INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 6 marca 2008r. (data wpływu 11 marca 2008r.), uzupełnionym pismami z dnia 29 maja 2008r. (data wpływu 30 maja 2008r.) oraz z dnia 3 czerwca 2008r. (data wpływu) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania zamiany nieruchomości niezabudowanych przeznaczonych pod zabudowę budownictwa jednorodzinnego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 marca 2008r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania zamiany nieruchomości niezabudowanych.
Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismami z dnia 29 maja 2008r. (data wpływu 30 maja 2008r.) oraz z dnia 3 czerwca 2008r. (data wpływu).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W przypadku umowy zamiany nieruchomości pomiędzy osobą fizyczną a Gminą, jednoznacznie przyjmuje się, że jest to umowa wzajemna, dwustronnie zobowiązująca o charakterze odpłatnym. Obie strony zobowiązane są względem siebie do ekwiwalentnych świadczeń o charakterze majątkowym. Zgodnie z przepisem art. 603 kodeksu cywilnego, przez umowę zamiany każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie się do przeniesienia prawa własności innej rzeczy. W związku z tym, że treścią umowy zamiany jest przeniesienie prawa własności rzeczy w zamian za identyczne świadczenie, zatem rozporządzenie takie w świetle przepisu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku VAT stanowi dostawę towaru o odpłatnym charakterze, podlegającą opodatkowaniu na podstawie przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Przedmiotem wniosku jest zamiana gruntów o równoważnej powierzchni tj. 583m² pomiędzy gminą a osobą fizyczną. W tym przypadku, gdy stroną umowy zamiany nieruchomości jest gmina, wówczas podstawą opodatkowania po stronie gminy będzie wartość nieruchomości, której własność zobowiązała się przenieść gmina. Nieruchomość, będąca przedmiotem zamiany jest ujęta wg planu zagospodarowania przestrzennego jako teren pod zabudowę budownictwa mieszkaniowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy słuszne jest żądanie osoby fizycznej do dokonania zamiany gruntów bez dopłaty podatku VAT na rzecz Gminy...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z działem IV ustawy o gospodarce nieruchomościami do wartości nieruchomości określonej przez rzeczoznawcę majątkowego należy doliczyć należny podatek VAT wg stawki 22%. W opisanej sprawie dotyczącej zamiany gruntów, należny podatek VAT będzie doliczony do obu stron umowy. Osoba fizyczna będąca jedną ze stron umowy (nie jest podatnikiem podatku VAT), kwestionuje zasadność doliczenia do wartości nieruchomości nabywanej od gminy należnego podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy obowiązujące przepisy prawa podatkowego zobowiązują go do doliczenia należnego podatku VAT do wartości nieruchomości zbywanej przez Gminę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zamiana jest umową cywilnoprawną, na podstawie której każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie się do przeniesienia własności innej rzeczy - art. 603 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Zapis art. 604 Kodeksu cywilnego daje dyspozycję odpowiedniego stosowania do zamiany przepisów o sprzedaży. Umowa zamiany jest umową wzajemną, bardzo zbliżoną do umowy sprzedaży. Różnica w stosunku do umowy sprzedaży polega na tym, że w miejsce świadczenia ceny pojawia się obowiązek drugiej strony przeniesienia własności rzeczy. Ze względu na wzajemny charakter umowy, wartość świadczonych rzeczy powinna być ekwiwalentna. Dopłata przez jedną ze stron do świadczenia, wynikająca z różnicy wartości rzeczy będącej przedmiotem zamiany nie zmienia charakteru umowy (chyba, że ze względu na jej wartość ma ona charakter ceny jak w umowie sprzedaży).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Towarami w rozumieniu ustawy są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6).

Z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, nie wynika wcale, że odpłatność za czynności dostawy towarów lub świadczenia usług musi mieć postać pieniężną. Odpłatność jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową - zapłatą może być inny towar lub usługa, albo mieszaną - zapłata w części pieniężna a w części rzeczowa. Innymi słowy, dla uznania czynności za odpłatą, wystarczające jest, by istniała możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za tą czynność.

Zgodnie z przepisami art. 15 ust. 1 i ust. 2 ww. podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z cyt. wyżej przepisów wynika, że dostawa towarów oraz świadczenie usług podlegają opodatkowaniu tylko wówczas, gdy są wykonywane przez podatnika podatku od towarów i usług działającego dla tych czynności w takim właśnie charakterze.

Zatem w przypadku osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy, czynności przezeń wykonywane, które jako takie mają charakter czynności podlegających opodatkowaniu, są przez nich wykonywane prywatnie, jako przez konsumentów. W odniesieniu do tej czynności osoba ta nie występuje jako podatnik, stąd też czynność ta nie może podlegać opodatkowaniu.

W myśl § 8 ust.1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.) zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powyższego wynika zatem, że Gmina w zakresie czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Zatem zamiana nieruchomości, będzie po stronie Gminy podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako odpłatna dostawa towaru dokonana przez podatnika podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że przedmiotem zamiany będą nieruchomości, które według planu zagospodarowania przestrzennego przeznaczone są pod tereny zabudowy jednorodzinnej – oznaczone symbolem MN.

Zatem w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania przepis art. 43 ust. 1 pkt 9 cyt. ustawy, który zwalnia od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

W myśl art. 41 ust. 1 ww. ustawy stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. W związku z faktem, iż wyłączenia, o których mowa powyżej nie odnoszą się do przedstawionego zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, iż zamiana nieruchomości podlega opodatkowaniu 22% stawką podatku VAT.

W związku z powyższym w celu określenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług należy zastosować art. 29 ust. 3 ustawy o VAT, zgodnie z którym, jeżeli należność jest określona w naturze podstawą opodatkowania jest wartość rynkowa towarów lub usług pomniejszona o kwotę podatku.

Z kolei zgodnie z definicją zawartą art. 2 pkt 27b lit. a cyt. ustawy przez wartość rynkową rozumie się całkowitą kwotę, jaką, w celu uzyskania w danym momencie danych towarów lub usług, nabywca lub usługobiorca na takim samym etapie sprzedaży jak ten, na którym dokonywana jest dostawa towarów lub świadczenie usług, musiałby, w warunkach uczciwej konkurencji, zapłacić niezależnemu dostawcy lub usługodawcy na terytorium kraju; w przypadku gdy nie można ustalić porównywalnej dostawy towarów lub świadczenia usług, przez wartość rynkową rozumie się w odniesieniu do towarów - kwotę nie mniejszą niż cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a w przypadku braku ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy.

Zatem w przedstawionym zdarzeniu przyszłym dotyczącym zamiany nieruchomości gruntowej podstawą opodatkowania jest wartość rynkowa nieruchomości pomniejszona o kwotę podatku. Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Ponadto należy zauważyć, iż Wnioskodawca w ocenie prawnej zdarzenia przyszłego odniósł się do działu IV ustawy o gospodarce nieruchomościami i wskazał iż do wartości nieruchomości określonej przez rzeczoznawcę majątkowego należy doliczyć należny podatek VAT wg stawki 22%. Zgodnie z powyżej przedstawionym stanowiskiem tut. organu zamiana nieruchomości stanowi dostawę towarów podlegającą po stronie Wnioskodawcy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jednakże tut. organ nie jest właściwym organem do stwierdzenia, czy wartość nieruchomości wskazana przez rzeczoznawcę majątkowego stanowi wartość netto czy też brutto. Bowiem zgodnie z Zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego.

Natomiast, w myśl art. 3 pkt 1, 2 i 3 ww. ustawy ilekroć w ustawie jest mowa o:

1. ustawach podatkowych rozumie się przez to ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich;
2. przepisach prawa podatkowego rozumie się przez to przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych;
3. podatkach rozumie się przez to również zaliczki na podatki, raty podatków, jeżeli przepisy prawa podatkowego przewidują płatność podatku w ratach, opłaty oraz niepodatkowe należności budżetowe.
   
   

Z cyt. wyżej przepisów wynika, iż przedmiotem interpretacji mogą być wyłącznie przepisy prawa podatkowego w rozumieniu ww. przepisów art. 3 ustawy Ordynacja podatkowa.

Natomiast przepisy ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz. U. z 2004r. Nr 261, poz. 2603 ze zm.) nie są objęte zakresem pojęcia przepisów prawa podatkowego, o których mowa wyżej, zatem nie mają do nich zastosowania regulacje odnoszące się do wydawania pisemnych interpretacji indywidualnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.