Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP3/443A-4/13-2/KK
z 10 kwietnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 04 lutego 2013 r. (data wpływu 06 lutego 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zapłaty podatku z tytułu przywozu części i akcesoriów samochodowych oraz nabycia na terytorium Wspólnoty Europejskiej pojazdu samochodowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 06 lutego 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zapłaty podatku z tytułu przywozu części i akcesoriów samochodowych oraz nabycia na terytorium Wspólnoty Europejskiej pojazdu samochodowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, przeważnie w zakresie sprzedaży hurtowej części i akcesoriów do pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKD 45.31.Z).

Wnioskodawca zamierza kupować na terytorium Wspólnoty Europejskiej, przede wszystkim w Wielkiej Brytanii, samochody osobowe (głównie w drodze aukcji internetowych). Celem takich zakupów będzie rozbiórka nabytych pojazdów na części i akcesoria do pojazdów samochodowych. Taka rozbiórka będzie się odbywała w państwie zakupu danego pojazdu i będzie dokonywana przez miejscowe firmy - za taką usługę rozbiórki Wnioskodawca będzie płacił, z tytułu czego otrzyma stosowną fakturę. Tym samym Wnioskodawca będzie dysponował dwoma dokumentami wystawionymi przez podmioty zagraniczne (z terytorium Wspólnoty): fakturą (lub rachunkiem) z tytułu nabycia pojazdu oraz fakturą (lub rachunkiem) z tytułu dokonanej rozbiórki tego pojazdu na części.

Następnie, do Polski przywożone będą części oraz akcesoria pochodzące z rozbiórki zakupionych pojazdów. Części te i akcesoria będą przedmiotem handlu na terytorium Polski.

Zakupione przez Wnioskodawcę na terytorium Wspólnoty pojazdy nie będą przemieszczane na terytorium Polski – jak wspomniano powyżej, niezwłocznie po zakupie w Państwie zakupu zostaną rozebrane na części. Do Polski zostaną przywiezione części i to one będą dalej odsprzedawane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Same nabyte pojazdy w chwili ich definitywnej rozbiórki na części w państwie zakupu stracą na zawsze przymiot pojazdów samochodowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z przedstawionym powyżej, przyszłym stanem faktycznym, Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty podatku akcyzowego z tytułu przywozu na terytorium Polski części i akcesoriów samochodowych, które pochodzą z nabytych poza granicami Polski, lecz na terytorium Wspólnoty Europejskiej - i tam rozebranych - pojazdów?

Czy będzie zobowiązany do zapłaty podatku akcyzowego w związku z nabyciem na terytorium Wspólnoty Europejskiej pojazdów samochodowych w sytuacji, gdy pojazdy te nie zostaną przemieszczone na terytorium Polski, gdyż zostaną rozebrane na części w państwie zakupu (tracąc definitywnie przymiot pojazdu samochodowego)?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z treścią art. 100 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, „W przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. import samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym;
2. nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym;
3. pierwsza sprzedaż na terytorium kraju samochodu osobowego niezarejestrowanego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym:
   1. wyprodukowanego na terytorium kraju,
   2. od którego nie została zapłacona akcyza z tytułu czynności, o których mowa w pkt 1 albo 2”.
   
   
   

Wedle treści art. 101 ust 2 ustawy o podatku akcyzowym, „Obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym powstaje z dniem:

1. przemieszczenia samochodu osobowego z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju - jeżeli nabycie prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel nastąpiło przed przemieszczeniem samochodu na terytorium kraju:
2. nabycia prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel - jeżeli nabycie prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel nastąpiło po przemieszczeniu samochodu osobowego na terytorium kraju;
3. złożenia wniosku o rejestrację samochodu osobowego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym - jeżeli podmiot występujący z wnioskiem o rejestrację na terytorium kraju nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego nie jest jego właścicielem”.
   
   

Zakupione przez Wnioskodawcę na terytorium Wspólnoty pojazdy nie będą przemieszczane na terytorium Polski - jak wspomniano powyżej, niezwłocznie po zakupie w Państwie zakupu zostaną rozebrane na części. Do Polski zostaną przywiezione części i części te będą dalej odsprzedawane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Same nabyte pojazdy w chwili ich rozbiórki na części stracą przymiot pojazdów samochodowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro zakupione przez niego na terytorium Wspólnoty pojazdy, po pierwsze, zostaną rozebrane na części poza terytorium Polski przez co stracą przymiot bycia pojazdami samochodowymi, po drugie zaś przed rozbiórką nigdy nie będą przemieszczane na terytorium Polski, to w opisanym stanie faktycznym - nabycie samochodów osobowych za granicą, ich rozbiórka na części poza granicami Polski oraz przywóz do Polski pozostałych na skutek takiej rozbiórki części i akcesoriów samochodowych nie powoduje powstania po stronie Wnioskodawcy obowiązku podatkowego z tytułu podatku akcyzowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. 2011 r. nr 108, poz. 626 ze zm.), zwana dalej „ustawą”, określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy (art. 1 ust. 1).

Stosownie do art. 3 ust. 1 ustawy do celów poboru akcyzy i oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy stosuje się klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodną z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.).

Zmiany w Nomenklaturze Scalonej (CN) nie powodują zmian w opodatkowaniu akcyzą wyrobów akcyzowych i samochodów osobowych, jeżeli nie zostały określone w niniejszej ustawie.

Zgodnie z art. 100 ust. 1 ustawy, w przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. import samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym;
2. nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym;
3. pierwsza sprzedaż na terytorium kraju samochodu osobowego niezarejestrowanego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym:
   1. wyprodukowanego na terytorium kraju,
   2. od którego nie została zapłacona akcyza z tytułu czynności, o których mowa w pkt 1 albo 2.
   
   
   

Jednakże, w myśl art. 100 ust. 3 ww. ustawy, jeżeli w stosunku do samochodu osobowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności podlegającej opodatkowaniu, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości.

Stosownie do art. 100 ust. 4 ustawy, samochody osobowe są to pojazdy samochodowe i pozostałe pojazdy mechaniczne objęte pozycją 8703 przeznaczone zasadniczo do przewozu osób, inne niż objęte pozycją 8702, włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi, z wyłączeniem pojazdów samochodowych i pozostałych pojazdów, które nie wymagają rejestracji zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Natomiast za sprzedaż samochodu osobowego w rozumieniu ww. ustawy, stosownie do art. 100 ust. 5, uznaje się jego:

1. sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
2. zamianę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
3. wydanie w zamian za wierzytelności;
4. wydanie w miejsce świadczenia pieniężnego;
5. darowiznę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
6. wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności;
7. przekazanie lub wykorzystanie na potrzeby reprezentacji albo reklamy;
8. przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników;
9. użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.
   
   

Wedle treści art. 101 ust. 2 ustawy, obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym powstaje z dniem:

1. przemieszczenia samochodu osobowego z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju - jeżeli nabycie prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel nastąpiło przed przemieszczeniem samochodu na terytorium kraju:
2. nabycia prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel - jeżeli nabycie prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel nastąpiło po przemieszczeniu samochodu osobowego na terytorium kraju;
3. złożenia wniosku o rejestrację samochodu osobowego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym - jeżeli podmiot występujący z wnioskiem o rejestrację na terytorium kraju nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego nie jest jego właścicielem.
   
   

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, przeważnie w zakresie sprzedaży hurtowej części i akcesoriów do pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli. Wnioskodawca zamierza kupować na terytorium Wspólnoty Europejskiej, przede wszystkim w Wielkiej Brytanii, samochody osobowe. Celem takich zakupów będzie rozbiórka nabytych pojazdów na części i akcesoria do pojazdów samochodowych. Taka rozbiórka będzie się odbywała w państwie zakupu danego pojazdu i będzie dokonywana przez miejscowe firmy - za taką usługę rozbiórki Wnioskodawca będzie płacił, z tytułu czego otrzyma stosowną fakturę. Tym samym Wnioskodawca będzie dysponował dwoma dokumentami wystawionymi przez podmioty zagraniczne (z terytorium Wspólnoty): fakturą (lub rachunkiem) z tytułu nabycia pojazdu oraz fakturą (lub rachunkiem) z tytułu dokonanej rozbiórki tego pojazdu na części. Następnie, do Polski przywożone będą części oraz akcesoria pochodzące z rozbiórki zakupionych pojazdów. Części te i akcesoria będą przedmiotem handlu na terytorium Polski. Zakupione przez Wnioskodawcę na terytorium Wspólnoty pojazdy nie będą przemieszczane na terytorium Polski. Jak wskazuje Wnioskodawca, pojazdy niezwłocznie po zakupie w Państwie zakupu zostaną rozebrane na części. Do Polski zostaną przywiezione części i to one będą dalej odsprzedawane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Same nabyte pojazdy w chwili ich definitywnej rozbiórki na części w państwie zakupu stracą na zawsze przymiot pojazdów samochodowych.

Mając na uwadze powyższe przepisy należy zauważyć, iż części i akcesoria samochodowe nie podlegają regulacjom ustawy o podatku akcyzowym.

Reasumując, Wnioskodawca dokonując przywozu części i akcesoriów samochodowych z terytorium Wspólnoty Europejskiej nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku akcyzowego. Nabycie przez Wnioskodawcę pojazdów osobowych na terenie Wspólnoty Europejskiej, przeznaczonych do rozbiórki, w sytuacji gdy pojazdy te nie będą przemieszczane na terytorium kraju, nie skutkuje obowiązkiem zapłaty podatku akcyzowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Inne kwestie przedstawione w opisanym zaistniałym stanie faktycznym, które nie zostały objęte pytaniem oraz własnym stanowiskiem w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, jak również w przypadku ustalenia w toku prowadzonego postępowania podatkowego odmiennego stanu faktycznego niż przedstawiony we wniosku udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 392 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.