Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/436-246/12/MZ
z 11 października 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 05 lipca 2012 r. (data wpływu do tut. Biura – 11 lipca 2012 r.), uzupełnionym w dniach 27 września 2012 r. i 04 października 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki zawieranej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lipca 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki zawieranej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z dnia 20 września 2012 r. znak: IBPB II/1/436-246/12/MZ, IBPP2/443-683/12/BW wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono w dniu 27 września 2012 r. (uiszczenie dodatkowej opłaty) oraz w dniu 04 października 2012 r. (data wpływu pisemnego uzupełnienia).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Spółka z o.o.) prowadzi działalność w zakresie produkcji i dystrybucji produktów spożywczych. Jedynym udziałowcem Wnioskodawcy jest Spółka X z siedzibą w Danii, zaś jedynym udziałowcem Spółki X jest Spółka Y z siedzibą w Niemczech. Głównym przedmiotem działalności Spółki Y również jest produkcja i dystrybucja produktów spożywczych. Spółka Y jest główną spółką z Grupy, do której zaliczają się podmioty z Niemiec, Danii oraz Polski.

Obecnie Wnioskodawca zamierza rozbudować swój zakład o nową linię produkcyjną. Koszt budowy linii produkcyjnej jest wysoki, w związku z czym Wnioskodawca musi pozyskać źródła finansowania. Wnioskodawca rozważa, czy jednym z takich źródeł finansowania może być pożyczka od Spółki Y, Spółka Y udziela bowiem pożyczek spółkom z Grupy. Miejscem zawarcia umowy pożyczki byłoby terytorium Niemiec, środki pieniężne będące przedmiotem umowy pożyczki w dniu zawarcia umowy pożyczki będą znajdowały się poza terytorium Polski, tj. na rachunku bankowym Spółki Y w banku na terytorium Niemiec. Po podpisaniu umowy pożyczki środki te zostaną przekazane Wnioskodawcy, na jego rachunek bankowy prowadzony przez polski bank, w kilku transzach lub w całości od razu, w zależności od postanowień umowy pożyczki. Wynagrodzenie dla Spółki Y za udzielenie pożyczki, w formie odsetek płatnych przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki Y będzie ustalone na zasadach rynkowych.

Wnioskodawca jest zarejestrowany dla celów VAT oraz VAT-UE w Polsce jako podatnik VAT czynny. Z kolei Spółka Y jest zarejestrowana dla celów VAT oraz VAT-UE w Niemczech.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania:

1. Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym umowa pożyczki będzie przedmiotem opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, biorąc pod uwagę fakt, iż będzie zawarta na terytorium Niemiec, a środki pieniężne będą znajdować się w momencie jej zawarcia na terytorium Niemiec?
2. Czy gdyby udzielenie pożyczki było jednak przedmiotem opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to czy będzie miało zastosowanie wyłączenie z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych z uwagi na fakt, że Wnioskodawca będzie zobowiązany rozpoznać import zwolnionej z podatku od towarów i usług usługi udzielenia pożyczki?
3. Czy gdyby udzielenie pożyczki nie było wyłączone z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to czy zastosowanie miałoby zwolnienie z podatku od czynności cywilnoprawnych zawarte w art. 9 pkt 10 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych?
   
   

Ad. 1

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że pożyczka udzielona mu przez Spółkę Y, w sytuacji, gdy umowa pożyczki zostanie zawarta na terytorium Niemiec i środki pieniężne będące przedmiotem umowy znajdować się będą w chwili zawarcia umowy również na terytorium Niemiec, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Zastosowanie znajdzie bowiem regulacja zawarta w art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wnioskodawca wskazał, iż zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlegają wymienione w tym przepisie czynności cywilnoprawne, w tym m.in. umowy pożyczki. Czynności cywilnoprawne zawarte w katalogu określonym w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podlegają opodatkowaniu tym podatkiem o ile spełniają przesłanki zawarte w art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z powyższym artykułem czynności cywilnoprawne, w tym pożyczka, podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Na tle powyższego przepisu, zdaniem Wnioskodawcy, pieniądze będące przedmiotem pożyczki należy uznać za „rzeczy”, a nie za „prawa majątkowe”. Takie stanowisko potwierdza m.in. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 08 czerwca 2006 r. (sygn. akt II FSK 819/05), w którym zostało stwierdzone, że „w art. 720 Kodeksu cywilnego traktuje się pieniądze jako znaki pieniężne i rzeczy. Tak też ustawodawca w art. 1 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych zapewne potraktował pieniądze będące przedmiotem między innymi umowy pożyczki, o której mowa w art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) tej ustawy. W przepisie tym bowiem jest mowa ogólnie o rzeczach, jako przedmiocie czynności cywilnoprawnych wymienionych w art. 1 ust. 1 pkt 1 tej ustawy”. Podobne stanowisko wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyroku z dnia 19 lutego 2008 r. (sygn. akt I SA/Kr 411/07), w którym orzekł, że w rozumieniu art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, przez rzeczy, należy rozumieć również pieniądze będące przedmiotem pożyczki.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, należy stwierdzić, że pożyczki będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili zawarcia umowy pożyczki jej przedmiot, tj. środki pieniężne będą się znajdować na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa zostanie zawarta (dokonana zostanie czynność cywilnoprawna) i gdzie mają miejsce zamieszkania lub siedzibę strony umowy.

W ocenie Wnioskodawcy, pożyczka będzie jednak podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, nawet jeśli środki pieniężne będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia będą się znajdować za granicą, o ile pożyczkobiorca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność (zawarcie umowy) zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. A contrario, pożyczka nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia będą znajdować się za granicą, a czynność zostanie dokonana poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli w dniu zawarcia umowy pożyczki pomiędzy Wnioskodawcą (pożyczkobiorca) a Spółką Y (pożyczkodawca):

• środki pieniężne będą się znajdowały za granicą (na rachunku bankowym Spółki Y w niemieckim banku), oraz
• umowa pożyczki zostanie zawarta na terytorium Niemiec

umowa pożyczki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Uzasadniając swoje stanowisko Wnioskodawca powołał szereg interpretacji organów podatkowych oraz wskazał, iż podobny pogląd w przedstawionej sprawie reprezentują również sądy administracyjne.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawiona umowa pożyczki będzie podlegać reżimowi ustawy o podatku od towarów i usług, a w konsekwencji na podstawie art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Wnioskodawca wskazał, iż zgodnie z ogólną zasadą, na podstawie art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi temu nie podlegają czynności cywilnoprawne (w tym umowa pożyczki), jeżeli przynajmniej jedna ze stron tej czynności jest zwolniona z podatku od towarów i usług.

Na podstawie powyższych przepisów, według Wnioskodawcy, w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia, czy powyższa transakcja podlega regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia jej podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, w wyniku tego, że powyższa transakcja jest objęta regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług (jako usługa zwolniona), nie będzie ona na podstawie art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Uzasadniając swoje stanowisko Wnioskodawca powołał szereg interpretacji organów podatkowych.

Ad. 3

Wnioskodawca jest zdania, że nawet w sytuacji, gdyby umowa pożyczki nie podlegała wyłączeniu z podatku od czynności cywilnoprawnych, wówczas zastosowanie znajdzie zwolnienie z podatku od czynności cywilnoprawnych określone w art. 9 pkt 10 lit. a) ustawy o podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Wnioskodawca przytaczając art. 9 pkt 10 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, stwierdził, iż pożyczka udzielana przez Spółkę Y, gdyby była przedmiotem opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, spełniałaby wszystkie przesłanki z tego artykułu, to znaczy:

• Spółka Y jest przedsiębiorcą;
• Spółka Y nie ma na terytorium Polski siedziby ani zarządu;
• Spółka Y prowadzi działalność w zakresie udzielania pożyczek, to znaczy udziela pożyczek spółkom z Grupy.
  
  

Wnioskodawca zwrócił przy tym uwagę, że ostatni z powyższych warunków nie musi dotyczyć wyłącznie instytucji finansowych zajmujących się wyłącznie udzielaniem pożyczek. Takie ograniczenie nie wynika z powyższego przepisu, w którym mowa jest ogólnie o przedsiębiorcach. Zgodnie z prawem bankowym, dla instytucji finansowych (banków) zastrzeżone jest wyłącznie udzielanie kredytów, pożyczki mają natomiast prawo udzielać wszyscy przedsiębiorcy.

Wnioskodawca podkreślił jednakże, że jest to wyłącznie teoretyczna sytuacja, bowiem w jego ocenie pożyczka udzielana przez Spółkę Y nie będzie w ogóle przedmiotem podatku od czynności cywilnoprawnych.

Organ wydający niniejszą interpretację zaznacza, iż w przedmiotowej interpretacji pominięto część uzasadnienia stanowiska Wnioskodawcy, odnoszącą się wyłącznie do stanowiska zajętego w zakresie zastosowania przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.)

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy tylko w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku od towarów i usług, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 09 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. ustawy podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Przy czym zgodnie z art. 1 ust. 4 ww. ustawy podatkowi temu podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Pod pojęciem rzeczy ujętym w ww. przepisie należy również rozumieć pieniądze, będące przedmiotem umowy pożyczki.

W świetle powyższego przepisu opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlega umowa pożyczki, której przedmiot w chwili zawarcia umowy znajduje się na terytorium Polski. W przypadku gdy przedmiotem pożyczki są rzeczy, w tym pieniądze, znajdujące się za granicą, umowa pożyczki podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, o ile pożyczkobiorca ma siedzibę na terytorium Polski i umowę zawarto na terytorium Polski. Jeżeli natomiast pożyczkobiorca ma siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ale umowę podpisano poza granicami kraju i pieniądze znajdują się za granicą, to czynność ta nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca, będący Spółką z o.o., zamierza zaciągnąć pożyczkę od Spółki Y, mającej siedzibę w Niemczech i należącej do tej samej co Wnioskodawca Grupy spółek. Umowa pożyczki zostanie zawarta na terytorium Niemiec a środki pieniężne, będące przedmiotem tej umowy, w dniu jej zawarcia będą znajdować się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tj. na rachunku bankowym w banku na terytorium Niemiec, skąd po podpisaniu ww. umowy zostaną przekazane Wnioskodawcy.

W związku z powyższym, jeżeli opisana we wniosku umowa pożyczki istotnie zostanie zawarta poza granicami Polski i pieniądze będące przedmiotem umowy, w chwili jej zawarcia istotnie będą znajdować się za granicą, umowa ta – zgodnie z uregulowaniami art. 1 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – nie będzie podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Zatem, skoro umowa ta – zgodnie z uregulowaniami art. 1 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – nie będzie podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych, to tym samym zbędna jest analiza wyłączenia z opodatkowania, o którym mowa w art. 2 pkt 4 cyt. ustawy czy też zwolnienia z opodatkowania przewidzianego w art. 9 pkt 10 lit. a) tej ustawy.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych należy stwierdzić, że interpretacje te zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.