Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Łódź-Bałuty działając na podstawie:

• art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja Podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.)
• art. 12 ust. 1 i art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.)

uznaje za nieprawidłowe stanowisko Pana wyrażone we wniosku z dnia 17.07.2006 r. (uzupełnionym w dniu 14.09.2006 r.) w sprawie pobrania przez płatnika zaliczek na podatek dochodowy od wypłaconego ryczałtu na pokrywanie kosztów dojazdu do miejsca pełnienia służby.

W dniu 21.07.2006 r. wpłynął do tutejszego organu podatkowego wniosek w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego wynika, iż w okresie od 01.01.2002 r. do 30.06.2004 r. płatnik - Komenda Wojewódzka Policji w Łodzi - pobierał zaliczkę na podatek dochodowy od wypłaconego Panu ryczałtu na pokrywanie kosztów dojazdu do miejsca pełnienia służby.

Pana zdaniem, płatnik niesłusznie pobierał zaliczkę na podatek dochodowy, gdyż świadczenie to nie jest przychodem ze stosunku służbowego w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do postanowień art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej. W myśl art. 12 ust. 1 w/w ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Przychodami - zgodnie z zapisem art. 11 ust. 1 w/w ustawy - są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Z powołanych przepisów wynika, iż do przychodów ze stosunku pracy (stosunku służbowego) zalicza się wszelkiego rodzaju wypłaty, które podatnik otrzymuje od pracodawcy w ramach istniejącego stosunku pracy (stosunku służbowego). W świetle powyższego, wypłacone kwoty ryczałtu na pokrywanie kosztów dojazdu do miejsca pełnienia służby stanowią przychód, o którym mowa w art. 12 ust. 1 w/w ustawy.

Zgodnie z generalną zasadą powszechności opodatkowania opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkie dochody za wyjątkiem tych, które ustawodawca wyraźnie zwolnił z podatku. W myśl regulacji zawartej w art. 21 ust. 1 pkt 112 lit. a) w/w ustawy w brzmieniu obowiązującym w 2003 roku, wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń ponoszonych za pracownika z tytułu zwrotu kosztów dojazdu do pracy, jeżeli obowiązek ponoszenia tych świadczeń przez pracodawcę wynika wprost z przepisów innych ustaw. Przepis ten został dodany przez art. 1 pkt 14 lit. a) ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. zmieniającej ustawę o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2002 r. Nr 141, poz. 1182) z dniem 1 stycznia 2003 r. A zatem, zwolnienie to odnosi się do świadczeń otrzymanych począwszy od 1 stycznia 2003 r. i nie ma zastosowania do przychodów uzyskanych w latach poprzednich. Oznacza to, iż do końca 2002 r. przychód z tego tytułu podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, na takich samych zasadach jak wynagrodzenie za pracę, od którego płatnik był obowiązany pobierać zaliczkę na podatek dochodowy.

Rozstrzygnięcie w zakresie skutków podatkowych w okresie od 01.01.2003 r. do 30.06.2004 r. wymaga ustalenia, czy wypłacone Panu kwoty spełniają przesłanki określone w powołanym wyżej przepisie do skorzystania ze zwolnienia z podatku. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż kwoty z tytułu kosztów dojazdu do miejsca pełnienia służby otrzymywał Pan na podstawie rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 31 października 2002 r. w sprawie wysokości, warunków i trybu przyznawania policjantom należności za podróże służbowe i przeniesienia (Dz. U. Nr 191, poz. 1598). Rozporządzenie to zostało wydane na podstawie delegacji zawartej w art. 113 ust. 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2002 r. Nr 7, poz. 58 ze zm.). W myśl § 23 ust. 2 i 3 w/w rozporządzenia, policjantowi przeniesionemu z urzędu, który nie przesiedlił się i nie korzysta w jakiejkolwiek innej formie z zakwaterowania w nowym miejscu pełnienia służby lub w miejscowości pobliskiej, przysługuje ryczałt na pokrywanie kosztów dojazdu do nowego miejsca pełnienia służby, w wysokości ceny miesięcznego biletu za przejazd środkiem publicznego transportu kolejowego lub autobusowego. Ryczałt nie przysługuje policjantowi, który m.in. posiada uprawnienie do zwrotu kosztów dojazdu do miejsca pełnienia służby. Treść tego przepisu potwierdza, iż ryczałt i zwrot kosztów są różnymi świadczeniami. Dokonując analizy zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 112 w/w ustawy należy zauważyć, że jego zakres został ograniczony wyłącznie do zwróconych przez pracodawcę poniesionych przez pracownika kosztów dojazdu do pracy w sytuacji, gdy obowiązek ponoszenia tych świadczeń przez pracodawcę wynika wprost z przepisu odrębnej ustawy. Na mocy tego przepisu zwolniony jest m.in. zwrot kosztów dojazdu do miejsca pełnienia służby, wynikający z art. 93 ust. 1 ustawy o Policji zgodnie z którym, policjantowi zajmującemu lokal mieszkalny w miejscowości pobliskiej miejsca pełnienia służby, przysługuje zwrot kosztów dojazdu do miejsca pełnienia służby w wysokości ceny biletów za przejazd koleją lub autobusem. Natomiast ryczałt na pokrywanie kosztów dojazdu do nowego miejsca pełnienia służby, wypłacony Panu na podstawie w/w rozporządzenia, nie korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego.

Reasumując, wypłacony Panu ryczałt stanowi przychód ze stosunku służbowego podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych. Oznacza to, iż Komenda Wojewódzka Policji w Łodzi - jako płatnik - obowiązana była do pobierania zaliczek na podatek dochodowy, według zasad określonych w art. 32 w/w ustawy.
A zatem, stanowisko Pana przedstawione we wniosku jest nieprawidłowe.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia opisanego przez Pana zdarzenia.

Pouczenie: Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) przedstawiona interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawców. Jeśli jednak podatnik, płatnik lub inkasent zastosowali się do interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art. 14a § 4, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu. Interpretacja o której mowa w art. 14a § 1 jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.