INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy przedstawione we wniosku z dnia 05.05.2008 r. (data wpływu 08.05.2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie dostawy lokali użytkowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 08.05.2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dostawy lokali użytkowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W 2002 r. Gmina X otrzymała nieodpłatnie od Urzędu Marszałkowskiego w porozumieniu z Samodzielnym Publicznym Zespołem Opieki Zdrowotnej budynek, w skład którego wchodziły lokale użytkowe i 4 lokale mieszkalne. Wartość początkowa w dniu przekazania wynosiła 121.135,22 zł, natomiast wartość umorzenia w momencie nabycia to kota 34 923,87 zł.

W tym samym roku Gmina sprzedała lokale mieszkalne oraz dokonała modernizacji istniejącej w budynku kotłowni węglowej na olejową. Umowy na wykonanie ww. modernizacji były zawierane pomiędzy Zarządem Gminy a wykonawcą. Koszt jaki został poniesiony z tego tytułu zamknął się kwotą 67 390,53 zł. Od kosztu modernizacji kotłowni nie był odliczany podatek VAT ponieważ w roku 2002 podatnikiem czynnym podatku VAT był Urząd Gminy. Gmina jako podatnik czynny podatku VAT została zarejestrowana w Urzędzie Skarbowym w styczniu 2004 roku.

Od momentu wejścia w posiadanie budynku, lokale użytkowe zostały wynajęte z przeznaczeniem na prowadzenie działalności w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych, prowadzenia działalności farmaceutycznej oraz stomatologicznej. Z tytułu pobieranego czynszu dzierżawnego należny podatek VAT był odprowadzany do Urzędu Skarbowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dokonując sprzedaży lokali użytkowych dotychczasowym dzierżawcom powinien być naliczony od zawartej transakcji należny podatek VAT i odprowadzony do Urzędu Skarbowego...

Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ Gmina w 2002 r. nie była czynnym podatkiem podatku VAT, nie miała możliwości odliczenia naliczonego podatku VAT, tak więc sprzedaż lokali użytkowych będzie korzystać ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem VAT w myśl art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Pomimo więc, że w okresie użytkowania obiektu Gmina poniosła wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które przekroczyły 30 % wartości początkowej, to jednak Gmina nie miała prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków, a budynek użytkowany był w okresie dłuższym niż 5 lat od wykonania modernizacji a koszt przekroczył 30 % wartości początkowej, w celu wykonywania czynności opodatkowanych w myśl art. 43 ust.1 i 2.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze. zm.) – zwanej dalej ustawą, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Przez towary używane, zgodnie z art. 43 ust. 2 pkt 1 ustawy, rozumie się budynki i budowle lub ich części - jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat. Zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:

• miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków;
• użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych - (art.43 ust.6 ustawy).
  
  

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Gmina nie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego od przekazanego jej budynku, bowiem otrzymała go nieodpłatnie. Powyższe wynika z treści art. 88 ust. 1 pkt 5 lit. b ustawy, który stanowi, iż obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, których nabycie nastąpiło w wyniku darowizny lub nieodpłatnego świadczenia usługi.

Ponadto z treści wniosku wynika, iż lokale użytkowe będące przedmiotem dostawy znajdują się w budynku, od którego wybudowania minęło 5 lat. zatem przedmiotowy budynek spełnia definicję towaru używanego, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 w związku z ust. 2 pkt 1 ustawy.

Również należy wskazać, iż pomimo, że nakłady na ulepszenie budynku przekroczyły 30% wartości początkowej, to jak wskazuje Gmina budynek ten był użytkowany w celu wykonywania czynności opodatkowanych dłużej niż 5 lat.

Zatem przedmiotowa dostawa spełnia warunki, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 w związku z ust. 6 ustawy, do uznania jej za zwolnioną z podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.