INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 stycznia 2012r. (data wpływu 9 stycznia 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 marca 2012r. (data wpływu 30 marca 2012r.) oraz pismem z dnia 30 kwietnia 2012r. (data wpływu 4 maja 2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 stycznia 2012r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 28 marca 2012r. (data wpływu 30 marca 2012r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-21/12/ES z dnia 19 marca 2012r. oraz pismem z dnia 30 kwietnia 2012r. (data wpływu 4 maja 2012r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-21/12/ES z dnia 18 kwietnia 2012r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w dniu 23 października 1995r. stał się właścicielem nieruchomości na podstawie umowy darowizny zawartej z rodzicami. Dla powyższej nieruchomości jest prowadzona księga wieczysta. Następnie w roku 1996r. Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie działalności (Działy Specjalne Produkcji Rolnej). Podarowany przez rodziców grunt posłużył Wnioskodawcy na wybudowanie obiektu szklarniowego i uprawę warzyw oraz kwiatów. Działalność rolniczą Wnioskodawca prowadzi nadal, natomiast na przedmiotowym gruncie obiekt szklarniowy po 15 latach został rozebrany (zlikwidowany), a teren podzielony na działki budowlane decyzją Burmistrza Miasta z dnia 12 sierpnia 2011r.

W miesiącu grudniu 2011r. Wnioskodawca dokonał sprzedaży wydzielonych działek budowlanych jednemu nabywcy spółce z o.o., która została potwierdzona aktem notarialnym z dnia 13 grudnia 2011r. Mając na uwadze prawidłowy stosunek do obowiązku podatkowego oraz fakt, iż prowadzona przez Wnioskodawcę działalność nie jest związana z handlem nieruchomościami Wnioskodawca wnosi o indywidualne rozpatrzenie dokonanej transakcji.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazuje, że jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, prowadzącym działy specjalne produkcji rolnej od 1996r.

Grunt został nabyty od rodziców na podstawie umowy darowizny w celu prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej, tj. wybudowania obiektu szklarniowego do produkcji warzyw i kwiatów.

Grunt nabyty od rodziców w 1995r. został podzielony dopiero w 2011r. na jedenaście działek, w tym dziesięć działek budowlanych oraz drogę dojazdową.

Sprzedane zostały wszystkie działki znajdujące się na gruncie o nr KW x.

Działki o nr 2016/188, 2017/188, 2018/188, 2019/188, 2020/188, 2021/188, 2022/188, 2023/188, 2024/188, 2025/188 były działkami niezabudowanymi, działka nr 2015/188 była zabudowana halą pozostałą po zlikwidowanym obiekcie szklarniowym.

Działka 2015/188 była zabudowana halą gospodarczą po zlikwidowanym obiekcie szklarniowym. Budynek hali był trwale związany z gruntem. Budynek hali został wybudowany w 1996r. Pierwsze zasiedlenie: oddanie do użytkowania budynku hali po jej wybudowaniu nastąpiło w 1996r., pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą budynku upłynął okres 15 lat.

W trakcie użytkowania budynku hali Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie ww. budynku.

Na działkach 2015/188 do 2025/188 była prowadzona produkcja ogrodnicza, działka 2024/188 była nieużytkiem.

Działalność prowadzona była opodatkowana podatkiem VAT, produkcja warzyw i kwiatów. Wnioskodawca dokonywał sprzedaży produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej.

Ww. nieruchomość nie była przedmiotem najmu, dzierżawy.

W stosunku do przedmiotowego gruntu Wnioskodawca wystąpił z wnioskiem do Burmistrza Miasta o zaopiniowanie wstępnego projektu podziału działek, zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego dla dzielnic południowych w celu sprzedaży działek.

Dla przedmiotowych działek nie zostały podjęte żadne działania mające na celu ich uatrakcyjnienia poza rozebraniem istniejącego obiektu szklarniowego.

W celu sprzedaży działek zostały zamieszczone ogłoszenia w prasie lokalnej, na stronach internetowych oraz podpisane umowy z biurami pośrednictwa w obrocie nieruchomościami bez wyłączności.

Nabywca został pozyskany na podstawie ogłoszenia prasowego.

Przeznaczenie budowlane działek wynika z decyzji zatwierdzającej podział nieruchomości Nr 181/11.

Wszystkie wydzielone działki wchodzą w obręb terenów o przeznaczeniu opisanym symbolem IB-MNIII – tereny przeznaczone na cele zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej. Zgodnie z wypisem tekstu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta uchwalonym przez Radę Miejską uchwałą z dnia 28-10-2009r.

Obiekt szklarniowy został przeznaczony do likwidacji z powodu znacznego wzrostu kosztów produkcji, wysokich nakładów ponoszonych na produkcję w tego typu obiekcie (konstrukcja z lat 90-tych), dużego importu kwiatów z południa Europy, oraz ogólnego spadku sprzedaży kwiatów ciętych w dobie kryzysu.

Wnioskodawca posiada inną nieruchomość gruntową o pow. 1,1 ha zabudowaną nowoczesnymi obiektami szklarniowymi na której prowadzi działalność ogrodniczą, powyższa nieruchomość nie jest przeznaczona do sprzedaży.

Wnioskodawca nie dokonał nigdy wcześniej sprzedaży nieruchomości.

Uzyskane środki ze sprzedaży przedmiotowych działek w 2011r. zostały przeznaczone na spłatę zobowiązania kredytowego wobec Banku obciążającego ww. nieruchomość.

Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT od 27 grudnia 1995r. Budowę hali gospodarczej na gruncie wskazanym we wniosku Wnioskodawca zakończył we wrześniu 1996r.

Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z budową hali gospodarczej i z tego prawa skorzystał.

Stosownie do przepisu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT pierwsze zasiedlenie hali nie miało miejsca.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy do kwoty transakcji sprzedaży gruntu należy doliczyć kwotę 23% podatku VAT oraz uiścić ją w urzędzie skarbowym...

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko uzupełnione pismem z dnia 28 marca 2012r.), podatek VAT od wymienionej transakcji jest bezzasadny. Wnioskodawca uważa za bezzasadne doliczanie podatku VAT do transakcji sprzedaży działek, które w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego były już przeznaczone na cele zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej. Ponadto opisywany teren został Wnioskodawcy podarowany przez rodziców w 1995r. dla którego czynności związane z zapłatą i odliczeniem podatku VAT nie były wymagane.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów – stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT – należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 Nr 16 poz. 93 ze zm.), rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne. W myśl art. 46 Kodeksu cywilnego, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały zdefioniowane w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Podatnikami – według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy – są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez działalność rolniczą – w myśl art. 2 ust. 15 ustawy o podatku od towarów i usług – rozumie się, produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.20.13.0) oraz bambusa (PKWiU ex 01.29.30.0), a także świadczenie usług rolniczych.

Dyspozycja art. 2 pkt 20 ww. ustawy określa, iż pod pojęciem produktów rolnych należy rozumieć towary wymienione w załączniku nr 2 do ustawy oraz towary wytworzone z nich przez rolnika ryczałtowego z produktów pochodzących z jego własnej działalności rolniczej przy użyciu środków zwykle używanych w gospodarstwie rolnym, leśnym i rybackim.

Z regulacji art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984r. o podatku rolnym (t. j. Dz. U. z 2006r. Nr 136, poz. 969 ze zm.) wynika, że za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

Rolnik, w świetle ustawy o podatku od towarów i usług, posiada status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą).

Stawka podatku, zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2 -12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%. Jednakże w treści ustawy o VAT, jak i przepisów wykonawczych do niej przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ww. ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Opodatkowaniu podlegają zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe, zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku dostawy gruntów niezabudowanych opodatkowane są tylko te, których przedmiotem są tereny budowlane lub przeznaczonymi pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących np. gruntami rolnymi, czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione od podatku od towarów i usług.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca na podstawie umowy darowizny zawartej z rodzicami w dniu 23 października 1995r. stał się właścicielem nieruchomości. Grunt został nabyty od rodziców w celu prowadzenia od 1996r. działów specjalnych produkcji rolnej, tj. wybudowania obiektu szklarniowego do produkcji warzyw i kwiatów. Budowę hali gospodarczej na gruncie wskazanym we wniosku Wnioskodawca zakończył we wrześniu 1996r.

Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z budową hali gospodarczej i z tego prawa skorzystał.

Stosownie do przepisu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT pierwsze zasiedlenie hali nie miało miejsca.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT od 27 grudnia 1995r., prowadzącym działy specjalne produkcji rolnej od 1996r. Działalność rolniczą Wnioskodawca prowadzi nadal, natomiast posadowiony na przedmiotowym gruncie obiekt szklarniowy po 15 latach został rozebrany (zlikwidowany) z powodu znacznego wzrostu kosztów produkcji oraz spadku sprzedaży kwiatów ciętych.

W stosunku do przedmiotowego gruntu Wnioskodawca wystąpił z wnioskiem do Burmistrza Miasta o zaopiniowanie wstępnego projektu podziału działek, zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego w celu sprzedaży działek. Na podstawie decyzji Burmistrza Miasta z dnia 12 sierpnia 2011r. teren został podzielony na jedenaście działek, w tym dziesięć działek budowlanych oraz drogę dojazdową. Wszystkie wydzielone działki zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego miasta wchodziły w obręb terenów o symbolu IB-MNIII – tereny przeznaczone na cele zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej.

W celu sprzedaży działek zostały zamieszczone ogłoszenia w prasie lokalnej, na stronach internetowych oraz podpisane umowy z biurami pośrednictwa w obrocie nieruchomościami.

W grudniu 2011r. Wnioskodawca dokonał potwierdzonej aktem notarialnym sprzedaży wydzielonych działek budowlanych jednemu nabywcy spółce z o.o. Sprzedane zostały wszystkie działki. Nabywca został pozyskany na podstawie ogłoszenia prasowego. W celu uatrakcyjnienia przedmiotu sprzedaży Wnioskodawca dokonał rozbiórki istniejącego obiektu szklarniowego.

Działki o nr 2016/188, 2017/188, 2018/188, 2019/188, 2020/188, 2021/188, 2022/188, 2023/188, 2024/188, 2025/188 były działkami niezabudowanymi, natomiast działka nr 2015/188 była zabudowana halą pozostałą po zlikwidowanym obiekcie szklarniowym.

Na działkach 2015/188 do 2025/188 była prowadzona produkcja ogrodnicza, działka 2024/188 była nieużytkiem. Prowadzona działalność była opodatkowana podatkiem VAT, produkcja warzyw i kwiatów. Wnioskodawca dokonywał sprzedaży produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej. Ww. nieruchomość nie była przedmiotem najmu, dzierżawy.

Uzyskane środki ze sprzedaży przedmiotowych działek w 2011r. zostały przeznaczone na spłatę zobowiązania kredytowego wobec Banku obciążającego ww. nieruchomość.

Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania prawne oraz fakt, że działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług obejmuje wszelką działalność gospodarczą (w tym działalność rolniczą opodatkowaną podatkiem VAT), sprzedaż przedmiotowego gruntu winna być traktowana jako sprzedaż majątku związanego z działalnością gospodarczą. Dlatego nawet jeśli Wnioskodawca początkowo nie zamierzał przeznaczyć nabytego gruntu do sprzedaży, to nie ulega wątpliwości, że nabył go w celu wykorzystania do działalności gospodarczej (rolniczej) oraz wykorzystywał go dla celów prowadzenia tej działalności gospodarczej. Nie można bowiem stwierdzić, że Wnioskodawca zbywając przedmiotowe działki, na których jako czynny podatnik podatku VAT prowadził działy specjalne produkcji rolnej, zbywał majątek osobisty. Z wniosku nie wynika również, że opisane grunty w jakikolwiek sposób służyły celom osobistym Wnioskodawcy i w tym celu też nie zostały nabyte. Co więcej, w związku z budową hali gospodarczej, która pozostała po zlikwidowanym obiekcie szklarniowym (posadowionym na gruncie, który Wnioskodawca następnie podzielił w 2011r. na działki budowlane) Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Ponadto Wnioskodawca posiada jeszcze inną nieruchomość gruntową o pow. 1,1 ha zabudowaną nowoczesnymi obiektami szklarniowymi, na której prowadzi dalej działalność ogrodniczą. Uzyskane środki ze sprzedaży przedmiotowych działek w 2011r. zostały przeznaczone na spłatę zobowiązania kredytowego wobec Banku obciążającego ww. nieruchomość, a więc na prowadzoną działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Jak wynika z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie natomiast z dodanym do ustawy o VAT od dnia 1 stycznia 2011r. art. 146a pkt 1, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Z powyższego przepisu wynika, że opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są grunty zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę.

Zwolnienie przysługuje zatem wyłącznie względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane czy też pod zabudowę. Oznacza to, że ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym i leśnym.

Z wniosku wynika, że zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego niezabudowane działki o nr 2016/188, 2017/188, 2018/188, 2019/188, 2020/188, 2021/188, 2022/188, 2023/188, 2024/188, 2025/188, które Wnioskodawca sprzedał przeznaczone były na cele zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, zatem działki te były sprzedane jako grunt przeznaczony pod zabudowę.

Taki stan rzeczy w rezultacie pociąga za sobą powstanie obowiązku podatkowego na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, a przedmiotowa dostawa gruntu stanowiła dostawę, o której mowa w cyt. art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Reasumując, dokonanie dostawy przeznaczonych pod zabudowę działek niezabudowanych o nr 2016/188, 2017/188, 2018/188, 2019/188, 2020/188, 2021/188, 2022/188, 2023/188, 2024/188, 2025/188, nabytych od rodziców w celu prowadzenia działalności gospodarczej (rolniczej), które były wykorzystywane dla celów prowadzenia tej działalności opodatkowanej podatkiem VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu wg stawki 23%, bowiem sprzedający, tj. Wnioskodawca w odniesieniu do powyższej transakcji, występuje w charakterze podatnika.

Z wniosku wynika ponadto, że przedmiotem sprzedaży oprócz ww. działek niezabudowanych była również działka nr 2015/188 zabudowana halą pozostałą po zlikwidowanym obiekcie szklarniowym, w którym Wnioskodawca prowadził uprawę kwiatów i warzyw.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Definicję pierwszego zasiedlenia zawiera art. 2 pkt 14 ww. ustawy, zgodnie z którym, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30 % wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a ustawy o VAT).

Jak stwierdzono powyżej ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług może korzystać dostawa budynków i budowli.

Zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. (Dz. U. Nr 112 poz. 1316 ze zm.) przez obiekt budowlany rozumie się konstrukcję połączoną z gruntem w sposób trwały, wykonany z materiałów budowlanych i elementów składowych będący wynikiem prac budowlanych. Budynki natomiast to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych, przystosowane do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

W myśl art. 3 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o:

1. obiekcie budowlanym – należy przez to rozumieć:
   • budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,
   • budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,
   • obiekt małej architektury;
2. budynku – należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.
   
   

Wobec powyżej powołanych przepisów, koniecznym dla rozstrzygnięcia, czy sprzedaż nieruchomości stanowi czynność opodatkowaną podatkiem VAT, czy też korzysta ze zwolnienia przedmiotowego wynikającego z powiązania art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a oraz art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, jest w pierwszej kolejności zbadanie, czy przedmiotowa dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, oraz czy pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Opierając się na definicji wynikającej z przepisu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT należy przyjąć, iż z punktu widzenia pierwszego zasiedlenia, pierwszym nabywcą lub użytkownikiem budynku, budowli lub ich części będzie podmiot, który stanie się takim nabywcą lub użytkownikiem w następstwie czynności podlegającej opodatkowaniu. Sformułowanie „w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu” wskazuje na katalog czynności wymienionych w art. 5 ustawy, co oznacza, że dana czynność musi podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, nie należy natomiast utożsamiać niniejszego sformułowania z faktycznym naliczeniem podatku od danej czynności.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca sprzedał działkę nr 2015/188 zabudowaną halą pozostałą po zlikwidowanym obiekcie szklarniowym wykorzystywanym w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności do produkcji warzyw i kwiatów. Budynek hali został wybudowany w 1996r. i był trwale związany z gruntem. Oddanie do użytkowania budynku hali po jej wybudowaniu nastąpiło w 1996r. Przy budowie hali gospodarczej, która pozostała po zlikwidowanym obiekcie szklarniowym Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. W trakcie użytkowania budynku hali Wnioskodawca nie ponosił wydatków na jego ulepszenie. Nieruchomość nie była przedmiotem najmu ani dzierżawy. Ponadto, jak wskazał Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku, stosownie do przepisu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT pierwsze zasiedlenie hali nie miało miejsca.

W związku z powyższym, w odniesieniu do dostawy budynku hali będącego przedmiotem transakcji nie znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, gdyż dostawa ta została dokonana w ramach pierwszego zasiedlania w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT (Wnioskodawca sam użytkował halę w prowadzonej działalności rolniczej, a ponadto nieruchomość nie była przedmiotem najmu ani dzierżawy).

Koniecznym jest zatem zbadanie czy do tej dostawy można zastosować zwolnienie od podatku w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Z opisu sprawy wynika, że przy budowie przedmiotowego budynku hali gospodarczej związanego z prowadzoną przez działalnością gospodarczą, Wnioskodawcy – czynnemu podatnikowi podatku VAT, przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. W trakcie użytkowania budynku hali Wnioskodawca nie ponosił wydatków na jego ulepszenie.

W takim stanie sprawy stwierdzić należy, że Wnioskodawca nie spełnił przesłanek uprawniających do zwolnienia dostawy budynku wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT (w stosunku do tego obiektu przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego), zatem dostawa hali nie mogła korzystała również ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

W niniejszej sprawie przedmiotem transakcji była również dostawa gruntu, na którym przedmiotowa hala była posadowiona.

Zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, ze zwolnienia korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. Jeżeli natomiast dostawa budynku podlega opodatkowaniu 23% stawką podatku VAT, to taką stawką należy opodatkować również grunt.

Zatem, skoro dla dostawy budynku hali znajdującego się na wymienionej we wniosku działce nie znajduje zastosowania zwolnienie z podatku VAT, również dostawa gruntu (działki nr 2015/188), z którym trwale związany był ww. budynek nie podlegała zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług.

Powyższe oznacza, iż sprzedaż przedmiotowej działki zabudowanej budynkiem hali zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT podlegała opodatkowaniu wg stawki 23%, tym samym nie mogła korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 i art. 43 ust. 1 pkt 10a w związku z art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze stanowisko Wnioskodawcy, iż podatek VAT od wymienionej transakcji (odnośnie sprzedaży działek wymienionych we wniosku) jest bezzasadny, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.