INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 2 sierpnia 2012 r. (data wpływu 7 sierpnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia straty - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 sierpnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia straty.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W 2009 r. zakupił Pan mieszkanie stanowiące wspólną własność małżeńską z przeznaczeniem na wynajem. Mieszkanie zostało wyremontowane i wynajęte w 2009 r. Za 2009 r. wynik finansowy z wynajmu stanowił stratę, gdyż w mieszkaniu przeprowadzono kapitalny remont. W ustawowym terminie złożył Pan w urzędzie skarbowym oświadczenie o wyborze formy opodatkowania (zasady ogólne) oraz oświadczenie, iż wybór opodatkowania całości przychodu z najmu dotyczy Pana. W 2010 r. złożył Pan wraz z małżonką oświadczenie, iż rozliczenie dochodów z najmu będą Państwo rozliczać wspólnie, każdy po 50%. Natomiast w kolejnych latach, tj. w 2011 i 2012, ponownie zadeklarował Pan opodatkowanie całości przychodu z najmu na własne nazwisko. W latach 2009-2012 korzystał Pan z opodatkowania na zasadach ogólnych. Przez cały ww. okres pomiędzy Panem a małżonką występuje ustawowa wspólność małżeńska. W 2010 r. i 2011 r. uzyskał Pan z najmu dochód, który pomniejszył o stratę z 2009 r. Dochód ten nie przekroczył 50% straty z 2009 r., tym samym odliczenie też nie przekroczyło 50% straty. Za 2012 r. ma Pan zamiar odliczyć stratę, jednakże uzyskany dochód będzie wyższy aniżeli 50% straty z 2009 r. (pomniejszonej o odliczenie dokonane w 2010 r. i 2011 r.). Żona Pana składając PIT-36 za 2010 r. nie dokonała pomniejszenia uzyskanego dochodu o stratę z 2009 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionej sytuacji strata z 2009 r. uzyskana ze źródła przychodów jakim jest najem, przysługuje do odliczenia po 50% każdemu z małżonków czy w 100% Panu jako osobie, która w 2009 r. została wskazana do opodatkowania przychodów z najmu i stratę tę wykazała w złożonym zeznaniu PIT-36...

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro został wskazany w złożonym do urzędu skarbowym oświadczeniu do opodatkowania przychodów z najmu, oraz w złożonym zeznaniu PIT-36 za 2009 r. wykazał całą stratę (100%), to również 100% stratę może odliczyć od dochodów uzyskanych w kolejnych 5 latach z tego samego źródła, tj. najmu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 9 ust. 2 ww. ustawy dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Dochód i strata są w tym przypadku pojęciem tożsamej kategorii. Oba stanowią bowiem różnicę pomiędzy przychodami a kosztami ich uzyskania.

Przepis art. 9 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż o wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, można obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty.

Jak wynika z powyższego strata nie jest podatkowo obojętna, bowiem ustawa zawiera uregulowania, zgodnie z którymi strata może być rozliczana przez podatnika w następnych latach podatkowych. Przy odliczaniu straty ważne są dwie kwestie, a mianowicie: podmiot dokonujący obniżenia dochodów oraz źródło przychodu, które przyniosło stratę i z którego dochód służy jej pokryciu.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Przy czym, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

W myśl natomiast art. 8 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zasady, o których mowa w ust. 1 i 2, mają również zastosowanie do małżonków, pomiędzy którymi istnieje wspólność majątkowa, osiągających ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 przychody ze wspólnej własności, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy, chyba, że złożą pisemne oświadczenie o opodatkowaniu całości dochodu osiągniętego z tego źródła przez jednego z nich.

Wybór zasady opodatkowania całości dochodu przez jednego z małżonków, wyrażony w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 3, obowiązuje przy zapłacie zaliczek przez cały rok podatkowy oraz przy składaniu zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty), chyba że w wyniku rozwodu albo orzeczenia przez sąd separacji nastąpił podział majątku wspólnego małżonków i przedmiot umowy przypadł temu z małżonków, na którym nie ciążył obowiązek zapłaty zaliczek i składania zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) z tego tytułu (art. 8 ust. 5 ww. ustawy).

Mając zatem na uwadze wyżej przytoczone przepisy prawa podatkowego przyjąć należy, iż jeżeli małżonkowie złożą oświadczenie, o którym mowa w art. 8 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, osoba wskazana w oświadczeniu nie tylko opodatkowuje dochód z najmu wspólnej nieruchomości ale także ma wyłącznie prawo rozliczenia straty z tego tytułu. Złożenie przedmiotowego oświadczenia skutkuje bowiem w ten sposób, że jedno z małżonków przyjmuje na siebie wszystkie obowiązki związane z rozliczeniem najmu na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż od 2009 r. uzyskuje Pan przychody z tytułu najmu lokalu mieszkalnego, którego właścicielem jest wspólnie z małżonką. Zgodnie ze złożonymi w latach 2009-2012 oświadczeniami dokonali Państwo wyboru opodatkowania dochodu z ww. tytułu na zasadach ogólnych w następujący sposób:

w roku 2009 - całość dochodu rozliczał Pan na własne nazwisko,

w roku 2010 – każdy z Państwa proporcjonalnie po 50%,

od 2011 r. - ponownie całość dochodu rozlicza Pan na własne nazwisko.

W 2009 r. z uwagi, iż w mieszkaniu został przeprowadzony kapitalny remont, wykazał Pan stratę z najmu, o którą w latach następnych, tj. 2010 i 2011 pomniejszył dochód z tego samego źródła. Również za 2012 r. ma Pan zamiar skorzystać z dalszego odliczenia, gdyż dotychczasowe odliczenie nie przekroczyło 50% uzyskanej w 2009 r. straty.

Mając na uwadze zaistniały stan faktyczny oraz przytoczone przepisy prawa należy stwierdzić, iż prawo do obniżenia dochodu - uzyskanego z tytułu najmu lokalu mieszkalnego stanowiącego współwłasność małżeńską – w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych od 2009 r. przysługuje wyłącznie Panu jako osobie wskazanej w złożonym na rok 2009 oświadczeniu o opodatkowaniu całości dochodu z tytułu najmu lokalu mieszkalnego.

Tym samym stanowisko Pana uznać należy za prawidłowe, albowiem na prawo do obniżenia dochodu uzyskanego z tego samego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych nie mają wpływu późniejsze zmiany sposobu rozliczania dochodu przez małżonków.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. - Dz. U. z 2012 r., poz. 270).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.