INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 23 stycznia 2012 r. (data wpływu 27 stycznia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie przechowywania dokumentów oraz faktury wewnętrznej z tytułu importu usług – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie przechowywania dokumentów oraz faktury wewnętrznej z tytułu importu usług.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej Spółka) jest spółką należącą do grupy podmiotów X. Z uwagi na dużą skalę prowadzonej działalności, Spółka w każdym okresie rozliczeniowym dokonuje dużej liczby transakcji z podmiotami z grupy X jak i podmiotami trzecimi, mającymi siedzibę poza granicami kraju (dalej wszyscy określani jako: „Kontrahenci”), w tym m.in. nabywa usługi, w stosunku do których jest podatnikiem (import usług). Dotychczas Spółka wymagała od Kontrahentów, aby przesyłali papierową wersję wystawionej przez nich faktury dokumentującej wykonanie usługi stanowiącej dla Spółki import usług. W oparciu o zawarte w przesłanej fakturze informacje, Spółka ustalała moment powstania obowiązku podatkowego (jeśli faktura zawierała niezbędne informacje w tym zakresie i były one zgodne z innymi posiadanymi informacjami/dokumentami dotyczącymi wykonania usługi) z tytułu importu usług, zgodnie z art. 19 ust. 19, 19a i 19b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej jako ustawa o VAT).

Zdarza się, że transakcje z podmiotami z grupy X, dokumentowane są tzw. fakturami automatycznymi wystawionymi w systemie księgowym (..) (dalej jako „faktury automatyczne”) w taki sposób, że transakcja sprzedażowa pomiędzy jednym pomiotem z grupy (sprzedawca) jest automatycznie księgowana jako transakcja zakupowa po stronie drugiego podmiotu (odbiorcy). Również w takim przypadku, Spółka ustalała moment powstania obowiązku podatkowego w oparciu o informacje zawarte w papierowej wersji faktury automatycznej otrzymywanej od podmiotu z grupy X (jeśli faktura zawierała niezbędne informacje w tym zakresie i były one zgodne z innymi posiadanymi informacjami/dokumentami dotyczącymi wykonania usługi).

Obecnie, w związku z trudnościami w uzyskiwaniu papierowych faktur od Kontrahentów i związanymi z tym częstymi korektami rozliczeń podatkowych, oraz w celu optymalizacji przepływu dokumentacji z Kontrahentami, Spółka zamierza zrezygnować z konieczności otrzymywania od Kontrahentów papierowej faktury dokumentującej nabycie usług, w stosunku do których jest podatnikiem.

W rezultacie Spółka chce wprowadzić rozwiązanie, zgodnie z którym ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego będzie dokonywała w oparciu o:

• informacje zawarte w fakturze wystawionej przez Kontrahenta i przesłanej pocztą elektroniczną (e-mail), np. w formacie pliku PDF lub TIFF, w tym także w przypadku, gdy ten format będzie miała faktura automatyczna, lub
• inne informacje dotyczące wykonania usługi, w tym automatyczne zapisy księgowe w systemie (...) Spółki powstające w związku z wystawieniem faktur automatycznych w sytuacji, gdy faktury automatyczne nie będą przesyłane w formie pliku PDF czy w jakiejkolwiek innej formie do Spółki.
  
  

Spółka wskazuje, że na podstawie uzyskanych dokumentów i informacji, które zostały wskazane wyżej, oprócz informacji o dacie wykonania usługi przez Kontrahenta, będzie też mogła ustalić inne informacje pozwalające na prawidłowe ujęcie wspomnianych transakcji w rejestrach VAT.

Zamierzeniem Spółki jest także przechowywanie dla celów podatkowych ww. dokumentów bądź informacji w takiej formie, w jakiej zostały one Spółce przekazane, tj.:

1. informacji zawartej w fakturze wystawionej przez Kontrahenta i przesłanej pocztą elektroniczną (e-mail), np. w formacie pliku PDF lub TIFF, w tym także w sytuacjach gdy w formie takich plików będą występowały faktury automatyczne, lub
2. informacji dotyczącej wykonania usługi, w tym informacji wynikających z automatycznych księgowań w systemie (...) w związku z wystawieniem faktur automatycznych, w przypadkach, gdy faktury automatyczne nie będą przesłane do Spółki w jakiejkolwiek formie

bez konieczności ich drukowania i przechowywania w wersji papierowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym podatek VAT należny z tytułu importu usług wykazany w fakturze wewnętrznej wystawionej na podstawie informacji wynikających z faktur przesłanych jako pliki PDF, TIFF lub podobne pocztą elektroniczną lub automatycznych zapisów księgowych w systemie księgowym (...) powstałych w rezultacie wystawienia faktur automatycznych, stanowi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. a ustawy o VAT...
2. Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym, dla celów podatkowych wystarczające jest by Spółka przechowywała informacje oraz dokumenty dotyczące określenia momentu powstania obowiązku podatkowego w formie w jakiej je otrzymała, tj. w postaci:
1. informacji zawartej w fakturze wystawionej przez Kontrahenta i przesłanej pocztą elektroniczną (e-mail), np. w formacie pliku PDF lub TIFF, w tym także w sytuacjach, gdy w formie tych plików będą występowały faktury automatyczne, lub
2. informacji dotyczącej wykonania usługi, w tym informacji wynikających z automatycznych zapisów księgowych w systemie (...) Spółki powstałych na skutek wystawienia faktur automatycznych bez przesyłania faktur automatycznych w formie pliku PDF lub jakiejkolwiek innej formie
bez konieczności ich drukowania w celu przechowywania w wersji papierowej...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Podatek należny VAT z tytułu importu usług wykazany w fakturze wewnętrznej wystawionej na podstawie dokumentów, o których mowa powyżej w pkt 1 lub automatycznych zapisów księgowych, o których mowa powyżej w pkt 2 jest podatkiem naliczonym w rozumieniu art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. a ustawy o VAT.

Ad. 2.

Dla celów podatkowych wystarczające jest, by Spółka przechowywała informacje oraz dokumenty dotyczące określenia momentu powstania obowiązku podatkowego w formie w jakiej je otrzymał, tj. w postaci:

1. informacji zawartej w fakturze wystawionej przez Kontrahenta i przesłanej pocztą elektroniczną (e-mail), np. w formacie pliku PDF lub TIFF, w tym także w sytuacjach, gdy w formie tych plików będą występowały faktury automatyczne lub
2. informacji dotyczącej wykonania usługi, w tym informacji wynikających z automatycznych zapisów księgowych w systemie (...) powstałych na skutek wystawienia faktur automatycznych bez przesyłania faktur automatycznych w formie pliku PDF lub jakiejkolwiek innej

bez konieczności ich drukowania w celu przechowywania w wersji papierowej.

Uzasadnienie

Opodatkowanie podatkiem VAT importu usług

Import usług został zdefiniowany w art. 2 pkt 9 ustawy o VAT, jako świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju. Co do zasady, podstawą opodatkowania przy imporcie usług jest kwota, którą usługobiorca jest obowiązany zapłacić (art. 29 ust. 17 ustawy o VAT).

Zgodnie z brzmieniem art. 19 ust. 19 ustawy o VAT, w zakresie importu usług stosuje się generalne zasady powstania obowiązku podatkowego, wynikające z art. 19 ust. 1, 4, 5, 11, 13 (pkt 1 lit. b i c, pkt 2, 4, 7-9), 14-16.

Art. 19 ust. 4 ustawy o VAT stanowi, że w sytuacji, gdy wykonanie usługi powinno być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wykonania usługi.

Dodatkowo ustawodawca ustalił szczególny moment powstania obowiązku podatkowego, który zawarty jest w art. 19 ust. 19a ustawy o VAT.

Zdaniem Spółki, w stosunku do usług, do których stosuje się art. 28b tej ustawy, art. 19 ust. 19a ustawy o VAT ma pierwszeństwo przed zasadami wskazanymi w ust. 19 tego artykułu.

Zgodnie z tym rozumieniem przepisów, co do zasady, w przypadku usług stanowiących import usług, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wykonania usług, z tym że:

1. usługi, dla których, w związku z ich świadczeniem, ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonane z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te rozliczenia lub płatności, do momentu zakończenia świadczenia tych usług;
2. usługi świadczone w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla których, w związku z ich świadczeniem, w danym roku nie upływają terminy rozliczeń lub płatności, uznaje się za wykonane z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tych usług.
   
   

Wyjątek od powyższej zasady stanowi sytuacja, w której przed wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę. Wtedy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części (zgodnie z brzmieniem art. 19 ust. 19b ustawy o VAT).

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 4 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego od importu usług. Z kolei zgodnie z treścią art. 86 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT, prawo do obniżenia podatku należnego w przypadkach, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 4 ustawy o VAT powstaje w rozliczeniu za okres, w którym powstał u usługobiorcy obowiązek podatkowy w podatku należnym od importu usług.

Na podstawie przedstawionych powyżej regulacji należy zatem stwierdzić, iż przepisy ustawy o VAT nie uzależniają powstania obowiązku podatkowego od otrzymania faktury w jakiejkolwiek formie.

Odliczalność podatku naliczonego wynikającego z faktury wewnętrznej

Uzasadnione jest stanowisko Spółki w zakresie uznania jako podatku VAT naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. a ustawy o VAT, podatku VAT należnego z tytułu importu usług, a wykazanego w wystawionej przez Spółkę fakturze wewnętrznej w sytuacji, gdy faktura wewnętrzna została wystawiona w oparciu o inne niż papierowa faktura pochodząca od Kontrahenta dokumenty lub informacje.

Przechowywanie faktur wystawionych przez Kontrahentów dla celów podatkowych

Zgodnie z art. 112 ustawy o VAT, podatnicy obowiązani są przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty związane z tym rozliczaniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Spółka wypełni zatem dyspozycję tej normy prawnej w odniesieniu do dokumentów dotyczących importu usług przechowując:

• fakturę wewnętrzną, która będzie podstawą do ujęcia importu usług w odpowiedniej ewidencji, w formie papierowej oraz
• wszelkie dokumenty bądź informacje na podstawie których Spółka rozpoznała import usług i wystawiła odpowiednią fakturę wewnętrzną, w formie w jakiej zostały one uzyskane przez Spółkę (bez przechowywania ich w wersji papierowej).
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Stosownie do art. 2 pkt 9 ustawy, przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju (art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 17 ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 pkt 4 stosuje się, jeżeli usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b, również osoba prawna niebędąca takim podatnikiem, zarejestrowana jako podatnik VAT UE, zgodnie z art. 97.

Z przedstawionych we wniosku informacji wynika, że Wnioskodawca jest spółką należącą do grupy podmiotów X. Z uwagi na dużą skalę prowadzonej działalności, Zainteresowany w każdym okresie rozliczeniowym dokonuje dużej liczby transakcji z podmiotami z grupy X jak i podmiotami trzecimi, mającymi siedzibę poza granicami kraju, w tym m.in. nabywa usługi, w stosunku do których jest podatnikiem (import usług). Dotychczas Wnioskodawca wymagał od Kontrahentów, aby przesyłali papierową wersję wystawionej przez nich faktury dokumentującej wykonanie usługi stanowiącej dla Zainteresowanego import usług. W oparciu o zawarte w przesłanej fakturze informacji, Wnioskodawca ustalał moment powstania obowiązku podatkowego (jeśli faktura zawierała niezbędne informacje w tym zakresie i były one zgodne z innymi posiadanymi informacjami/dokumentami dotyczącymi wykonania usługi) z tytułu importu usług, zgodnie z art. 19 ust. 19, 19a i 19b ustawy. Zdarza się, że transakcje z podmiotami z grupy X, dokumentowane są tzw. fakturami automatycznymi wystawionymi w systemie księgowym (...) w taki sposób, że transakcja sprzedażowa pomiędzy jednym pomiotem z grupy (sprzedawca) jest automatycznie księgowana jako transakcja zakupowa po stronie drugiego podmiotu (odbiorcy). Również w takim przypadku Spółka ustalała moment powstania obowiązku podatkowego w oparciu o informacje zawarte w papierowej wersji faktury automatycznej otrzymywanej od podmiotu z grupy X (jeśli faktura zawierała niezbędne informacje w tym zakresie i były one zgodne z innymi posiadanymi informacjami/dokumentami dotyczącymi wykonania usługi).

Obecnie, w związku z trudnościami w uzyskiwaniu papierowych faktur od Kontrahentów i związanymi z tym częstymi korektami rozliczeń podatkowych, oraz w celu optymalizacji przepływu dokumentacji z Kontrahentami, Zainteresowany zamierza zrezygnować z konieczności otrzymywania od Kontrahentów papierowej faktury dokumentującej nabycie usług, w stosunku do których jest podatnikiem.

W rezultacie Wnioskodawca chce wprowadzić rozwiązanie, zgodnie z którym ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego będzie dokonywała w oparciu o:

• informacje zawarte w fakturze wystawionej przez Kontrahenta i przesłanej pocztą elektroniczną (e-mail), np. w formacie pliku PDF lub TIFF, w tym także w przypadku, gdy ten format będzie miała faktura automatyczna lub
• inne informacje dotyczące wykonania usługi, w tym automatyczne zapisy księgowe w systemie (...) Spółki powstające w związku z wystawieniem faktur automatycznych w sytuacji, gdy faktury automatyczne nie będą przesyłane w formie pliku PDF czy w jakiejkolwiek innej formie do Zainteresowanego.
  
  

Wnioskodawca wskazuje, że na podstawie uzyskanych dokumentów i informacji, które zostały wskazane wyżej, oprócz informacji o dacie wykonania usługi przez Kontrahenta, będzie też mógł ustalić inne informacje pozwalające na prawidłowe ujęcie wspomnianych transakcji w rejestrach VAT.

Zgodnie z art. 106 ust. 7 ustawy, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, są wystawiane faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Z powyższego wynika zatem, że przedmiotowa transakcja powinna zostać udokumentowana fakturą wewnętrzną, w której winien zostać naliczony podatek należny z tytułu importu usług.

Zasady wystawiania faktur wewnętrznych zostały określone w § 24 ust. 1 i ust. 2 rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), zgodnie z którymi przepisy § 5, 9-14, 16, 17, 21 i 22 stosuje się odpowiednio do faktur wewnętrznych, o których mowa w art. 106 ust. 7 ustawy, z tym że w przypadku:

1. czynności określonych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy, gdy brak jest konkretnego nabywcy towaru lub usługi, faktura nie zawiera danych dotyczących tego nabywcy oraz kwoty należnej z tytułu wykonania tych czynności;
2. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, faktury mogą nie zawierać numeru identyfikacji podatkowej kontrahenta.
   
   

Faktury, o których mowa w ust. 1, można wystawić w 1 egzemplarzu i należy przechowywać wraz z całą dokumentacją dotyczącą podatku.

Co najistotniejsze, w kontekście rozpatrywanej sprawy, ww. przepisy nie wiążą obowiązek wystawienia faktury wewnętrznej z faktem otrzymania faktury od kontrahenta. Powyższe wynika z faktu, iż nie w każdym przypadku kiedy nabywca będzie zobowiązany do wystawienia faktury wewnętrznej otrzyma fakturę od sprzedawcy. Warto tutaj zauważyć, że obowiązek podatkowy w przypadku importu usług, określony na podstawie art. 19 ust. 19 w zw. z ust. 4 ustawy, powstaje nie w momencie otrzymania faktury przez nabywcę, tylko w momencie jej wystawienia. Tym samym w celu wystawienia faktury wewnętrznej nie jest konieczne otrzymanie faktury, a dla określenia momentu powstania obowiązku podatkowego na podstawie powołanego przepisu ustawy, wystarczająca jest informacja o tym kiedy faktura została wystawiona, uzyskana np. poprzez otrzymanie faksu faktury lub otrzymanie jej treści drogą korespondencji elektronicznej.

Wątpliwości Spółki budzi kwestia, czy podatek VAT należny z tytułu importu usług wykazany w fakturze wewnętrznej wystawionej na podstawie informacji wynikających z faktur przesłanych jako pliki PDF, TIFF lub podobne pocztą elektroniczną lub automatycznych zapisów księgowych w systemie księgowym (...) powstałych w rezultacie wystawienia faktur automatycznych, stanowi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. a ustawy.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do ust. 2 pkt 4 ww. artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu:

1. świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 lub 8 podatnikiem jest ich usługobiorca,
2. dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 lub 7 podatnikiem jest ich nabywca,
3. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.
   
   

Należy tutaj zauważyć, że w odróżnieniu od nabyć krajowych, kwota podatku naliczonego do obniżenia kwoty podatku należnego nie musi wynikać z otrzymanych faktur. W tym przypadku kwota podatku naliczonego wynika z samoobliczenia dokonanego przez podatnika za pomocą faktur wewnętrznych, które może być wykonane na podstawie otrzymanych faktur, jak też na podstawie kopii tych faktur (faks faktury) lub informacji zawartych na fakturze ale też na podstawie zawartej umowy handlowej czy też innego dokumentu określającego podstawę opodatkowania importu usług, którą zgodnie z art. 29 ust. 17 ustawy, jest kwota, którą usługobiorca jest obowiązany zapłacić (…).

Podsumowując, należy zgodzić się ze Spółką, iż podatek VAT należny z tytułu importu usług wykazany w fakturze wewnętrznej wystawionej na podstawie informacji wynikających z faktur przesłanych jako pliki PDF, TIFF lub podobne pocztą elektroniczną lub automatycznych zapisów księgowych w systemie księgowym (...) powstałych w rezultacie wystawienia faktur automatycznych, stanowić będzie kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. a ustawy.

Ponadto zamierzeniem Wnioskodawcy jest także przechowywanie dla celów podatkowych ww. dokumentów bądź informacji dotyczących wystawiania faktur przez jego kontrahentów, w takiej formie, w jakiej zostały one mu przekazane, tj:

1. informacji zawartej w fakturze wystawionej przez Kontrahenta i przesłanej pocztą elektroniczną (e-mail), np. w formacie pliku PDF lub TIFF, w tym także w sytuacjach gdy w formie takich plików będą występowały faktury automatyczne, lub
2. informacji dotyczącej wykonania usługi, w tym informacji wynikających z automatycznych księgowań w systemie (...) w związku z wystawieniem faktur automatycznych, w przypadkach, gdy faktury automatyczne nie będą przesłane do Spółki w jakiejkolwiek formie

bez konieczności ich drukowania i przechowywania w wersji papierowej.

Na mocy art. 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową, zobowiązaniem podatkowym jest wynikające z obowiązku podatkowego zobowiązanie podatnika do zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu albo gminy podatku w wysokości, w terminie oraz w miejscu określonych w przepisach prawa podatkowego.

Zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem:

1. zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże powstanie takiego zobowiązania;
2. doręczenia decyzji organu podatkowego, ustalającej wysokość tego zobowiązania (art. 21 § 1 Ordynacji podatkowej).
   
   

Stosownie do art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej, zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

Zgodnie z art. 112 ustawy, podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty związane z tym rozliczeniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

W myśl art. 109 ust. 3 ustawy, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Powołana w art. 112 ustawy powyżej regulacja, określa terminy przechowywania dokumentacji podatkowej związanej z podatkiem VAT. Obowiązek ten został wprowadzony, aby możliwe było sprawowanie nadzoru i kontroli nad wykonywaniem zobowiązań podatkowych, które się jeszcze nie przedawniły.

Na podstawie niniejszego przepisu, podatnicy mają obowiązek przechowywania następujących ewidencji:

• ewidencji sprzedaży, prowadzonej przez podatników zwolnionych podmiotowo,
• ewidencji VAT (w tym również prowadzonych w formach szczególnych przez podatników opodatkowanych w ramach procedur szczególnych),
• ewidencji w kasie rejestrującej (a raczej kopii wydruków z tej kasy).
  
  

Oznacza to, iż dokumenty związane z ww. ewidencjami są jednocześnie dokumentami związanymi z rozliczeniem podatku od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy dla celów podatkowych wystarczające jest by przechowywał on informacje oraz dokumenty dotyczące określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu importu usług w formie w jakiej je otrzymał.

Dodatkowo Zainteresowany wskazał, iż w odniesieniu do dokumentów dotyczących importu usług, wypełni on obowiązek wynikający z art. 112 ustawy, przechowując fakturę wewnętrzną, która będzie podstawą do ujęcia importu usług w odpowiedniej ewidencji, w formie papierowej.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, iż dla celów podatku od towarów i usług wystarczające będzie, by Spółka przechowywała dokumenty oraz informacje o wystawieniu faktur przez jej kontrahentów, dotyczące określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu importu usług, w formie w jakiej je otrzyma.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W przedmiotowej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie przechowywania dokumentów oraz faktury wewnętrznej z tytułu importu usług. Natomiast w zakresie obowiązku przesyłania faktur przez kontrahentów zagranicznych, wydano odrębną interpretację indywidualną z dnia 26 kwietnia 2012 r. nr ILPP4/443-37/12-2/BA.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.