżeli używanie danego środka trwałego ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.

Spółka przytacza treść przepisu art. 16a ust. 1 ustawy. Wskazuje, iż maszyny produkcyjne, które powierzone zostają zleceniobiorcy w celu wyprodukowania trzonków, Wnioskująca nabywa od podmiotów z grupy lub od podmiotów niepowiązanych. Zleceniobiorca nie może nimi swobodnie dysponować i pozostają one przez cały czas własnością Wnioskującej. Posiadanie tych maszyn jest ściśle związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą obejmującą organizowanie produkcji sprzętu oświetleniowego, co w sposób bezpośredni przekłada się na wielkość dochodów Spółki. Zorganizowanie produkcji sprzętu spełniającego wysokie normy jakościowe w sposób efektywny wymaga od Spółki inwestycji w odpowiednie wyposażenie zapewniające możliwości produkcyjne. Osiągniecie wysokich standardów jakościowych i wydajnościowych jest zdecydowanie łatwiejsze, gdy to Spółka decyduje o wyborze odpowiednich maszyn produkcyjnych.

Konsekwentnie więc, zdaniem Spółki, odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z art. 16a-16m ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowią koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 tejże ustawy.

W niniejszym postanowieniu organ podatkowy odniesie się wyłącznie do kwestii związanych z zastosowaniem przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Natomiast zagadnienia dotyczące zastosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, objęte będą odrębnie wydanym postanowieniem.

Ustosunkowując się zatem do powyższego stanowiska Wnioskodawcy, tutejszy organ podatkowy stwierdza co następuje:

W przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdują niżej cytowane przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.):

- art. 15 ust. 1 ustawy, który - w związku z art. 1 pkt 9 lit. a) ustawy z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 217, poz. 1589) - otrzymał od 2007r. następujące brzmienie: kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

- art. 15 ust. 6 ustawy, w którym ustawodawca stwierdza, iż kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

- art. 16a ust. 1 ustawy, na podstawie którego, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2) maszyny, urządzenia i środki transportu,

3) inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

- przepis art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. c) ustawy podatkowej, w którym ustawodawca stwierdza, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków oraz wartości niematerialnych i prawnych oddanych do nieodpłatnego używania, z wyjątkiem nieruchomości – za miesiące, w których składniki te były oddane do nieodpłatnego używania.

Z przytoczonego art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, iż nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy podatkowej oraz że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poczynienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, czy też na zachowanie źródła pozyskiwania przychodu. Wydatki ponoszone przez podatnika muszą być celowe, to znaczy ponoszone być muszą dla uzyskania, zwiększenia przychodów podatkowych.

W przypadku środków trwałych, odniesieniu w koszty uzyskania przychodu podlegają odpisy amortyzacyjne dokonywane od ich wartości zgodnie z regulacjami art. 16a-16m ustawy podatkowej.

Na podstawie przytoczonego już przepisu art. 16a ust. 1 ustawy, amortyzacji podlega taki składnik, który:

- jest własnością (współwłasnością) podatnika, oraz

- jest nabyty lub wytworzony we własnym zakresie przez podatnika, oraz

- jest kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia do używania, oraz

- jego przewidywany okres używania przekracza rok, oraz

- jest wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo jest oddany do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu.

Składnik spełniający powyższe warunki zwany jest w ustawie podatkowej środkiem trwałym i podlega amortyzacji.

Organ podatkowy szczególną uwagę pragnie zwrócić Wnioskującej na okoliczność, iż zarówno przepis art. 15 ust. 1, spełnienie którego stanowi co do zasady podstawową przesłankę odniesienia danego wydatku w koszty, jak i przepis art. 15 ust. 6 ustawy, dotyczący odpisów amortyzacyjnych, nakazują każdorazowo - w zakresie odnoszącym się do podatkowych kosztów uzyskania przychodów – brać pod uwagę regulacje art. 16 ust. 1 ustawy. Zatem biorąc pod uwagę przepis cytowanego powyżej art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. c) ustawy, w przypadku przekazania przez Wnioskującą należących do Niej maszyn (środków trwałych podlegających amortyzacji) do używania zleceniobiorcy, które to przekazanie ma charakter nieodpłatny, odpisy amortyzacyjne dokonywane przez Spółkę od tych maszyn, nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów. Jeżeli więc oddanie środków trwałych Spółki do używania innemu podmiotowi jest nieodpłatne, nawet gdy uzasadnione jest chęcią uzyskania odpowiedniej jakości świadczenia ze strony zleceniobiorcy, to odpisy amortyzacyjne od tychże składników, w miesiącach oddania do używania, nie mogą obciążać kosztów podatkowych Wnioskującej. Bowiem z art. 15 ust. 1 ustawy wynika, iż wydatki wymienione w art. 16 ust. 1, nawet gdy zostały poczynione w sposób celowy i uzasadniony, nie mogą wpływać na koszty danego podatnika.

W przedmiotowej sprawie Wnioskująca wskazuje, iż powierzeniu maszyn zleceniobiorcy nie towarzyszy odpłatność, gdyż celem stron nie był wynajem, lecz cyt. „wykonanie zlecenia polegającego na wyprodukowaniu trzonków do żarówek”. Jednocześnie jednak Spółka informuje, iż korzystanie przez zleceniobiorcę przy realizacji zamówienia ze środków trwałych Wnioskującej cyt. „ma wpływ na kalkulację ceny za realizację zlecenia. Jest ona niższa w odniesieniu do ceny, która byłaby stosowana, gdyby wszystkie maszyny, o których mowa byłyby własnością zleceniobiorcy.” Wobec takich informacji, organ podatkowy nie może potwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie zachodzi nieodpłatne oddanie do używania środków trwałych przez Wnioskującą zleceniobiorcy. Co prawda Wnioskująca w związku z przekazaniem Swoich środków trwałych zleceniobiorcy nie otrzyma żadnych pieniędzy tytułem tego przekazania (nie osiągnie przychodu), jednak zapłaci Ona mniej za świadczenie, które wykonuje dla Wnioskującej kontrahent. Oznacza to, że Spółka dzięki zawartej z kontrahentem umowie, dotyczącej udostępnienia należących do Niej składników, poniesie niższe koszty za zrealizowane na Jej rzecz zamówienie. Z kolei kontrahent Wnioskującej otrzyma odpowiednio od Wnioskującej mniejsze wynagrodzenie za wykonane trzonki do żarówek, niż wynagrodzenie jakiego mógłby się domagać, gdyby trzonki te wykonał przy użyciu własnych lub wynajętych przez siebie maszyn, poniesie zatem swoisty koszt użytkowania maszyn Wnioskującej. Tak więc, w przedmiotowej sprawie, zdaniem organu podatkowego, nie zachodzą przesłanki, o których stanowi art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. c) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, które uniemożliwiałyby zaliczenie odpisów amortyzacyjnych - od opisanych we wniosku środków trwałych Spółki - do kosztów uzyskania przychodów. W przedmiotowej sprawie nie mamy bowiem do czynienia z nieodpłatnym oddaniem przez Wnioskującą środków trwałych do używania odrębnemu podmiotowi.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskującą i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.