Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-756/12/AB
z 31 października 2012 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IBPP2/443-756/12/AB
Data
2012.10.31



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach


Temat
Podatek od towarów i usług --> Odliczenie i zwrot podatku. Odliczanie częściowe --> Odliczenie i zwrot podatku --> Odliczenie podatku


Słowa kluczowe
duplikat faktury
faktura
prawo do odliczenia
zawieszenie działalności gospodarczej


Istota interpretacji
prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupionych towarów w przypadku zawieszenia działalności gospodarczej



Wniosek ORD-IN 2 MB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 lipca 2012r. (data wpływu 24 lipca 2012r.) uzupełnionym pismem z dnia 4 października (data wpływu 10 października 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w przypadku zawieszenia działalności gospodarczej, z tytułu zakupu towarów, które posłużyły do wykonywania czynności opodatkowanej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 lipca 2012r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w przypadku zawieszenia działalności gospodarczej, z tytułu zakupu towarów, które posłużyły do wykonywania czynności opodatkowanej.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 4 października 2012r. (data wpływu 10 października 2012r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 27 września 2012r. znak: IBPBI/1/415-861/12/BK, IBPP2/443-756/12/AB.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Podatnik zajmuje się działalnością handlową w zakresie materiałów budowlanych oraz świadczeniem usług budowlanych. Jest podatnikiem VAT, a podatek dochodowy rozlicza na zasadach ogólnych. Podatnik miał zawieszoną działalność w okresie od 30 listopada 2012r. do 12 stycznia 2012r. W dniu 11 stycznia 2012r. Wnioskodawca dokonał zakupu materiałów budowlanych wykorzystanych później do wykonania usługi oraz nabył towary przeznaczone do dalszej odsprzedaży. 13 stycznia 2012 r. Wnioskodawca dokonał odwieszenia działalności gospodarczej i przystąpił do jej prowadzenia. Dokonał sprzedaży zakupionego wcześniej towaru (11 stycznia 2012r.) oraz wykonał usługę z wykorzystaniem zakupionych 11 stycznia 2012r. materiałów. Pierwotna data faktury to 11 stycznia 2012r., natomiast w wyniku zamieszania związanego z odwieszeniem działalności 2 faktury zaginęły i podatnik zwrócił się o duplikaty, które otrzymał z datą 20 stycznia 2012r.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, iż jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, pierwotna data wystawienia faktury to 11 stycznia 2012r., a ich duplikaty wystawiono w dniu 20 stycznia 2012 r. Zakupy udokumentowane duplikatami wystawionymi i otrzymanymi dnia 20 stycznia 2012r. zostały wykorzystane wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy podatnik może odliczyć VAT z m.in. duplikatów faktur otrzymanych 20 stycznia 2012...

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli oryginał faktury lub faktury korygującej ulegnie zniszczeniu albo zaginie, sprzedawca na wniosek nabywcy ponownie wystawia fakturę lub fakturę korygującą, zgodnie z danymi zawartymi w kopii tej faktury lub faktury korygującej. Nosi ona nazwę duplikat faktury. Duplikaty faktur VAT stanowią dokument księgowy, który tak samo jak oryginał faktury daje podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w tym duplikacie. Natomiast kwotę podatku naliczonego stanowi, co do zasady, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Podatnik VAT ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym otrzymał fakturę albo dokument celny. Podatnik, który nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego we wspomnianych terminach, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Dlatego też uznać należy, iż rozliczenie duplikatu faktury należy dokonać na zasadach wskazanych powyżej czyli w momencie jego otrzymania lub za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych. W opinii Wnioskodawcy fakt, otrzymania duplikatu faktury z okresu zawieszenia nie powoduje, iż Wnioskodawca utracił prawo do odliczenia podatku VAT na "bieżąco" jednak naturalnie, o ile zachowana została podstawowa zasada związku dokonanych zakupów z czynnościami opodatkowanymi. Zakupy w tym przypadku związane były ze sprzedażą opodatkowaną, a więc przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów, o których mowa w art. 29 ust. 4 (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy).

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu. Dokumentem uprawniającym do odliczenia jest faktura, otrzymana przez podatnika z tytułu nabycia przez niego towarów i usług.

Jak stanowi art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Według art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego – art. 86 ust. 13 ustawy.

Jak wyżej wskazano, podstawę do odliczenia podatku naliczonego stanowią faktury dokumentujące nabycie towarów i usług.

Z kolei w art. 88 ustawy o VAT, ustawodawca wymienił przypadki, w których nie stosuje się prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl art. 99 ust. 1 cyt. ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Zgodnie z ust. 7a ww. artykułu, w przypadku zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej podatnicy nie mają obowiązku składania deklaracji, o których mowa w ust. 1 i 2, za okresy rozliczeniowe, których to zawieszenie dotyczy.

Według ust. 7b powyższego artykułu, zwolnienie z obowiązku składania deklaracji podatkowych, o którym mowa w ust. 7a, nie dotyczy:

  1. podatników dokonujących wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;
  2. podatników dokonujących importu usług lub nabywających towary - w zakresie których są podatnikiem;
  3. okresów rozliczeniowych, w których zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej nie dotyczyło pełnego okresu rozliczeniowego;
  4. okresów rozliczeniowych, za które podatnik jest obowiązany do rozliczenia podatku z tytułu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu oraz za które jest obowiązany dokonać korekty podatku naliczonego.

Z powyższego przepisu wynika zatem, że w przypadku, gdy zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej nie dotyczyło pełnego okresu rozliczeniowego, wówczas podatnik nie jest zwolniony z obowiązku składania deklaracji. Zatem przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy Wnioskodawca miał zawieszoną działalność gospodarczą do 12 stycznia 2012 r., którą odwiesił 13 stycznia 2012 r., zobowiązany był do złożenia deklaracji za miesiąc styczeń 2012 r.

Mając z kolei na uwadze, że faktury dokumentujące zakupy zaginęły i zostały wystawione duplikaty tych faktur należy zwrócić uwagę na art. 106 ust. 1 ustawy stanowiący, iż podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zasady wystawiania faktur VAT i innych dokumentów z nimi zrównanych uregulowane zostały szczegółowo w wydanym na podstawie delegacji ustawowej, zawartej w art. 106 ust. 8 ww. ustawy, rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360).

Faktura będąca podstawą odliczenia, winna zawierać co najmniej elementy wymienione odpowiednio w § 5 ww. rozporządzenia, tj.:

  1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
  2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
  3. numer kolejny faktury oznaczonej jako „FAKTURA VAT”;
  4. dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;
  5. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
  6. miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;
  7. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
  8. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
  9. stawki podatku;
  10. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
  11. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
  12. kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.

Ponadto, zgodnie z § 20 ust. 1 cyt. rozporządzenia, jeżeli oryginał faktury lub faktury korygującej ulegnie zniszczeniu albo zaginie, sprzedawca na wniosek nabywcy ponownie wystawia fakturę lub fakturę korygującą, zgodnie z danymi zawartymi w kopii tej faktury lub faktury korygującej.

Faktura i faktura korygująca wystawiona ponownie musi dodatkowo zawierać wyraz "DUPLIKAT" oraz datę jej wystawienia (§ 20 ust. 3 rozporządzenia).

Stosownie natomiast do § 20 ust. 4 ww. rozporządzenia, duplikat faktury i faktury korygującej wystawia się w dwóch egzemplarzach, przy czym oryginał otrzymuje nabywca, a kopię zatrzymuje sprzedawca.

Z powyższego wynika, że duplikat faktury, jak i faktury korygującej, ma moc prawną równą fakturze pierwotnej, stanowiąc na równi z nią podstawę do odliczenia podatku naliczonego. Faktury wystawiane przez podatników VAT pełnią fundamentalną rolę na gruncie podatku od towarów i usług. Są one dowodem służącym dokumentacji transakcji oraz będącym podstawą do jej zaksięgowania w księgach stron tej transakcji, jak również stanowią podstawę do odliczenia podatku naliczonego.

W tym miejscu wskazać należy, iż zgodnie z przepisem art. 14a ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 220, poz. 1447 ze zm.) przedsiębiorca niezatrudniający pracowników może zawiesić wykonywanie działalności gospodarczej na okres od 30 dni do 24 miesięcy, z zastrzeżeniem ust. 1a.

W okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej przedsiębiorca nie może wykonywać działalności gospodarczej i osiągać bieżących przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, o czym stanowi art. 14a ust. 3 ww. ustawy, natomiast zgodnie z ust. 4 tegoż artykułu przedsiębiorca:

  • ma prawo wykonywać wszelkie czynności niezbędne do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów;
  • ma prawo przyjmować należności lub obowiązek regulować zobowiązania, powstałe przed datą zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej;
  • ma prawo zbywać własne środki trwałe i wyposażenie;
  • ma prawo albo obowiązek uczestniczyć w postępowaniach sądowych, postępowaniach podatkowych i administracyjnych związanych z działalnością gospodarczą wykonywaną przed zawieszeniem wykonywania działalności gospodarczej;
  • wykonuje wszelkie obowiązki nakazane przepisami prawa;
  • ma prawo osiągać przychody finansowe, także z działalności prowadzonej przed zawieszeniem wykonywania działalności gospodarczej;
  • może zostać poddany kontroli na zasadach przewidzianych dla przedsiębiorców wykonujących działalność gospodarczą.

Z powyższego wynika zatem, że przedsiębiorca w okresie zawieszenia działalności gospodarczej ma m.in. prawo wykonywać wszelkie czynności niezbędne do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, zajmuje się działalnością handlową w zakresie materiałów budowlanych oraz świadczeniem usług budowlanych. Podatnik miał zawieszoną działalność w okresie od 30 listopada 2012r. do 12 stycznia 2012r. W dniu 11 stycznia 2012r. Wnioskodawca dokonał zakupu materiałów budowlanych wykorzystanych później do wykonania usługi oraz nabył towary przeznaczone do dalszej odsprzedaży. 13 stycznia 2012r. Wnioskodawca dokonał odwieszenia działalności gospodarczej i przystąpił do jej prowadzenia. Dokonał sprzedaży zakupionego wcześniej towaru (11 stycznia 2012r.) oraz wykonał usługę z wykorzystaniem zakupionych 11 stycznia 2012r. materiałów. Pierwotna data wystawienia faktury to 11 stycznia 2012r., a ich duplikaty wystawiono w dniu 20 stycznia 2012r. Zakupy udokumentowane duplikatami wystawionymi i otrzymanymi dnia 20 stycznia 2012r. zostały wykorzystane wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że skoro w okresie zawieszenia działalności gospodarczej Wnioskodawca dokonał zakupu materiałów budowlanych oraz towarów przeznaczonych do dalszej odsprzedaży, które posłużyły do wykonania czynności opodatkowanych u Wnioskodawcy (dokonał sprzedaży zakupionego wcześniej towaru oraz wykonał usługę - czynności opodatkowane podatkiem VAT) to należy przyjąć, że Wnioskodawca dokonując tego zakupu, zapewnił sobie i zabezpieczył źródło przychodów. Bez znaczenia dla prawa do odliczenia pozostaje, że faktury (2) dokumentujące nabycie zaginęły, bowiem w miejsce tychże faktur zostały wystawione duplikaty do tych faktur, które Wnioskodawca otrzymał w momencie wystawienia duplikatów. Otrzymane duplikaty faktur stanowią podstawę do odliczenia podatku naliczonego. Zatem należy stwierdzić, że Wnioskodawcy przysługiwało prawo, stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, do odliczenia kwoty podatku naliczonego z wystawionych w dniu 20 stycznia 2012 r. duplikatów faktur, gdyż towary te posłużyły do wykonywania czynności opodatkowanych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Nadmienia się, iż zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj