Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-75/13-2/SM
z 16 kwietnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012, poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 23.01.2013 r. (data wpływu 28.01.2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia kwot wynikających z otrzymanej faktury dotyczącej podwyższenia cen i zastosowania prawidłowego kursu do przeliczenia na złote - jest prawidłowe

.

UZASADNIENIE

W dniu 28.01.2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia kwot wynikających z otrzymanej faktury dotyczącej podwyższenia cen i zastosowania prawidłowego kursu do przeliczenia na złote.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Sp. z o.o. (dalej jako: Spółka, Wnioskodawca) dokonuje zakupu towarów od podmiotu powiązanego z siedzibą w Niemczech (dalej jako: kontrahent niemiecki). W latach 2005-2009 dostawy towarów pomiędzy spółkami odbywały się na podstawie list cenowych.

Zdaniem Centralnego Urzędu Kontroli Koncernów w Stuttgarcie w wyniku błędnej kalkulacji marży po stronie kontrahenta niemieckiego w latach 2005-2007 i 2009 nastąpiło zaniżenie cen towarów. Zaniżenie marży przez niemieckiego kontrahenta zostało stwierdzone podczas kontroli przeprowadzonej przez Centralny Urząd Kontroli Koncernów w Stuttgarcie. W raporcie z kontroli podatkowej z dnia 26 lipca 2012 r. (dalej jako: raport z kontroli) została wskazana wartość, o jaką zaniżone zostały towary w poszczególnych latach (kwoty w euro). W wyniku ustaleń dokonanych podczas kontroli niemiecki kontrahent wystawił w listopadzie 2012 r. fakturę w zakresie podwyższenia cen towarów sprzedanych w latach 2005-2007 i 2009 (dalej jako: faktura). Na fakturze została wykazana jedna kwota będąca sumą kwot, o które zgodnie z ustaleniami dokonanymi podczas kontroli (ustalenia zawarte w raporcie kontroli) zostały podwyższone (skorygowane) ceny sprzedaży towarów za poszczególne lata.

W opinii Spółki kwoty wynikające z raportu kontroli, tj. zwiększające cenę sprzedaży kontrahenta niemieckiego za poszczególne lata 2005, 2006, 2007 i 2009 nie odzwierciedlają faktycznego poziomu kosztów uzyskania przychodów uzyskanych przez Spółkę w poszczególnych latach. Z uwagi na stałą współpracę Spółki z kontrahentem niemieckim, część towarów zakupionych przez Spółkę w danym roku jest przedmiotem odsprzedaży dopiero w kolejnym roku. Ustalenie kwoty faktycznie zwiększającej koszty uzyskania przychodu dotyczące sprzedaży za dany rok podatkowy jest w opinii Spółki trudne do ustalenia, a nawet wręcz niemożliwe.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz fakt, iż wydatki poniesione przez Spółkę na zakup towarów od kontrahenta niemieckiego stanowią dla Spółki koszty bezpośrednio związane z przychodami (towary zakupione przez Spółkę są przedmiotem odsprzedaży), to Spółka zaliczyła wydatki wynikające z otrzymanej faktury do kosztów uzyskania przychodów na bieżąco, tj. w listopadzie 2012 r. Ponadto dla celów rozliczeń VAT fakturę otrzymaną od niemieckiego kontrahenta Spółka potraktowała jako korektę zwiększającą cenę uprzednio nabytych towarów i tym samym wykazała ją (na podstawie odpowiednio wystawionej faktury wewnętrznej) jako korektę wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w rozliczeniu za miesiąc, w którym tę fakturę otrzymała, tj. w rozliczeniu za 11/2012. W celu przeliczenia kwot wyrażonych w walucie obcej (tj. w euro) na fakturze otrzymanej od kontrahenta niemieckiego Spółka zastosowała kurs średni NBP z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktury.

Spółka składa miesięczne deklaracje VAT-7 oraz informacje podsumowujące VAT-UE. Zakup towarów od kontrahenta niemieckiego Spółka rozpoznaje dla celów podatku VAT jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (dalej jako WNT).

Spółka pragnie poinformować, iż w opinii Spółki ceny, po jakich dokonywała w latach 2005-2007 i 2009 zakupu towarów od kontrahenta niemieckiego miały charakter rynkowy. Spółka posiadała stosowną dokumentację cen transferowych. Zdaniem Spółki również po dokonaniu ww. korekty ceny zakupu towarów od kontrahenta niemieckiego mają dla Spółki charakter rynkowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Spółka prawidłowo dokonała rozliczenia na gruncie podatku VAT kwot wynikających z faktury otrzymanej od niemieckiego kontrahenta, a jeżeli nie, to w rozliczeniu za jaki okres Spółka powinna dokonać tego rozliczenia?
2. Czy Spółka zastosowała prawidłowy kurs do przeliczenia na złotówki kwoty wyrażonej w walucie obcej wynikającej z faktury otrzymanej od kontrahenta niemieckiego, a jeżeli nie, to jaki kurs powinna zastosować?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

W zakresie pytania nr 1:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej jako: ustawa o VAT), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

• odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
  
• eksport towarów;
  
• import towarów;
  
• wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
  
• wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
  
  
  

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o VAT, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (dalej jako: WNT), rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz. Zgodnie z art. 20 ust. 5-7 ustawy o VAT, w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 6-9. W przypadku gdy przed terminem, o którym mowa w ust. 5, podatnik podatku od wartości dodanej wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury. Przepis ust. 6 stosuje się odpowiednio do faktur wystawianych przez podatnika podatku od wartości dodanej potwierdzających otrzymanie przez niego od podatnika całości lub części należności przed dokonaniem dostawy towaru będącego przedmiotem WNT na terytorium kraju.

W przeszłości Spółka po każdorazowym nabyciu towarów od kontrahenta niemieckiego rozpoznawała WNT, na podstawie wystawionych faktur wewnętrznych. W związku z tym, iż otrzymana od kontrahenta niemieckiego faktura została wystawiona w związku z korektą cen towarów, to zdaniem Spółki fakturę tę należy potraktować jako fakturę korygującą in plus.

Faktury korygujące generalnie można podzielić na te, które powodują zmniejszenie obrotu i kwoty podatku należnego oraz na te, które wywołują skutki odwrotne, tj. w wyniku ich wystawienia wartość obrotu i kwoty podatku należnego ulegają podwyższeniu. W ramach powyższego rozróżnienia faktury korygujące można również podzielić ze względu na przyczynę ich wystawienia. W orzecznictwie jak i w doktrynie prawa podatkowego ukształtował się pogląd, zgodnie z którym sposób rozliczenia wystawionych przez sprzedawcę faktur korygujących, w sytuacji, gdy korekta powoduje podwyższenie podatku należnego, uzależniony jest od przyczyn, które spowodowały konieczność wystawienia danej faktury. I tak, faktura korygująca podwyższająca podatek należny w stosunku do faktury pierwotnej może być wystawiona:

• w celu naprawienia błędu, który spowodował zaniżenie kwoty podatku wykazanego w pierwotnej fakturze (np. niewłaściwa stawka podatku, błąd rachunkowy, zaniżenie wartości sprzedaży), lub
  
• z powodu innych przyczyn określonych w § 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28.03.2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom wystawiania faktur sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku VAT, np. podwyższenia ceny sprzedaży.
  
  
  

Przepisy ustawy o VAT nie wskazują wprost, w którym momencie podatnik powinien uwzględnić otrzymaną od zagranicznego kontrahenta fakturę korygującą w stosunku do uprzednio wystawionych faktur.

Zdaniem Wnioskodawcy sposób rozliczenia WNT w przypadku otrzymania faktury korygującej uzależniony jest od okoliczności, które spowodowały jej wystawienie (tj. zgodnie z ukształtowanym poglądem w zakresie ujęcia faktury korygującej dotyczącej podatku należnego). W konsekwencji w przypadku, gdy przyczyna korekty powstaje w terminie późniejszym, np. wystąpią nowe okoliczności powodujące podwyższenie ceny po dostawie towaru i wystawieniu faktury dokumentującej, to świadczenie korekta in plus powinna zostać ujęta w rozliczeniu za okres, w którym powstała przyczyna korekty, gdyż pierwotna faktura została wystawiona poprawnie tzn. nie była wynikiem błędu czy pomyłki ze strony wystawiającego.

Otrzymana przez Wnioskodawcę faktura zwiększająca cenę towarów nabytych w latach 2005-2007 oraz 2009, została wystawiona w wyniku kontroli przeprowadzonej przez Centralny Urząd Kontroli Koncernów w Stuttgarcie. W związku z tym podwyższenie cen przez kontrahenta niemieckiego nastąpiło na skutek okoliczności, które nie istniały w momencie dokonywania sprzedaży. W momencie dokonywania sprzedaży, jak sądziły strony transakcji, cena była ustalona na poziomie rynkowym.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, otrzymana od kontrahenta niemieckiego faktura zwiększająca cenę towarów zakupionych w latach 2005-2007 oraz 2009 prawidłowo została uwzględniona przez Spółkę w okresie rozliczeniowym, w którym Spółka niniejszą fakturę otrzymała (tj. w rozliczeniu VAT za 11/2012). Podstawą do ujęcia niniejszej faktury w rozliczeniu VAT za 11/2012 była wystawiona przez Spółkę fakturę wewnętrzna korygująca. Wnioskodawca zatem prawidłowo uwzględnił przedmiotową fakturę w bieżącej deklaracji VAT-7, jak również w bieżącej deklaracji VAT-UE.

W związku z powyższym Spółka wnosi o potwierdzenie zaprezentowanego stanowiska.

W zakresie pytania nr 2

Stosownie do brzmienia art. 31a ustawy o VAT przeliczenia kwot wyrażonych w walucie obcej dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. Przepisy ustawy o VAT nie regulują kwestii kursu, jaki należy zastosować do przeliczenia na złotówki kwot wyrażonych w walucie, wykazanych na otrzymanych od kontrahenta zagranicznego fakturach korygujących.

Zdaniem Spółki otrzymana faktura w związku z tym, iż dotyczy korekty (zwiększenia) ceny towarów nabytych w latach 2005-2007 oraz 2009 stanowi fakturę korygującą, którą Spółka prawidłowo uwzględniła w rozliczeniach za okres, w którym Spółka otrzymała fakturę.

W analizowanej sytuacji, nie ma, zdaniem Spółki, możliwości przyporządkowania korekty do konkretnej faktury pierwotnej, a co się z tym wiąże niemożliwym jest ustalenie kursu właściwego do przeliczenia kwoty wynikającej z faktury korygowanej. W raporcie kontroli Centralny Urząd Kontroli Skarbowej oszacował bowiem zwiększenie cen sprzedaży towarów nie w rozbiciu na poszczególne transakcje, lecz w odniesieniu do poszczególnych lat.

W związku z tym, zdaniem Spółki, w celu przeliczenia na złotówki wynikającej z otrzymanej faktury kwoty wyrażonej w walucie obcej Spółka powinna przyjąć kurs średni NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia otrzymanej od kontrahenta niemieckiego faktury. Za przyjęciem takiego kursu do przeliczenia kwot wyrażonych w walucie na złotówki przemawia, zdaniem Spółki, również okoliczność, iż zwiększenie ceny zakupionych w ramach WNT towarów powinno zostać ujęte dla celów VAT w rozliczeniu bieżącym.

Tym samym spółka wnosi o potwierdzenie zaprezentowanego stanowiska, iż prawidłowym jest przyjęcie do przeliczenia na złotówki średniego kursu NBP z ostatniego dnia roboczego potwierdzającego dzień wystawienia otrzymanej faktury.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Ad. 1.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej również „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (…) podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 9 ust. 1 ww. ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Zgodnie z art. 20 ust. 5 ww. ustawy, w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 6-9.

W przypadku gdy przed terminem, o którym mowa w ust. 5, podatnik podatku od wartości dodanej wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury (art. 20 ust. 6).

W myśl art. 20 ust. 7 ustawy, przepis ust. 6 stosuje się odpowiednio do faktur wystawianych przez podatnika podatku od wartości dodanej potwierdzających otrzymanie przez niego od podatnika całości lub części należności przed dokonaniem dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju.

Na mocy art. 106 ust. 1 powołanej ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Przepis ten (dotyczący obowiązku wystawienia faktury) nie dotyczy wszystkich czynności opodatkowanych podatkiem VAT, gdyż pojęciem sprzedaży nie zostało objęte m.in. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. W przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów podatnik dokonujący tej czynności jest jednocześnie nabywcą towarów, jak i podmiotem zobowiązanym do zapłaty podatku, natomiast faktura jest wystawiana przez podatnika dokonującego w innym państwie członkowskim wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Dla tego rodzaju czynności przewidziano obowiązek wystawiania tzw. faktur wewnętrznych.

Zgodnie z art. 106 ust. 7 ustawy, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz świadczenie usług, dla których podatnikiem jest ich usługobiorca, są wystawiane faktury wewnętrzne(…).

W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68 poz. 360 ze zm.), w § 24 zawarto uregulowania dotyczące faktur wewnętrznych, natomiast w § 13-14 – korekt faktur.

Faktury korygujące można podzielić na te, które powodują zmniejszenie obrotu i kwoty podatku należnego oraz na te, które wywołują skutki odwrotne, tj. ich podwyższenie.

W ramach powyższego rozróżnienia faktury korygujące można również podzielić ze względu na przyczynę ich wystawienia. Sposób rozliczenia wystawionych przez sprzedawcę faktur korygujących, w sytuacji, gdy korekta powoduje podwyższenie podatku należnego, uzależniony jest od przyczyn, które spowodowały konieczność wystawienia danej faktury, tj. może ona być wystawiona:

• w celu naprawienia błędu, który spowodował zaniżenie kwoty podatku wykazanego w pierwotnej fakturze (np. niewłaściwa stawka podatku, błąd rachunkowy, zaniżenie wartości sprzedaży), lub
  
• z powodu innych przyczyn, np. podwyższenia ceny sprzedaży.
  
  
  

W pierwszym przypadku, który powoduje zaniżenie zobowiązania podatkowego za dany okres rozliczeniowy w wyniku wykazania zbyt małego podatku należnego, sprzedawca poprawiając swój błąd poprzez wystawienie faktury korygującej, winien rozliczyć tą fakturę korygującą w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy. W drugim zaś przypadku, gdy faktura korygująca wystawiana jest zasadniczo z powodu okoliczności, które zaistniały po dokonaniu pierwotnej sprzedaży, winien wykazać ją za okres rozliczeniowy, w którym została wystawiona.

Kluczową rolę w rozwiązaniu wskazanego problemu pełni zatem przeanalizowanie sytuacji, czy podwyższenie ceny sprzedanych towarów, o której mowa w przedmiotowym wniosku, było nową okolicznością, niemożliwą do przewidzenia w chwili wystawienia faktury pierwotnej (dokonywania sprzedaży).

Zdaniem tut. Organu, tak jest w sytuacji przedstawionej powyżej. Zauważyć bowiem należy, iż strony (Wnioskodawca i kontrahent niemiecki) w momencie dokonywania sprzedaży (w latach 2005-2009) sądziły, że ustalona cena odpowiada wartości rynkowej. Zmiana ceny sprzedawanych towarów przez podmiot powiązany wynika z działań zewnętrznego podmiotu (instytucji), tj. Centralnego Urzędu Kontroli Koncernów w Stuttgarcie, który stwierdził (w trakcie kontroli) zaniżenie marży w latach 2005-2007 i 2009. Powyższe spowodowało wystawienie przez kontrahenta faktury w zakresie podwyższenia cen towarów, w której jedną kwotą dokonał rozliczenia zgodnie z ustaleniami kontrolnymi. Nie można zatem uznać, iż przedmiotowe działania były okolicznością możliwą do przewidzenia w momencie dokonywania sprzedaży.

Zauważyć należy, iż korekta wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów powinna być udokumentowana fakturą wewnętrzną korygującą, sporządzoną w oparciu o otrzymany dokument (fakturę) potwierdzający przez dostawcę towarów istnienie okoliczności powodujących konieczność korekty pierwotnie dokonanych transakcji. Uwzględniając powyższe, w przedmiotowym przypadku otrzymaną od kontrahenta fakturę korygującą Spółka powinna rozliczyć za okres, w którym ją otrzymała, tj. w miesiącu listopadzie 2012 r.

Zatem stanowisko w tym zakresie jest prawidłowe.

Ad. 2.

Zgodnie z art. 31a ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego, z zastrzeżeniem (…).

Z sytuacji przedstawionej w złożonym wniosku wynika, że w momencie wystawienia faktur pierwotnych na rzecz Spółki przez kontrahenta niemieckiego były one prawidłowe (ceny dotyczące sprzedawanych towarów odpowiadały według nich ich wartości rynkowej). Korekta wynikająca z przeprowadzonej kontroli (modyfikująca w konsekwencji obowiązek podatkowy), skutkująca podwyższeniem stosowanych cen i wystawieniem faktury korygującej nie była możliwa do przewidzenia w chwili wystawienia faktur pierwotnych.

Natomiast zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy, w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 6-9. Z kolei w ust. 6 stwierdza się, że w przypadku gdy przed terminem, o którym mowa w ust. 5, podatnik podatku od wartości dodanej wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury.

W rezultacie, skoro w opisanej powyżej sytuacji kwota wynikająca z otrzymanej przez Spółkę faktury korygującej powinna zostać rozliczona na bieżąco, dniem właściwym do przeliczenia kwot w walutach obcych wykazanych na tej fakturze jest ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia ww. tej faktury korygującej.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych sprawa będzie rozpatrzona w odrębnym postępowaniu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.