INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 13.10.2010 r. (data wpływu 20.10.2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości anulowania wystawionej faktury – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20.10.2010 r. wpłynął ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości anulowania wystawionej faktury.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 30.09.2010 r., podatnik Cezary C. prowadzący działalność gospodarczą, jako osoba fizyczna pod nazwą K. dokonał dostawy towaru zgodnie z danymi określonymi w zamówieniu. Kopie dokumentacji rejestrowej dostarczone przed realizacją dostawy pracownikowi firmy K. przez Stowarzyszenie z biurem w W: ul. Z., odbiorcy towaru nie budzili zastrzeżeń. Towar na wartość 159.483,00 PLN brutto wraz z oryginałem faktury został dostarczony do magazynu Zamawiającego, gdzie został pokwitowany odbiór towaru oraz dokumentu przez osobę podającą się za pracownika - posługującego się pieczęcią firmową ww. Stowarzyszenia.

Po dokonaniu dostawy okazało się, że dokumentacja m.in. strony internetowe firmy, adresy biur Stowarzyszenia, dostarczona przez ww. Stowarzyszenie została sfałszowana, a podmiot po odebraniu dostawy zniknął - telefony okazało się, iż były przekierowywane, a osoby wynajęte przez to Stowarzyszenie zostały nieświadomie wciągnięte w planowane oszustwo.

O dokonanym wyłudzeniu towaru została powiadomiona policja, która wszczęła śledztwo w tej sprawie pod nadzorem odpowiedniej prokuratury. Z informacji uzyskanej przez podatnika, oryginał faktury wystawionej za wydany towar został zabezpieczony przez policję jako materiał dowodowy w prowadzonym postępowaniu, zatem nie został dopuszczony do obrotu gospodarczego.

We wskazanym stanie faktycznym doszło do wyłudzenia towaru, co nie stanowi zdarzenia podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a faktura obejmująca wyłudzony towar, która została sporządzona przez sprzedawcę jako nie wprowadzona do obrotu prawnego, została przez podatnika anulowana.

Do czasu zakończenia śledztwa podatnik nie ma możliwości odbioru oryginału faktury, stanowiącej w tym momencie materiał dowodowy w prowadzonym śledztwie, a nie będącej dokumentem stosowanym w obrocie gospodarczym.Przepisy ustawy od towarów i usług oraz przepisy rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy nie regulują kwestii anulowania wystawionych faktur.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy podatnik właściwie postąpił anulując fakturę dokumentującą transakcję polegającą na wyłudzeniu towaru...

Przepisy ustawy od towarów i usług oraz przepisy rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy nie regulują kwestii anulowania wystawionych faktur. Sugerując się orzecznictwem oraz wyrokami sądowymi podatnik uważa, iż ma prawo w przypadku wyłudzenia towaru do anulowania faktury dokumentującej czynności, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy (art. 6 pkt 2 Ustawy z dnia 11 marca 2004r. od podatku od towarów i usług Dz. U. z 2004r. Nr 54 poz. 535 z późniejszymi zmianami).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 6 pkt 2 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do czynności które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy.

W myśl art. 106 ust. 1 tej ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Na podstawie delegacji zawartej w art. 106 ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług, Minister Finansów określił w § 5 rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 ze zm.), co powinna zawierać faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży.

W praktyce zdarzają się jednak przypadki, że po wystawieniu faktury VAT następują zdarzenia mające wpływ na treść pierwotnej faktury lub zawiera ona błędy. W takiej sytuacji ustawodawca wskazuje na możliwość skorygowania takiej faktury VAT poprzez wystawienie faktury korygującej.

Z przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 ze zm.) wynika, że podstawową formą korygowania faktury jest – w myśl § 13 i § 14 – wystawienie faktury korygującej, a w niektórych przypadkach zgodnie z § 15 cyt. rozporządzenia – noty korygującej. Zatem generalna zasada dotycząca korygowania danych zawartych w fakturze polega na wystawieniu faktury korygującej.

Żaden z przepisów ustawy ani rozporządzenia nie zawiera jednak regulacji odnoszących się do możliwości anulowania wystawionej przez podatnika faktury VAT. Niemniej jednak w praktyce, w celu uproszczenia obrotu, w przypadku gdy wystawiona faktura VAT nie została jeszcze wprowadzona do obrotu prawnego (tj. odebrana przez nabywcę) uznaje się powszechnie, że nie ma konieczności poprawiania błędów na fakturze poprzez wystawienie faktury korygującej. Dopuszczalne jest anulowanie faktury sprowadzające się do przekreślenia oryginału i kopii faktury oraz dokonaniu na nich adnotacji uniemożliwiających ich powtórne wykorzystanie. Wówczas sprzedawca powinien przechowywać oryginał i kopię faktury wraz z wyjaśnieniem.

Ustawodawca przewidział także możliwość wyłączenia stosowania przepisów w/w ustawy. I tak zgodnie z art. 6 pkt 2 przepisów ustawy nie stosuje się do czynności, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy.

Należy wskazać, iż dostawa towarów oraz świadczenie usług zostały w znacznej mierze oderwane, dla swej ważności i skuteczności, od przepisów prawa cywilnego. Przepisy podatkowe stanowią odrębną gałąź przepisów prawa, która funkcjonuje samodzielnie, oddzielnie od przepisów Kodeksu Cywilnego. Decydujące znaczenie dla uznania, że powyższe czynności miały miejsce są bowiem skutki faktyczne.

Ustawowy zakaz lub nakaz odnoszący się do treści lub celu czynności prawnej może wynikać nie tylko z norm prawa cywilnego, ale także z innych gałęzi prawa (np. z norm prawa publicznego, które z natury swej mają charakter bezwzględnie wiążący). W razie naruszenia takich norm na ogół stosuje się właściwe dla nich sankcje przewidziane w odpowiednich gałęziach prawa (np. sankcje karne, administracyjne), sama zaś czynność prawna uznawana jest za wiążącą. Decydujące bowiem znaczenie ma ekonomiczny aspekt transakcji a nie prawny (na gruncie prawa cywilnego). Tym samym czynność nieważna na gruncie przepisów prawa cywilnego może być uznana za wykonaną skutecznie na gruncie ustawy o VAT.

Mając na uwadze zasadę neutralności oraz konieczność eliminowania zakłóceń konkurencji na gruncie opodatkowania nie można czynić różnicowania pomiędzy czynnościami legalnymi a czynnościami nielegalnymi z wyjątkiem tych, w przypadku których nie jest możliwa jakakolwiek konkurencja pomiędzy sektorem legalnym a nielegalnym oraz z wyjątkiem czynności mających za przedmiot takie towary, które nie mogą być w ogóle wprowadzone na rynek do obrotu publicznego (np. narkotyki). Tylko zatem takie czynności, które nie mogą być w ogóle dokonywane w całej Wspólnocie nie powinny być przedmiotem opodatkowania.

Analizując przedstawiony we wniosku stan faktyczny należy wskazać, że Wnioskodawca w dniu 30.09.2010 r., dokonał dostawy towaru zgodnie z danymi określonymi w zamówieniu. Towar na wartość 159.483,00 PLN brutto wraz z oryginałem faktury został dostarczony do magazynu Zamawiającego, gdzie został pokwitowany odbiór towaru oraz dokumentu przez osobę podającą się za pracownika - posługującego się pieczęcią firmową Stowarzyszenia - nabywcy.

Po dokonaniu dostawy okazało się, że dokumentacja (m.in. strony internetowe firmy, adresy biur Stowarzyszenia), dostarczona przez Stowarzyszenie została sfałszowana, a podmiot po odebraniu dostawy zniknął - telefony okazało się, iż były przekierowywane, a osoby wynajęte przez to Stowarzyszenie zostały nieświadomie wciągnięte w planowane oszustwo.

O dokonanym wyłudzeniu towaru została powiadomiona policja, która wszczęła śledztwo w tej sprawie pod nadzorem odpowiedniej prokuratury. Oryginał faktury wystawionej za wydany towar został zabezpieczony przez policję, jako materiał dowodowy w prowadzonym postępowaniu. Do czasu zakończenia śledztwa podatnik nie ma możliwości odbioru oryginału faktury, stanowiącej w tym momencie materiał dowodowy w prowadzonym śledztwie, a nie będącej dokumentem stosowanym w obrocie gospodarczym.

W związku z powyższym Spółka zadała pytanie, czy postąpiono właściwie anulując fakturę dokumentującą transakcję polegającą na wyłudzeniu towaru...

W kontekście przedstawionego opisu stanu faktycznego należy stwierdzić, iż Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności dokonuje dostawy towarów, która generalnie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, jednakże w przedmiotowych okolicznościach nie otrzymał z tego tytułu wynagrodzenia. Niemniej jednak ustawa nie uzależnia opodatkowania czynności od otrzymania zapłaty. Za wystawione faktury Wnioskodawca nie otrzymał zapłaty, a dane kontrahenta okazały się fikcyjne. Jednakże należy w tym miejscu zauważyć, że sama dostawa faktycznie miała miejsce i została udokumentowana fakturą VAT. Nie można zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy jakoby dokonanie dostawy i wystawienie faktury było wynikiem przestępstwa. Dopiero po transakcji sprzedaży okazało się, że kontrahent Spółki podał fikcyjne dane oraz nie uiścił zapłaty za towar. Zdarzenie gospodarcze jakim jest dostawa towarów jednakże zaistniało, a do obrotu prawnego wprowadzono fakturę VAT. Spółka w opisie stanu faktycznego wskazuje, iż „Towar na wartość 159.483,00 PLN brutto wraz z oryginałem faktury został dostarczony do magazynu Zamawiającego, gdzie został pokwitowany odbiór towaru oraz dokumentu”.

Sama zatem transakcja będąca przedmiotem wniosku spełnia warunki do uznania ją za dostawę towarów w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Doszło bowiem do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Dostawa ta nie wypełnia przesłanek do uznania ją za czynność nie mogącą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy, gdyż transakcja została przeprowadzona prawidłowo w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług i udokumentowana fakturą VAT. W związku z powyższym dostawa opisana we wniosku podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że w rozpatrywanym przypadku mamy do czynienia z odpłatną dostawą towarów, która na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Podkreślić także należy, iż w przedmiotowej sprawie nie znajdują zastosowania regulacje zawarte w art. 6 pkt 2 ustawy o VAT, gdyż czynność sprzedaży towarów nie jest czynnością prawnie zabronioną. Ponadto, z brzmienia art. 106 ust. 1 ustawy wynika, że podatnik wystawia fakturę w przypadku sprzedaży towaru lub usługi. Zatem wystawienie przez Wnioskodawcę faktur dokumentujących przedmiotową dostawę towarów na rzecz podmiotów nieistniejących, posługujących się fałszywymi danymi powoduje obowiązek zapłaty wykazanego na nich podatku.

Reasumując, Wnioskodawca postąpił niewłaściwie anulując wystawioną fakturę sprzedaży dotyczącą przedmiotowej transakcji. Dokument ten został wprowadzony przez Spółkę do obrotu prawnego, a transakcja sama w sobie doszła do skutku.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w tej kwestii należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja ta dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.