INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 19 marca 2008 roku (data wpływu 20 marca 2008 roku) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania nabycia spadku - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 marca 2008 roku został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania nabycia spadku. Pismem z dnia 7 kwietnia 2008 r. Nr ITPB2/436-47/08/ENB wezwano do uzupełnienia przedmiotowego wniosku, powyższe uzupełniono w dniu 11 kwietnia 2008 r. (data stempla pocztowego).

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 1 lipca 2004 roku zmarła w Stanach Zjednoczonych kuzynka Pana ojca pozostawiając spadek. Dotychczas otrzymał Pan część pieniędzy w ramach spadku i obecnie nie zna Pan wartości pozostałej masy spadkowej. W Stanach Zjednoczonych nadal toczy się postępowanie dotyczące podziału i wypłaty pozostałej części spadku. W chwili śmierci spadkodawcy pieniądze wchodzące w skład spadku znajdowały się na terytorium Stanów Zjednoczonych. Wskazał Pan, że posiada obywatelstwo polskie i w chwili śmierci spadkodawcy zamieszkiwał na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Do której grupy podatkowej należy zaliczyć spadkodawcę i w związku z tym w jakiej wysokości będzie naliczony podatek od spadków i darowizn...

Zdaniem Wnioskodawcy, spadkodawca był przez Niego uważany za członka rodziny i dlatego należy go zaliczyć do II grupy podatkowej, dla której przewidziana jest 12% stawka podatku od spadków i darowizn.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Od dnia 1 stycznia 2007 r. wskutek nowelizacji ustawy o podatku od spadków i darowizn uległy zmianie zasady opodatkowania spadków i darowizn. Jednakże zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 222 poz. 1629) do nabycia w drodze spadku własności rzeczy lub praw majątkowych, które nastąpiło przed dniem wejścia w życie nowelizacji stosuje się przepisy w brzmieniu obowiązującym do końca 2006 r.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2004 r. Nr 142, poz. 1514 ze zm.), podatkowi temu podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy lub praw majątkowych tytułem spadku.

Na podstawie art. 2 ww. ustawy nabycie własności rzeczy znajdujących się za granicą lub praw majątkowych wykonywanych za granicą podlega podatkowi, jeżeli w chwili otwarcia spadku nabywca był obywatelem polskim lub miał miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego w złożonym wniosku, Wnioskodawca w drodze dziedziczenia nabędzie spadek, po zmarłej w Stanach Zjednoczonych kuzynce ojca. Część pieniędzy stanowiących spadek została już Wnioskodawcy wypłacona. W Stanach Zjednoczonych nadal toczy się postępowanie dotyczące podziału i wypłaty pozostałej części spadku. W chwili śmierci spadkodawcy pieniądze wchodzące w skład spadku znajdowały się na terytorium Stanów Zjednoczonych. Wnioskodawca, w chwili otwarcia spadku, tj. w chwili śmierci spadkobiercy posiadał obywatelstwo polskie i zamieszkiwał na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zatem należy uznać, że przedmiotowy spadek podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn w Polsce.

Zgodnie z treścią art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2004 r. Nr 142 poz. 1514 ze zm.) obowiązek podatkowy przy nabyciu w drodze dziedziczenia powstaje z chwilą przyjęcia spadku. Jeżeli nabycie niezgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, wówczas na podstawie art. 6 ust. 4 ww. ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma; jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia.

W przedmiotowej sytuacji nie będzie miało miejsca przyjęcie spadku w rozumieniu polskiego Kodeksu cywilnego (potwierdzone postanowieniem o nabyciu spadku wydanym przez sąd polski), jednak przy rozpatrywaniu momentu nabycia spadku należy również brać pod uwagę ustawodawstwo wewnętrzne Stanów Zjednoczonych, które może zawierać odrębne uregulowania wskazujące moment nabycia spadku. W przypadku gdy ustawodawstwo Stanów Zjednoczonych nie reguluje tej kwestii, należy uznać, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma stwierdzającego nabycie spadku; jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia.

Wysokość podatku ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczany jest nabywca. Zaliczenie do grupy podatkowej następuje wg osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe.

Zgodnie z art. 14 ust. 3 do I grupy podatkowej zalicza się małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów; do II grupy podatkowej zalicza się zstępnych rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, zstępnych i małżonków pasierbów, małżonków rodzeństwa i rodzeństwo małżonków, małżonków rodzeństwa małżonków, małżonków innych zstępnych; natomiast do III grupy podatkowej zalicza się innych nabywców, w tym również członków rodziny nie wymienionych w poprzednich grupach.

Ponieważ Wnioskodawca nabędzie spadek od kuzynki ojca, który to stopień pokrewieństwa nie jest wymieniony w I ani II grupie podatkowej, Wnioskodawcę należy zaliczyć do III grupy podatkowej.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy, podstawę opodatkowania stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego.

Na podstawie art. 9 ust. 1 opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej 4.902 zł - jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do III grupy podatkowej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy podatek oblicza się od nadwyżki podstawy opodatkowania ponad kwotę wolną od podatku. Podatek od spadku naliczany jest zależnie od wartości otrzymanego spadku. Dla nabywców zaliczonych do III grupy podatkowej, do kwoty 10.278 zł podatek będzie naliczany w wysokości 12%, od kwoty 10.278 zł do 20.556 zł podatek wyniesie 1.233 zł 40 gr i 16% nadwyżki ponad 10.278 zł natomiast w przypadku podstawy opodatkowania wyższej aniżeli 20.556 zł podatek wyniesie 2.877 zł 90 gr i 20% od nadwyżki ponad 20.556 zł.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.